Een dag als alle anderen totdat…..

Je gaat van huis om voor je werk kinderen te vermoorden.

“Lieverd, je mag wel opschieten de wekker is al twee keer gegaan en je ontbijtje staat klaar. Dan kan je nog even douchen voor de jongens met het busje komen.” Slaperig mompelde hij wat en stond op. Nadat hij gedouched had werkte hij zijn snor en baard bij, iets dat hem een sexy en ondeugend bekkie gaf volgens zijn vrouw. Geef papa eens een kusje, papa gaat een mooie reis maken. Ja mama vijf paar kindervoetjes komen aan stampen en de kindertjes geven papa een kus. Papa werkt hard. Ze waren deze zomer niet op vakantie geweest. In deze moeilijke tijden had papa met een paar vrienden een verbouwing kunnen doen. Papa is namelijk een stoere bouwvakker.
De kindertjes stonden samen met mama voor hun huisje. Ze duwden en stoeiden terwijl de kleinste mama’s rok vastpakte en duimde.
Het busje kwam en papa stapte in. Eén van de jongens riep: “Pap neem je wat leuks voor me mee uit het buitenland?” “Tuurlijk jongen en pas goed met je broertjes op mama en je zusjes.” De schuifdeur klapte dicht. Het busje zette zich in beweging en verdween in een dikke stofwolk over de hobbelige weg. Hij haalde de foto’s van de kinderen en zijn vrouw nog eens uit zijn portemonnee en zuchtte diep. Na een paar uur was hij diep in slaap. Het was een oud busje en met zeven man in dit ding was geen pretje. Bij de grens regelde de man voorin met de douane de formaliteiten en na nog wat gedronken te hebben reden ze weer verder. De andere 3 busjes van hun firma stonden op de afgesproken ontmoetingsplaats. Het busje werd er naast geparkeerd en de mannen stapten uit. Het was een hele groep bouwvakkers wel een stuk of 28 waarvan een paar vrouwen.
Kom op jongens zijn de voorman we moeten nog een stuk rijden om morgen op tijd uitgerust aan ons klusje te beginnen.
De bouwvakkers stapten morrend weer in de busjes, ieder op zijn eigen plaatsje. In gedachte zag hij zijn lieve vrouw en kindertjes nog staan. Bij een sjofel hotelletje werd gestopt en de hotellier showde hun de gemeenschappelijke slaapzaal.
God wat waren ze moe. Na zich gewassen te hebben wachtte hen een heerlijke maaltijd. In groepjes van 3 man gingen ze het gastvrije plaatsje verkennen. Het stadje, Beslan, was klein en een beetje armoedig. Een oud station, een gemeentehuis met politiepostje, een paar kroegen, wat middenstand en een school dan had je het wel gehad.
Rond tien uur gingen ze slapen. Ze genoten van hun heerlijke nachtrust. Na het wakker worden fristen ze zich op versterkten zich met een goed ontbijt en gingen naar hun werk. Overal liepen groepen kindertjes te zingen. Ze gingen met hun vaders en moeders, opa’s en oma’s mee naar hun eerste schooldag.
Het leken wel 600 kinderen en wel evenveel vaders, moeders, opa’s en oma’s.
Plotseling stonden de bouwvakkers die zelf ook vaders en moeders waren op het schoolplein. De voorman schreeuwde iets de groep bestormde de school van het kleine stadje.
Deze vaders en moeders waren geen bouwvakkers maar ze waren godverdomse terroristen.
Uw columnist was er stil, verdrietig, godvergeten kwaad over en het hielp allemaal niets.