Wij vinden Duitsers weer aardig; Duitsland is Frankrijk gepasseerd als favoriete vakantieland.

Als lid van de naoorlogse generatie hoef ik niet lang na te denken wat we ook al weer tegen de Duitsers hadden. Hun heerszucht is ons een paar vaderlandse generaties lang als het ware samen met de moedermelk ingegoten. Eerst die keizer Wilhelm in WO-1, toen Hitler’s WO-2 en laatst nog Keizer Franz (Beckenbauer) met WO-3. Voetbal is ten slotte oorlog. Met WO-3 bedoel ik dan het WK-voetbal in 1974 waarbij wij in de finale door Duitsland met 2-1 zijn uitgeschakeld. In München nota bene!

En nu is alles weer pais en vree. Een vrede die de Duitsers volgens het krantenartikel deels zelf hebben afgedwongen door goedkoop eten te koppelen aan een goede service. Onze liefde voor Duitsers gaat blijkbaar door de maag en is gezeteld in onze portemonnee.

Maar ook zijn ze een handje geholpen door de uitbreiding van Europa. Want die Oost-Europeanen, daar moet de doorsnee Nederlander niks van hebben. Ze zuipen de criminaliteitscijfers in ons land omhoog en sjacheren ons arm. Tenminste, zo is het algemene beeld. Hierdoor zijn wij, Nederlanders, ons onveiliger gaan voelen en kruipen weer dicht tegen het oude vertrouwde aan. Tegen de Duitsers dus. Goedbeschouwd, zijn de Duitsers hiermee een soort paardenmiddel tegen de angst voor het onbekende geworden.

En dan zal over 20 jaar, wanneer tijd en ruimte weer een stuk betrekkelijker zijn geworden, blijken dat onder invloed van de oprukkende groeistaten zoals China en India die Oost-Europeanen toch wel weer meevallen. En zo slingeren we als natie op de woelige baren van sympathieën en antipathieën heen en weer. Phathieën die zelden door de ratio zijn ingegeven, maar des te meer door emoties. En dat kan gevaarlijk zijn, kijk maar naar Hitler-Duitsland waar destijds een massapsychose woedde.

In dit verband wil ik het tot slot met u hebben over Hugenoten. Wie dat zijn vraagt u? Dat waren protestanten die eind 17e eeuw uit Frankrijk vluchtten omdat ze vervolgd werden wegens hun geloofsovertuiging. In 1700 was zelfs een kwart van de Amsterdammers importhugenoot. Dat zal zeer zeker bedreigend zijn geweest voor de autochtonen van die tijd.

En? Heeft u nog last van die Hugenoten?

Happyturf


8 reacties

vanlidt · 9 december 2007 op 12:29

Totaal dichtgetimmerd, deze column. :wave:

Grumpy-old · 9 december 2007 op 12:41

Een colum over de oer hollandse “hokjes”geest.
Leest lekker en daarbij snijd het een thema aan dat alle kanten op kan.

Een “echte ” column. Deze zou zelfs niet misstaan tussen de gevestigde krantencolums

alleen deze snap ik wel,[quote]Ze zuipen de criminaliteitscijfers in ons land omhoog[/quote] maar t klinkt vreemd

:wave:

Grumpy

arta · 9 december 2007 op 14:30

Goed geschreven, duidelijke boodschap!
🙂

Trukie · 9 december 2007 op 18:41

De tijd heelt alle wonden 🙂
Mooie column, goede argumenten.

SIMBA · 9 december 2007 op 18:53

Prima boodschap, lekker vlot geschreven.

pally · 10 december 2007 op 09:52

Goed geschreven, duidelijke column.

groet van Pally

KawaSutra · 10 december 2007 op 10:35

Deze column is ook zeker oké.

Mup · 10 december 2007 op 15:33

Staat als een kuil, uh..een huis,

Groet Mup.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder