Door merg en been gaat het hoesten vanuit de slaapkamer. Onophoudelijk.
Rillingen door m`n lijf.
Ik breng een glaasje water. Aai over z`n koppetje, veeg de zweetdruppeltjes weg en geef hem een dikke zoen op z`n voorhoofd.
Snel naar de super markt. Fruit moet hij hebben. Veel fruit. Hij denkt er beter van te worden.
Als een trillend juffershondje bedankt hij me voor de banaan met geperste sinaasappel.
De dokter moet gebeld.
Magere Hein staat op de loer.
Als de assistente het gekreun op de achtergrond goed gehoord heeft zal de dokter binnen vijf minuten voor de deur staan.
“Zachtjes jongens, niet te veel kabaal. Hier ligt een érnstig zieke weet je nog?” fluister ik en druk de kinderen naar de keuken en sluit de deur om elk irritant geluidje te vermijden.
Volgens opdracht naar de drogist.
Hoofdpijnpoeders, keeltabletten en vooral vitaminepillen.
Ik weet dat het allemaal niet veel zal helpen.
Maar wat doe je voor iemand die met één been in het graf staat?
De koelkast puilt uit van de sapjes.
Ik ga voor de zoveelste keer het bed verschonen en maak een warm bad klaar.
Ik fluister hem lieve woordjes toe.
Een beetje extra aandacht is zo belangrijk voor een ernstig zieke.
Ik bezorg hem alle “ sterkte” wensen van mensen die weten van z`n toestand.
Meelevende kaartjes stromen al binnen van iedereen die telefonisch door hem op de hoogte is gebracht van z`n situatie.
Nee… kor (de buurman) mag vooral niet boven komen. Die nicotinelucht kan hij op dit moment echt niet verdragen.
(Hum… nooit over horen klagen in de kroeg)

Een week later…
Opgeknapt en weer fit en vrolijk aan het werk.
Nee… dit was niét het verhaal van een man in z`n laatste levensfase
Dit was een mán met griep.

Al een hele week voel ik me ellendig, misselijk, koppijn, koorts.Kortom alles wat bij een flinke griep hoort.
Maar ik moet opschieten want straks komt de meute weer eten. Ik moet nog stofzuigen, afwasmachine leeghalen, containers buiten zetten, strijken en dan naar de zaak.

Eén dag vertroeteld worden als een man met griep! Wat een weelde lijkt me dat!


17 reacties

Mup · 27 oktober 2004 op 13:23

:laugh:

Beterschap Sally,

Groet Mup.

Mar · 27 oktober 2004 op 13:34

mannen die ‘ziek’ zijn, zijn altijd het allerzieligst. herkenbaar.
Sterkte

Mar

Falco · 27 oktober 2004 op 16:34

Tjee, Sally, ik wordt haast jaloers op je man (of ben ik dat al?).

Ondanks de herkenning bij de dames komt mij dit niet helemaal bekend voor. Ik zou het wel heerlijk vinden, ik zou vaker ziek worden om met zoveel zorgen omringt te worden.

Beterschap.

sally · 27 oktober 2004 op 16:48

Falco,
een beetje overdrijven mag toch in een column?

😛

pepe · 27 oktober 2004 op 16:49

😛 Heerlijk herkenbaar.
Als moeder is ziek zijn alleen mogelijk in het weekend. Hoewel nu de kinderen groter worden is het makkelijker.

Maar liever wil ik nooit ziek zijn.

Falco · 27 oktober 2004 op 17:28

Sally, tuurlijk. Zelfs al waren de zorgen gehalveerd was ik nog lekker vaak ziek!! 😀

Ik hoor wel vaker (van vrouwen) dat vrouwen het sterke geslacht zijn. Wie weet.

Kees Schilder · 27 oktober 2004 op 17:41

Beterschap en veel sterkte!

John_van_Leverdingen · 27 oktober 2004 op 17:45

Een HELE week thuis met griep? Tja, dan is het niet gek dat de gezondheidszorg niet te betalen is en de economie achteruit holt.

Griep is geen reden om niet te werken. Tenminste dat is altijd mijn instelling geweest.
Dus Sally, niet zeggen dat een vrouw wel doorwerkt, er is duidelijk wat mis met de instelling van de man!

Bakema_NL · 27 oktober 2004 op 18:07

[quote]Een HELE week thuis met griep? Tja, dan is het niet gek dat de gezondheidszorg niet te betalen is en de economie achteruit holt.[/quote]

Niet helemaal waar John. Wanneer ik griep heb ben ik ook meestal wel een week uitgeschakeld en dan hoef je me echt niet te laten werken. Kleinzerig en zielig ben ik absoluut niet, maar die week is gewoon een week naar de klote zeg maar. Nu ben ik dus gemiddeld een keer in de 5 jaar ziek of zo, het is geen jaarlijks terugkerend fenomeen, of, zoals bij vele andere, een flink aantal keren per jaar. Goh, wat moet je dan ongezond zijn zeg. Wat dat betreft ben ik het dus wel met je eens, er word nogal wat aangesteld hier en daar.

Dees · 27 oktober 2004 op 18:14

Ah goshie 😀

Jij beterschap Sally! Enne… staken een idee?

Dees

Winny · 27 oktober 2004 op 19:11

Helemaal to the point Sally! Ach, wat zijn ze zielig en bij voorkeur worden ze ziek als wij vrouwen het al zijn, zodat je je ziekbed maar verlaat om een nog net iets zieker persoon te verplegen. Boodschappen doen met je verkouden hoofd. Mijn ervaring duurde deze week maar een dag. Toen lag HIJ geveld op de bank. Van mij moest dat onder een panterdeken, voor het visuele effect. Vervolgens ben ik Kill Bill 1 en 2 gaan halen en de zieke, inderdaad zonder bier, maar met sap, heeft genoten. Duurde maar een dag, gelukkig. Perfecte column, Sally!

Dinah · 27 oktober 2004 op 20:00

Goeie column Sally!

Heb hier zojuist Kees zijn eerste ‘”ziekzijnweek”
overleefd. Na een week, zielig en chagarijnig zijn was het voor mij genoeg, naar de dokter jij!!!
Bij het woord dokter werd hij al iets beter,ging met veel mokken,toch en …… beginnende longontsteking.
Mocht een dagje zielig zijn en ineens ging hij stukken beter. Na 3 dagen werd hij weer zielig maar toen ik de dokter wilde bellen………..
waren de klachten toch over! 😉

sally · 27 oktober 2004 op 20:51

Typisch, alsof ik het voelde Dinah,
De reaktie van Kees was zo kort…
😀
En geef Kees een kusje op z`n voorhoofd en een sapje en een aai over z`n bolletje.
Is ie er zo weer bovenop!
liefs Sally 😀 😀

viking · 27 oktober 2004 op 20:55

Amaij Sally, je zult het niet geloven maar nu voel ik me sinds een paar dagen niet zo heel lekker en Poppeduifje is altijd op haar werk en niehiehiemand die voor mijjjj zorgt… 🙁
Je woont zeker ver weg he?

Li · 28 oktober 2004 op 21:16

Helemaal waar Sally. Mijn ‘Paracetamolletje’ligt op dit ogenblik zielig te zijn op de bank. Als de telefoon gaat, hoest hij keertje extra hard want iedereen moet horen dat hij verkouden is 😛

Zwaai van Li

rrobin · 29 oktober 2004 op 11:55

Superb! Beterschap gewenst, en trakteer jezelf op een dagje namaakmigraine 😉

ignatius · 31 oktober 2004 op 13:17

Aaarrgghh…uche..tsjie..snnrrrtt. Ooohhh wat ben ik beroerd. Snel schat een portie frikandellen met dubbel mayo voor de broodnodige anti-biotica en vitaminen 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder