Eigenlijk is het best een lekker jong. Anders gebouwd is hij dan ik. Robuuster. Bredere schouders, smallere heupen. Ook is hij meer gespierd. Kijk hij zwelt de spieren even voor me op. Hoe stoer. Doet hij dat nu om indruk te maken? Op wie, op mij? Nergens voor nodig. We zijn immers alleen. Wij met z’n twee.
Zeggen doet ie niet veel. Wat valt er ook te zeggen? De prachtige natuur waarin we bivakkeren legt ons simpelweg het zwijgen op. De zon schijnt over zijn glanzend witte huid. Wat is hij mooi. Zijn blauwe pretoogjes schitteren ondeugend. Hij weet het, hij is voor mij alleen. Een godsgeschenk. Veel mooier dan de wolf en de beer, de stieren, tijgers en de leeuwen. Mijn blonde reus. Hij kan praten, zingen en neuriën. Niet zijn favoriete hobby’s, maar toch. Met deze dappere dodo wil ik best wel even flikflooien.
Maar eerst moet er goed gegeten worden. De liefde van de man gaat door de maag is mij ingefluisterd. Gelukkig heb ik geduld. Vandaag is een perfecte dag om hem te plukken. Mijn lekker kippetje, mijn lief schattig varkentje. Wat ligt hij lekker daar in het groen. Ik duw een lekkere appel in zijn mond. Jonagold. Maar niet nadat ik hem eerst zelf geproefd heb. Bittersweet. Zonde. Doodzonde. Had ik niet moeten doen.
Onze naaktheid is voorgoed in het pak gestoken. Mijn adonis draagt opeens een vale jeans en een foute witte blouse. Die hangt ver open, ik kan zijn borsthaar zien. Had hij dat eerst ook? Borsthaar? Ik weet het niet meer. Ikzelf lig in een strak grijs kokerrokje en zijden blouse op het gras. Slip en borstenhouder houden van alles op hun plaats. Ik kan mijn benen amper bewegen. Had ik die zojuist niet om hem heen willen slaan? In een stevig tedere houdgreep? De appel smaakt plots zuur. Zo staan ook onze gezichten. Zuur en uitgekleed.
12 reacties
troubadour · 12 augustus 2015 op 18:06
De beste bijdragen komen altijd na de elfde. Wat ik je brom.
Ook onervaren vrouwen zijn vrouwen, prima gedaan.
Yfs · 13 augustus 2015 op 08:48
Meteen al in de eerste regel raak ik in de war. Bij ‘een lekker jong’ denk ik aan een kind, niet aan een man bekeken door een vrouw. Als je er dan ook nog een wolf, beer, stieren, tijgers en leeuwen bijhaalt, raak ik helemaal van het pad af. ?:-)
Tja, je had natuurlijk veel beter een Pink Lady in zijn mond kunnen stoppen. Waarom? Geen idee!
Eehm.. Borsthouder??????
Sorry, ik raakte op een dood spoor! ?:-)
Mien · 13 augustus 2015 op 09:10
In de appel zit juist de clou. Geld ook voor de dieren die ik noem.
Borsthouder had natuurlijk bustehouder moeten zijn.
Mien · 13 augustus 2015 op 09:20
Of borstenhouder.
Mr Moderator · 16 augustus 2015 op 11:29
Borsthouder is aangepast naar borstenhouder.
Yfs · 13 augustus 2015 op 09:56
Sorry, ik vat ‘m nog steeds niet!
En bustehouder? Mien, dat is zó 1958. :yawn:
Daaruit blijkt toch wel dat het geen echte vrouw is die aan het woord is.
Mien · 13 augustus 2015 op 10:41
Ken je klassiekers! 😉
In die tijd hadden ze er nog geen naam voor.
BH of beha had ook nog gekund.
What’s in a name. 🙂
Snelbinders!
Esther Suzanna · 13 augustus 2015 op 12:05
haha…als niemand verder iets raadt ga je vast zelf vertellen. Volgens mij was de uitdaging niet ‘raad wie ik ben’ maar dit zijn natuurlijk Eva & Adam in het Paradijs…
en eruit gelazerd door die foute Eve…
Blauwe pretoogjes…¿
Frans · 13 augustus 2015 op 21:18
Hoezee beste Esther, nu krijgt de column ineens betekenis. Ik had het er niet uitgehaald. U leest beter dan ik.
Ferrara · 13 augustus 2015 op 21:52
Ik zou iets gezegd hebben over die zwakke plek in zijn borstkas vanwege die ontbrekende rib.
Mooie zin: Onze naaktheid is voorgoed in het pak gestoken.
Mien · 28 augustus 2015 op 08:27
Het commentaar van opdrachtgever en schrijfcoach Hella Kuipers, waarvoor dank:
Ja, dit is een hele knappe, met veel meer lagen dan alleen mannetje/vrouwtje. Of misschien komen alle lagen ter wereld wel daarvandaan. Complimenten, ook voor de schitterende titel!
Mien · 28 augustus 2015 op 08:42
Dank. Heb nog even getwijfeld over de titel. Was eerst ‘Hemels maatpak’. 😉