En toen was hij zomaar ineens weg

Een tijdje geleden werd ik aangegrepen door een artikel in Psychologie Magazine over lovers die zomaar uit je leven verdwijnen. Van de een op de andere dag, geven ze de brui eraan en kiezen ze als bange konijntjes het hazenpad; misplaatst?
Zonder enig waarneembaar motief, ja “ik heb het wel gehad”of “ik wil niets serieus meer”.
En die investering dan? Al die jaren, maanden, dagen of misschien diepgaande uren, die konden tellen voor eeuwen? Als een huis, uit het fundament gerukt..
Ontheemd…
De grond wordt onder je voeten vandaan gerukt.
Wat rest is een open plek, een kuil om in te spugen, te schelden maar vooral een beerput om in te zinken.
Liefde stinkt dan.
Een naar luchtje, gegeven door de verdwenen man. Als afbakening en tegelijkertijd beëindiging van z’n territorium.
Zijn we dan gedoemd om in het verdriet te blijven steken?
Of zullen we met een parfum gaan spuiten en andere venten gaan strikken in onze val?
De valkuil van verleiding, spanning..Met seks als inkoppertje.
Uiteindelijk blijven we op hetzelfde niveau steken..Uitbouwen tot een huis lukt niet meer; het bindmiddel van seks houdt alles laag bij de grond.
En nog steeds was hij zomaar ineens weg.
Als een Dido, verlaten door haar Aeneas.
Vuile hufter.
“Quid tantum insano iuvat indulgere dolori”, de woorden van Latijn, in het geheugen gegrift..
Ja, wat helpt het om je te laten leiden door zo een groot verdriet?
Het blijven immers mannen…: als het erop aankomt onbetrouwbaar en laf.
Hoe je het ook wendt of keert: ineens niets meer van je laten horen is even laf als “vrienden blijven” om vervolgens nooit meer wat te ondernemen.
We hadden het kunnen weten: vooroordelen zijn er meestal om bevestigd te worden..hoe cliché!
En toen was hij zomaar ineens weg.
En hing de vlag uit!
Ja, uit die villa, helemaal zelf gebouwd, op eigen kracht.
Hij mag er alleen als gast komen, als tijdverdrijf of louter decoratie.
En dan noemt hij je goedkoop?
Een indicatie van angst. De verloren positie als machthebber, de manipulator van gevoelens.
Vriendelijkheid, de uitnodiging en het huismerk van de villa.
Maar niet verbonden met onderdanigheid en zwakheid.
Arrogante heersers en laffe meelopers worden buiten de deur gehouden of verwijderd uit het domein.
Tot m’n grote vreugde stond in de cosmopolitan van vorige week dumptrucs van vrouwen..
Er toverde zich een lachje om m’n mond;
Hij was zomaar ineens weg, blijf maar mooi weg!!!