‘En nu?’ vroeg Connie
We zaten in de kamer. Connie las de krant, ik zat met een kladblok op schoot en maakte aantekeningen voor de plot van het drama wat ik wilde schrijven. Het ging lukken, ik voelde het. Alles was nu achter de rug. Meer kon er niet gebeuren. Buiten liet de zon zien hoeveel we aan de tuin achter ons huis moesten doen.
‘We blijven,’ zei ik. Ze keek me onderzoekend aan en knikte. ‘Er is iets met je gebeurd,’ stelde ze vast.
‘Ik heb iets geleerd,’ bevestigde ik. Mijn rechtervuist deed nog steeds zeer. Maar het was al beduidend minder. Alex zou meer last van zijn gezicht hebben. Connie had me gevraagd of ik geen aangifte wilde doen. Maar dan moesten we de politie het hele verhaal vertellen. Daar had ik niet zo’n zin in.
‘Zal ik de makelaar bellen?’ vroeg ze.
Ik knikte. Dat wilde ik zelf ook wel. Maar ik zat gebogen over de plot en had ideeën te over. Die wilde ik allemaal een plaats geven en dan kon het echte werk beginnen.
Buiten liep een bekende gestalte langs het raam. Ik stond op.
‘Willem,’ merkte Connie op.
Ik knikte en liep de gang in. Ik deed open. ‘Willem. Ik heb geen tijd. Ik ben druk. Kom morgen maar ‘ns langs.’
Er was weer die rare blik in z’n ogen die ik bij Karel van café Mijn Held ook had gezien. Hij grijnsde en zei: ‘Buur, jebeginnetteleren. Kwoualleenzegge datikAlexhebgebeld. Khebhemgezeg watikvannumvon.’
‘O,’ zei ik.
‘Hijvroegofjemevrindwas.’
Ik keek hem vragend aan. Hoe zag Willem dat eigenlijk?
‘Toenzeiik. Nee, eengoeiebuur.’ Willem grijnsde. ‘Eengouwevent.’
Hij draaide zich om en liep het pad af naar de weg.
‘Asjemenou!’ zei Connie stomverwonderd achter me.
‘Haarscherp,’ zei ik nadenkend. ‘Dat moet ik noteren.’
‘Dat zal hij niet erg vinden als hij dat ooit eens leest of misschien hoort,’ zei Connie.
‘Dat leest hij nergens,’ wist ik. ‘En als het ooit tot productie komt kijkt hij niet.’
Connie knikte. ‘Nee. Inderdaad. Willem kijkt maar naar één serie op de televisie.’
We schoten beiden in de lach.

Categorieën: Hokusai bon

2 reacties

Mosje · 20 januari 2004 op 16:46

Cor,

Ga je dit vervolgverhaal in boekvorm uitgeven ook? Ben er oprecht in geinterresseerd, maar blijf moeite houden met het lezen van veel tekst via een beeldscherm……

Cor Snijders · 20 januari 2004 op 22:13

Dag Mosje

Misschien dat ik dat doe. Maar ik heb nog tachtig miljoen pagina’s (grapje!!) die ik nog moet nalezen, herschrijven, corrigeren…. M.a.w. er wacht nog veel schrijfwerk op afronding. Hokusai is nog niet aan de beurt. Maar als het zover is, wie weet. Trouwens: als je nou iedere keer als je een minuutje hebt, een aflevering print….
Het zijn niet zulke lange stukken.

Cor Snijders.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder