El de Vis woonde afgelegen in een bergdorpje diep in het zuiden van Spanje. Hij droomde van een blitse toekomst. In het dorp was niets te beleven dus besloot hij zijn biezen te pakken en de wijde wereld in te trekken. El was een elegante sierlijke Spanjaard met lange neukteugels van krullend kroeshaar. Elke ochtend smeerde hij die vol met brillantine zodat ze flink glommen in de Spaanse zon. El de Vis deed zijn naam eer aan. Hij droeg altijd lange glitterbroeken en vestjes met kopspijkers. Door zijn smalle taille en lange benen zag hij er uit als een glimmend sardientje. El de Vis had een stoere inborst en kon fantastisch zingen. Hij ambieerde een rol in een spaghettiwesterncarrière. Ennio en Terence waren zijn grote helden. Hij zag zichzelf al zingend in een houten tobbe door de Spaanse heuvelen trekken. Yippee ya yee! Maar deze droom ging helaas niet door.

Op een mooie warme ochtend in de zomer trok El de Vis zijn stoute houten schoenen aan. ‘It’s now or never’, dacht hij en ging op pad. El was een beetje wereldvreemd en voelde zich ’s avonds vaak lonesome. Onderweg kwam hij alleen maar rare snuiters tegen. Eerst was daar een oud vrouwtje huilend in een kapeltje. Ze was de weg kwijt en haar teddybeer. El Vis troostte haar met een mooi lied.
‘Griterío en la capilla, … sin un corazón de madera, …pero con my teddybear … muss i denn, muss i denn, … und du mein Schat bleibst hier’.

Het vrouwtje vertrouwde hem voor geen meter. Voor haar was El de Vis niets meer en niets minder dan een mooi sardientje vermomd als duivel. Ze smeekte hem haar aardig te behandelen. Ook al was ze soms een koppig vrouwtje, ze had absoluut geen houten hart, maar dat had El al lang gezien. Gul als hij was, gaf hij het vrouwtje zijn kostbaarste ring. Het vrouwtje hing de ring trots om haar nek en El vervolgde zijn pad.

Een stukje verder kwam El voorbij een gevangenis. Heftige rockmuziek klonk door de tralies. Zo hard, dat een jachthond verderop luidkeels aansloeg. Hij kreeg medelijden met de hond en stuurde hem terug naar zijn afzender. Address unknown. Een tijdje later liep El zijn kleine zusje tegen het lijf. Hij was helemaal weg van haar en dus stond hij toe dat zij hem een poosje vergezelde. Zij was zo blij hem weer te zien dat ze spontaan de Bossa Nova voor hem danste. Uiteindelijk helemaal opgeschud kwamen beiden weer bij zinnen. El biechtte zijn kleine zusje op dat zij altijd in zijn gedachten was. ‘Ach, dat is gewoon het wonder der liefde’ mompelde zuslief en ze dartelde vrolijk verder, haar broer luidkeels naroepend: ‘auf Wiedersehn!’. El dacht: ‘… und du mein Schat bleib hier!’

El de Vis had zijn levensbestemming nog immer niet gevonden. Hij keerde in zichzelf en werd een knorrige, eenzame man. El kon niet wreed zijn tegen zijn hart. Dat sprak altijd de waarheid. Hij besloot een vak te kiezen. Met een gebroken hart vermande hij zich tot een Bigg Boss. Maar om nu een slechte imitator van Bruce te worden, dat ging hem te ver. Zijn leven lang al imiteerde hij zichzelf. Hij was dat beu, meer dan zat. Nee, hij had een ander plan.

Ooit had El de Vis gehoord van een Amerikaanse zanger die best wel rockte. Een knappe stoere aal uit Tupelo, Missisippie, United States. El kende deze rocker uit de prille liefdesbrieven van zijn moeder. Zij adoreerde Elvis de Pelvis als geen ander en dat was precies wat El de Vis ook wilde. Dit beseffend nam El genoegen met een second life. El de Vis werd Elvis. Met een gerust hart keerde hij huiswaarts. Na jarenlange Elvisimitaties overleed El op 27 december 2008 op 57-jarige leeftijd. Elvis definitely left the building and many people cried.

Opgedragen aan [b][url=http://www.regionieuws.nl/link/224655/Elvis-imitator_Toon_Nieuwenhuisen_overleden.html][/b]Toon Nieuwenhuisen[/url] (1951-2008), King uit Deurne

[b][url=http://www.youtube.com/watch?v=xbCBSnsB-yQ]Mien Elvis huilt[/url][/b]

[img]http://www.mr-orange.nl/img/GoudvisSpringt.jpg[/img]

Categorieën: Liefde

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

13 reacties

Bitchy · 21 februari 2009 op 11:01

Als echte Elvis fan, haalde ik de liedjes er zo tussenuit. The Boss himself was een van de grootste Elvis fans ooit!

Een verrassend en triest einde, maar ik denk dat El de Vis moet hebben gedacht *follow that dream*

Mooi!

Dees · 21 februari 2009 op 11:22

Prachtig Mien! Verder geen commentaar, daar is het te mooi voor 🙂

LouisP · 21 februari 2009 op 11:23

Mien, als Elvisfan mag dit stukje niet op mijn leesplankje ontbreken. De weving van de verschillende nummers is leuk maar gezien jou abnormaal hoog humorniveau en gevoel voor detail vind ik sommige nummers niet subtiel gebracht. Het lijkt net alsof er naar toe is geschreven om die nummers te brengen. Het is echt leuk om te lezen, het sardientje en dat glimmen is zo duidelijk. Ik dacht even aan Don Quichotte bij de beschrijving. Persoonlijk hou ik ervan om songtitels te gebruiken.
Toch weer op een of andere manier een speciaal stuk.
Lowie de Rocker.

Bedankt voor het krantenbericht Mien, respect voor hoe jij bepaalde vreemdmooie zaken een wending geeft.

L

Coltrui · 21 februari 2009 op 11:24

Leuk stuk 🙂

Alleen de vijfde alinea is te gekunsteld, vind ik. Die breekt het ritme en de ‘verhaallijn’ en lijkt enkel in het leven geroepen te zijn om er toch nog zoveel mogelijk extra Elvis-songs in te proppen.

Prlwytskovsky · 21 februari 2009 op 12:19

Is El Vis net zoiets als een Bouvier of een Bouvijf? 😉

Een triest einde van een mooi verhaal.

klapdoos · 21 februari 2009 op 12:44

Mooi stuk Mien, graag gelezen

arta · 21 februari 2009 op 15:40

[quote]Elvis definitely left the building and many people cried.[/quote]
Mooi!
🙂

KawaSutra · 22 februari 2009 op 01:42

Weer origineel maar voor herkenning is het Elvis-repertoire mij te onbekend.

maurick · 22 februari 2009 op 01:48

Schitterend!

Nu maar hopen dat de imitator van Fransje B ook zo’n mooi eerbetoon krijgt. Ben je er al mee bezig? Het hoeft niet lang te duren. Heb je even voor hem?

😀

Mosje · 22 februari 2009 op 13:01

Jouw stukjes zijn altijd een verrassing, zo ook deze. Leuk.

doemaar88 · 22 februari 2009 op 13:02

Erg mooi en – weer- origineel. Ik ken te weinig van Elvis om dingen te herkennen, maar dat deert eigenlijk niet. Mooi, Mien, mooi!

addendum · 26 februari 2009 op 17:35

kringen in de sloot zullen nooit meer zo maar kringen in een slootje zijn. Mooi…
mooi gedragen!

Mien · 3 juni 2015 op 09:54

Links in column werken niet.
Bij deze opnieuw geplaatst.
[b][url=http://youtu.be/UglhfF30IdI]Verslag TV8 Toon Nieuwenhuisen Videoclip: Mijn Elvis huilt …[/url][/b]
[b][url=http://www.ed.nl/regio/toon-elvis-nieuwenhuisen-overleden-1.2386978]Toon ‘Elvis’ Nieuwenhuisen overleden – Eindhovens Dagblad[/url][/b]
[b][url=http://youtu.be/xbCBSnsB-yQ]Mijn Elvis huilt – Toon Nieuwenhuisen[/url][/b]

Geef een reactie

Avatar plaatshouder