Ik ben een moderne, modebewuste vrouw van dertig. Mijn man is een schatje, hoewel hij me soms wel eens een verwijt naar mijn hoofd durft te slingeren. Zo kan hij niet begrijpen waarom ik tien keer per dag het licht laat branden, altijd naar vlogs kijk over dure handtassen en altijd bijna klaar ben om ergens heen te gaan. Gisterenavond kregen we daar weer een felle ruzie over. Ik kroop onverschillig op de sofa en opende een groot pak paprika chips. Het liefst van al zou ik op dat moment willen dat hij ver uit mijn buurt blijft, maar echt lang kwaad zijn op hem, lukt me ook niet. Hij denkt dan dat ik sneller vergevingsgezind zal zijn omdat hij plots de pamper van ons pasgeboren kindje ververs of voorstelt eens lekker te koken.

Als mijn zelfgekozen isolement te lang duurt, dan komt hij ineens naast mij zitten, streelt met zijn handen door mijn haren, geeft me een kusje in mijn nek, neemt het zakje chips over, zegt mmm lekker, wrijft over de binnenkant van mijn billen. Aanvankelijk neem ik een stuurse houding aan, doe alsof ik nog kwaad ben op hem, maar eigenlijk geniet ik wel van zijn aanrakingen, zijn liefdevolle woorden, zijn kinderlijke poging het uit te praten; of liever zijn typische mannelijke manier om mij ervan te overtuigen dat er niets aan de hand is. Soms eindigt zo’n avondje ruzie in seks, maar dat is geen doel op zich, neen, het liefst van al wil ik dat we terug samen een liefdevol gezinnetje zijn. Soms kijken we dan ook naar een romantische film, gegarandeerd dat mijn lieve man dan na een kwartiertje in slaapt valt terwijl er naast ons een lege pizzadoos staat.


Mark

Vlaams auteur, columnist en dichter. Kenner van het volledige oeuvre van Herman Brusselmans. Schrijft dagelijks.

5 reacties

troubadour · 4 augustus 2015 op 10:22

Prachtig gedaan! Dit moet de opdrachtgever bedoeld hebben, toen hij in zijn ideologische bevlogenheid de opdracht construeerde.

Esther Suzanna · 4 augustus 2015 op 10:40

Haha…leuk geprobeerd maar de meeste delen zijn zooooooo ongeloofwaardig en zoooooo des mans…

Mocht je willen dat ze zo denkt… 🙂

Niks afdoende dat ze je graag ziet hoor…
voorbeeld: zo kan hij niet begrijpen waarom ik het licht 10x laat branden.

Dat zou ze nooit schrijven of denken. Wél (mits dat de reden is) : “zo kan hij niet begrijpen dat ik het licht gewoon vergeet. Dan heb ik het gewoon druk. Met denken.”
(of ze houdt van licht, open deuren enzo…kan ook. )

    MDoornaert · 4 augustus 2015 op 11:09

    Je hebt natuurlijk wel een punt, maar het is niet eenvoudig hoor, in het hoofd van een dame kruipen hahaha. Kijk al uit naar jouw mannelijke inzending! 😉

Yfs · 4 augustus 2015 op 11:06

Donders MDoornaert!! Daar had je me te pakken. Ik had niet in de gaten dat het om de uitdaging van de maand ging en was daardoor in de veronderstelling dat ik er nu pas achter kwam dat je een vrouw was ipv een man!

‘Onverschillig op de sofa kruipen en een zelfgekozen isolement’ is dan ook een heel overtuigend vrouwelijk iets.

Het observeren van een man die op de bank in slaap is gevallen tijdens een romantische film naast een half afgekloven pizza is werkelijk het toppunt!! :rotfl:

Heel erg leuk en overtuigend gedaan! :yes: :rose:

Frans · 4 augustus 2015 op 20:56

Twee mannen praten over hoe hun vrouw reageert als ze het weer eens veel te laat hebben gemaakt. De eerste doet er alles aan om zo zachtjes mogelijk thuis te komen en stapt bijna met ingehouden adem zo stil naast haar in bed. Steevast vraagt ze hem dan bits waar hij zo laat vandaan komt. De ander stormt het huis in, loopt met veel kabaal de slaapkamer in, geeft zijn vrouw een ferme tik tegen de billen en vraagt of ze geen zin heeft in seks. Zij doet dan, zo vertelt hij, altijd net of ze slaapt. De hamvraag is nu of er in deze typische mannenmop een kern van waarheid zit. Zo ja, dan is het wel heel eenvoudig om als man een column vanuit de optiek van de vrouw te vertellen. Als er al een wezenlijk verschil tussen de twee seksen bestaat natuurlijk. Daar gaan we voor het gemak maar vanuit.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder