Vandaag wil ik een stukje schrijven over een alarmerend verschijnsel, dat ik zal noemen: de esthetisch gemodificeerde mens. Ik dacht altijd: zo zie je ze niet vaak, maar er lijkt sprake te zijn van een opwaartse trend. Een volledige sociaal-culturele studie valt natuurlijk buiten het kader van deze column, maar ik zal proberen mijn visie op deze maatschappelijke uitwas beknopt weer te geven. Kenmerkend voor de esthetisch gemodificeerde mens is het gebrek aan expressie in het gezicht. Door middel van injecties met botuline-toxine worden gezichtsspiertjes verlamd, om elk bewijs dat de persoon in kwestie daadwerkelijk geleefd heeft te maskeren. De link met de dodelijke ziekte [i]botulisme[/i] die je nu legt is overigens correct. Zijn de aanwezige lippen volgens schimmige normen ‘dun’, dan worden ze opgeblazen tot de opperhuid bijna doorzichtig is. Als man met drie-dagenbaardje ben je vervolgens bang ze te kussen wegens ontploffingsgevaar van de lipballon (niet dat een weldenkend mens deze vrouwen überhaupt zou willen kussen, maar dat volledig terzijde). Geïmpregneerd met dure dag- en nachtcremes op basis van sterk water krijgt de gladgetrokken gezichtshuid zijn vuilafstotende, anti-statische werking. Vervolgens kunnen naar hartelust dadaïstische make-up-patronen in deze permanent geconserveerde huid getatoëerd worden.

De ‘deluxe’ variant van dit type vrouw gaat vaak getooid met doodgeblondeerd, moegekamd haar; vers gecremeerd met de föhn, en nagebalsemd met neusslijmvliesverschroeiende haarlak-spray. Slappe oogleden worden in principe vanzelf al gelift door de spanning die onstaat in de voorhoofdshuid na drie [i]face-to-neck-and-beyond[/i]-lifts, maar voor de zekerheid worden drukknoopjes aangebracht waarmee de bovenste oogleden in de kas bevestigd kunnen worden. Dat laatste is overigens op dit moment nog een vermoeden omdat de knoopjes in kwestie verborgen zijn in verschillende huidplooien, maar na wat veldwerk hoop ik hier binnenkort uitsluitsel over te kunnen geven.

Helemaal erg wordt het wanneer deze bionische vrouwen zich, wanneer het weer daartoe aanleiding geeft, hullen in minieme stukjes textiel. Zo wordt de verbijsterde omstander een letterlijk adembenemend uitzicht geboden op de anatomie van dit type mens. Roodverbrande kippenhuid, strak gespannen over het borstbeen, zuchtend onder de siliconen-[i]load[/i] die beide borsten al spelend met de zwaartekracht uitoefenen op het arme mensje. Slappe, niet meer te corrigeren plooien in de buikregio, die zijn achtergebleven na een liposuctie waar een alumnus van de Hogeschool voor Fellatio en ander Oraal Gemak een puntje aan kan zuigen. Beentjes die slank-lees-knokig zijn, niet door een gezond regime van verantwoord eten en genoeg lichaamsbeweging, maar door een combinatie van lege caloriëen en laxeerpillen. De teint van de huid: schakeringen in oranjebruin.

Dit alles lijkt me ruimschoots voldoende om elke zichzelf respecterende man een extreme [i]derectie[/i] te bezorgen. Toch neemt het aantal esthetisch gemodificeerde vrouwen toe, dus het kan ze in eerste instantie niet om herwonnen fysieke aantrekkingskracht te doen zijn. Of is er meer aan de hand? Misschien biedt de biologie inzicht in een ogenschijnlijk puur cultureel proces.

Evolutie vindt plaats als een soort zich, dankzij een ongewone variant van een erfelijke eigenschap, beter kan handhaven onder de leefomstandigheden waarmee ze geconfronteerd wordt. Het is niet meer dan normaal dat gedurende de ontwikkeling van punt A naar punt B allerlei varianten op de oorspronkelijke soort worden ‘uitgeprobeerd’; onvoldoende aangepaste planten en dieren worden vanzelf weggeselecteerd door Moeder Natuur.

De moderne mens breekt met dit natuurlijke patroon door de wereld aan zichzelf aan te passen, in plaats van onze soort zich (zoals het hoort) aan de natuur te laten aanpassen. Zou de esthetische modificatie van de mens dan de opmaat zijn naar een nieuwe, meer morbide vorm van genetische manipulatie? Nu nog een betrekkelijk onschuldig semi-evolutionair uitprobeersel, maar tegelijk ook de eerste stap op weg naar Mensheid™ 2.0? Nu nog alleen door bestaande uiterlijkheden te vervormen, maar straks misschien door preventief in te grijpen op DNA-niveau?

In dit licht bezien lijkt de mens uiteindelijk toch af te stevenen op de schepping van Kunstmatige Intelligentie. Niet door gedachtenpatronen op te wekken in op siliconen gebaseerde schakelingen, maar door het brein te omhullen met in reageerbuisjes ontworpen weefsel. En ik weet niet hoe jullie hierover denken, maar bij het beeld van een uit oranjebruine reageerbuisbarbies bestaand nageslacht slaat bij mij de vertwijfeling toe!

[i]Ik wil jullie hierbij van harte uitnodigen te reageren en jullie visie met mij en de andere lezers te delen. Hoewel dit stukje natuurlijk niet erg serieus bedoeld is, vraag ik me soms wel degelijk af waar ‘we’ mee bezig zijn![/i]


9 reacties

Mup · 12 maart 2004 op 11:15

‘We’draven door. Karaktergezichten mogen niet meer, die zijn ‘uit’Cosmetische chirurgie voor mensen met littekens, of bijv. brandwonden, daar kan ik niks negatiefs in ontdekken, maar inderdaad de plastic poppen waarin mensen zich laten veranderen, eng gewoon. Zouden ‘ze’ als ‘ze’ de kans kregen ook hun gevoel willen laten plastificeren?
En dan dat kloonen….brrrr

Groet Mup.

Ma3anne · 12 maart 2004 op 12:03

Interessant geschreven column.

Iemand die ouder wordt, verandert niet alleen qua uiterlijk, maar ook in zijn/haar bewegingen. Het innerlijk verandert, dus de bodytaal ook. Onzekere beweginkjes verdwijnen, er ontstaat een grotere zelfverzekerdheid en meer rust. Bepaalde spieren zullen wat strammer worden, wat ook de bewegingen steeds meer gaat kenmerken.

Dus je kan dat buitenkantje wel eindeloos blijven verjongen, je verandert er de motoriek niet mee. Die opgelapte types hebben dat wel door, dus die nemen maniertjes van jongeren over, wat de potsierlijkheid alleen nog maar vergroot. Neem daarbij nog, dat ze willen verdoezelen dat ook hun stem een andere klank gaat krijgen en ze er met gekir en geblaat jeugd in proberen te gooien… dan is het plaatje compleet. Getsie bah. Alles wordt onecht, terwijl het heerlijke van het ouder worden is, dat de flauwekul steeds meer weg gaat vallen en je steeds meer jezelf kunt, durft en mag zijn.

Oud worden is uiterlijke aftakeling, maar innerlijke rijping. Ouderdom heeft andere kenmerken dan jeugd: waardigheid, rijpheid, inzicht.

Typisch iets voor deze tijd van uiterlijkheden, om zo stil te staan bij dat buitenkantje en manipulatie daarvan.

Het oud worden is een proces waar niemand aan ontkomt en waar uiteindelijk niet tegen te vechten valt. Maar waarom zou je? Dat je leven zich tekent in je uiterlijk… mooi vind ik dat.

Ik moet steeds harder lachen om discussies over strakke kontjes en rimpelloosheid. Dat is voor de jeugd. Die moet nog tegen elkaar opconcurreren. Mijn gebilte en geborste krijgt steeds meer last van de zwaartekracht, dus concurreren met een jonge blom wil ik niet en doe ik niet. Waarom zou ik?

Laat mij maar lekker op mijn manier oud worden. Zoals Hella Haasse bijvoorbeeld. Ik zag haar weer even langskomen op TV, op weg naar het boekenbal. Lelijk volgens alle normen die heden ten dage gelden, maar zo stralend en waardig als zij… ja daar teken ik voor! Wel eens een waardige plastic pop gezien? Ikke niet!

Godspeed · 12 maart 2004 op 12:26

Eigenlijk op zoek naar een foto van een mooie rimpelige opa of oma, waar je dan kon afvragen hoe dit nu uit zou zien indien er hier met botox was gemanipuleerd.
Kwam toen deze tegen, en mischien wel eens interresant om door te kijken.

[url=http://www.maliton.freeler.nl/tortbegon.html]botuline-toxine [/url]

Het wordt dus ook zinvol gebruikt, door een man natuurlijk!.

[quote]Door middel van injecties met botuline-toxine worden gezichtsspiertjes verlamd[/quote]

De verlamming van de spieren, zie ik trouwens vaker bij geoefende drinkers.
Daar verdwijnt ook de expressie op het gezicht, en soms krijgen ze hun pilsje ook niet meer getild.:-D

viking · 12 maart 2004 op 12:59

In ons streven om jong te blijven is de volgende gedachte wellicht geen slecht idee:

Eerst ga je dood, dan heb je dat alvast achter de rug.
Dan breng je een aantal jaren door in het bejaardentehuis, een beetje bingo spelen en kaarten.
Je gaat steeds beter zien, horen en ruiken en je krijgt zo langzamerhand een beetje haar. Zelfs je echtgenote gaat er weer een beetje fatsoenlijk uitzien, wat weer gevolgen heeft voor je seksleven, dat steeds beter en heftiger wordt. Je ontdekt elke dag weer seksuele gevoelens waarvan je niet wist dat ze er waren. Er wordt goed voor je gezorgd tot je er op je 65ste uit wordt gegooid omdat je te jong bent.

Vervolgens krijg je van je baas een gouden horloge, je koopt een huis in Spanje met bar en tap(as) en een gloednieuwe Harley. En je begint rustig aan met werken. Je doet rustig aan, je hebt veel vrije dagen en naarmate je langer werkt, wordt je alleen maar minder gestresst. Je seksuele gevoelens spelen nu nog meer op nu omdat het lichaam van je evenspartner goddelijke vormen begint aan te nemen.

Na een jaartje of 40 te hebben gewerkt ben je jong genoeg om een beetje de beest uit te gaan hangen. Je gaat andere vrouwen proberen, want op je jonge dag zien ze er allemaal lekker uit, Je bent namelijk net automatisch vrijgezel geworden.

Aan school hoef je nog niet te denken. Je gaat elk weekend feesten, probeert alcohol en drugs uit, want over 25 jaar is het toch allemaal afgelopen. Je neemt lekkere vakanties naar exotische oorden en gaat iedere winter (apres)skien, want je hebt 40 jaar een goede baan gehad en dus geld zat! Bovendien bruist je lichaam nu van de energie.

Nu ben je klaar om je studententijd in te gaan, je gaat je verder bekend maken met de alcoholische drankjes, pilletjes, Kama Sutra en snifjes. Leren en huiswerk maken? Fuck, da’s niet nodig, je hoeft toch niet meer te gaan werken.

Op je 12e ga je naar de basisschool. Je hebt geen enkele verantwoordelijkheid en je kan zoveel spelen als je wilt. Dan word je baby, je wordt aan de lopende band geknuffeld en vertroeteld. Je mag lekker 5x per dag aan een tiet zuigen, voordat je tenslotte lekker in een jonge vrouw kruipt.
Je laatste 9 maanden breng je zwevend door.

En het mooiste komt nog:

JE EINDIGT ALS EEN SPETTEREND ORGASME !!!

Helaas heb ik dit niet zelf bedacht maar ik wilde het jullie toch niet onthouden. 😛

Eftee · 12 maart 2004 op 15:56

Je weet, met die gladgetrokken gezichten, ook niet meer of ze nu echt lachen of ergens de zenuwen voor hebben. Brrrr, ze kunnen zo meedoen in een griezelfilm.
Geef mij maar mensen met flink doorleefde gezichten. Dat is veel mooier.

pleuro · 12 maart 2004 op 16:13

Ik ben godzijdank niet het type vrouw dat zich dag in dag uit met haar uiterlijk bezighoudt. De rimpels in mijn gezicht zijn voornamelijk nog de lachrimpeltjes die mijn gezicht tekenen, maar ook aangeven dat ik een vrolijk opgeruimd persoon ben. Ik vergeet 9 van de 10x om mijn make-up te verwijderen, omdat ik het ’s morgens vergeten was om het op mijn gezicht te smeren. Ik ben in vorm en dat buikje en die lovegrips horen gewoon bij die vorm. Aan mijn lijf geen polonaise. Ze nemen me maar zoals ik ben, en anders maar niet!

pepe · 12 maart 2004 op 18:37

[quote]Ze nemen me maar zoals ik ben, en anders maar niet![/quote]
Met deze quote ben ik het absoluut eens, die rimpeltjes horen bij mij, die krijgt niemand

Goed geschreven column, gelukkig zijn er nog puur natuur mensen.

Zoon lief hier zou zeggen (met name bij een jury-lid van Idols) ‘ze hebben haar mond er verkeerd om opgezet.’

Mosje · 12 maart 2004 op 20:26

Tja Archangel, je hebt het in je column ook over evolutie en zo.
Ik meen eens gelezen te hebt dat mannen en vrouwen met een knap uiterlijk succesvoller zijn in het leven dan de rest. Zou dit “succesvoller” gevolgen hebben voor de verdere evolutie? Stel je voor van wel; knappe mensen hebben een grotere kans op overleven, dus over 10000 jaar zien alle vrouwen er zo ongeveer uit als Katja Schuurman, en alle mannen als Brad Pitt. Beetje saaie wereld wordt dat dan wel…….

En een heel ander punt. Ik erger me ook aan al dat geknoei aan uiterlijk, maar het is wel van alle tijden en alle culturen.

[img]http://www.intermetzo.com/columnx/lip.jpg[/img]

[img]http://www.intermetzo.com/columnx/nek.jpg[/img]

rrobin · 18 april 2004 op 11:35

Het lijkt me sterk dat we een uniforme bevolking krijgen van mensen die er allemaal uitzien als Schuurman en Pitt. Ten eerste omdat de natuur dat niet wil, en ten tweede omdat de mens uniek wil zijn en zijn ego te groot is voor uniformiteit. Individualisme laat zich niet snel beteugelen, en als het al lukt, is het altijd tijdelijk.

Dat de mens de natuur naar zijn hand zet in plaats van andersom, is al een héél oud gegeven en zal waarschijnlijk niet snel veranderen. De indianen die in ‘harmonie’ met de natuur leven passen deze nog dagelijks aan aan hun behoeften..

Mooie column, hoop dat mijn eerste ooit eens half zo goed zal zijn, en hoop er nog een hoop van je tegemoet te zien 😉

BTW, de [i]homo scribens[/i], de hoeveelste versie is dat eigenlijk van de homo’s die we al hebben gehad? 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder