Er is maar één Radio 1 – gelukkig

Er zijn blijkbaar nog trouwe radioluisteraars, want er zijn nog verscheidene zenders in de lucht. Ik ben niet de enige die de treurbuis liever mijdt. Er is maar één Radio 1. Onze nationale trots: de nieuws- en sportzender. Die hortende naam is in een opzicht tenminste eerlijk: impliciet wordt erkend dat sport geen nieuws is. Sport is amusement. Zoals bij de meeste spelletjes is er gewoonlijk een winnaar. Soms hoor je de hele avond opgefokte stemmen: “Joop heeft vijf gegooid! Met een reuzenvaart gaat hij de tweede pion van Jan voorbij… Néé! Hij gooit hem eraf! Jan wil duidelijk losbarsten, maar dan doemt voor zijn ogen langs het parcours de tekst op: Mens erger je niet!” Er kan je, als je het heel goed doet, een ridderorde worden toegekend: ook een soort spel.

Nieuws is er altijd evenveel, het duurt altijd even lang, of er nu een vloedgolf bezig is over een eiland te spoelen of dat een politicus van een twijfelachtige signatuur met een glaasje teveel op achter het stuur heeft gezeten. Als er weinig belangwekkends is gebeurd, moet dat nieuws dan ook eindeloos worden herhaald, uitgerekt, uitgekauwd en uitgemolken. “Goedemiddag mevrouw Bloemkool – bent u daar?” “Goedemiddag, meneer Jansen van Vlagtwedde”. “O, ik dacht dat u misschien wegens een technische storing was weggevallen. – Welkom in ons duurzaamheidsprogramma. Eerst wil ik het graag even met u over de actualiteit hebben. Wat vindt u van de recente coup in Tanzanistan?”

Toch is het soms écht komkommertijd. Dat nieuws als er echt helemaal geen nieuws is, vind ik eigenlijk wel schattig. Dan krijg je curiosa. Over de brandweer die een mevrouw moet bevrijden die bij het naar binnen klimmen bekneld is geraakt in haar keukenraam. Dat is weer eens iets anders dan altijd die politici die verdere stappen of alternatieven niet uitsluiten.

En dan heb je nog van die verdunners. Die hoor je eerst naar locatie rijden, dan vertellen ze uitvoerig wat voor weer het daar is, en vervolgens hoor je hem over grind of door gangen lopen… en dan duurt het nog een tijd voor er inhoud komt, maar dan heb ik de radio al uitgezet.

Op de meest onvoorspelbare momenten wordt het programma onderbroken door een soort muziek die een aantal Nederlanders blijkbaar kunnen waarderen, maar die in ieder geval nieuws noch sport is. Wordt het programma anders te zwaar? Welnee, luister maar naar BBC World Service. Zelfs in programma’s die zich mee tot een hoger opgeleid luisteraarspubliek richten, is de muziekkeuze niet aangepast. Het programma Vroege Vogels bewijst dat het best anders kan: altijd klassieke muziek tussendoor en altijd leuk. Waarom kan dat in Met het oog op morgen niet?

Een oase is de Nieuwsshow (ik maak geen reclame voor een omroep) op zaterdagmorgen. Altijd deskundigen, die altijd rustig de tijd krijgen om hun verhaal te doen en toe te lichten. Toegankelijk, maar niet oppervlakkig. Zelden een minder interessant item. En lekker lang, zodat het niet zo erg is als het volgende programma, Kamerbreed, komt met weer van die politici die altijd te vlug praten, elkaar in de rede vallen, elkaar proberen af te troeven, kortom, haantjes – ja, en ook hennetjes.

Soms, een paar weken per jaar, zijn er de hele week door, de hele dag door, van die sportreportages. Alles moet ervoor wijken, zelfs de nieuwsbulletins op de hele uren.

Gelukkig kun je ook met de radio zappen. Er is een concurrent die als reclameslogan heeft: “…Bespaart je de onzin”. Dat kan Radio 1 in z’n zak steken. Die concurrent heeft reclame meestal op andere tijden, en muzak op vaste momenten, zodat je keurig op tijd kunt absenteren. En als beide niet te pruimen zijn, is er als toevlucht nog Radio 4.

Juist als ik wat meer tijd heb om te luisteren, zo rond lunchtijd, zijn ze helaas allemaal tegelijk interactief. De kenners die dan aan het woord komen worden maar al te vaak afgewisseld door mensen die tegen zichzelf beschermd hadden moeten worden. Gelukkig heb ik dan nog een cd in mijn apparaat met mijn favoriete muziek.

Ik begrijp best waarvoor reclame nodig is, maar ik ben blij dat ik mezelf daar niet aan hoef bloot te stellen. “Na de reclame… Blijf luisteren!” Ja zeg, ga daarvoor maar naar je therapeut.