Eureka!

Archimedes zat in bad, toen hij plotseling zijn eigen wet ontdekte.
‘Eureka!’ stootte hij uit en rende juichend, zo naakt als’tie was, de straat op.
Ook wij, gewone mensen, krijgen weleens een gouden inval of een pareltje van een “pop-up” aangereikt, waarna ons leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Het deksel raakte los als je met onze poederbus schudde, en de zoete inhoud plofte dan stuivend uiteen op tafel en/of overlaadde pannekoek of oliebol.
Het regende klachten, en dat vlak voor Kerstmis en Oudejaar. Onze vulmachine diende stopgezet.
De bussen werden in Turijn gemaakt, ik moest erheen. En snel!
Nu meende ik een baan gevonden te hebben, waarvoor ik nooit, maar dan ook nooit, zou hoeven te vliegen.
Maar nu waren er klachten en claims, alles stond op scherp, misschien zelfs mijn carriëre wel…

Op het vliegveld van München moest ik overstappen op een kleiner toestel, dat me de Alpen over zou hoppen.
Met een rood hoofd van de stress en plasjes zweet in mijn handen, zat ik daar te wachten.
Te wachten op de rampen die onvermijdelijk waren.
Elk alternatief om in Turijn te geraken had ik in dank aanvaard op dat moment.., per bromfiets of desnoods op de rug van een naaktslak.

Er nam een oudere Duitse dame plaats naast me op de stoelenrij.
‘Kann ich Ihnen helfen’, zei ze, ze moet mijn verkramping opgemerkt hebben.
Ik vertelde haar over mijn panische vliegangst en de reden van mijn reis.
Ze lei haar gerimpelde hand op mijn arm en sprak fluisterend: ‘Ach,warum sollst du Angst haben, du fliegst sowieso’.
Rustig stond ze op en wandelde weg.

“Waarom zou je bang zijn, je vliegt toch”.., ‘ja natuurlijk strebertje’, bitste ik tegen mezelf, ‘altijd zul je die vliegangst ondergeschikt maken aan je loopbaan. Dan kun je er beter maar van genieten ook, sufferd’.
Plotseling was er iets wonderlijks met me gebeurd, alsof een toverstokje me raakte, ik genoot verder van de vlucht, met mijn neus tegen het raampje, en heb nooit vliegangst meer gekend.
Onlangs heb ik zelfs in een watervliegtuig gevlogen, een ultra-light, en zijn we over het prachtige naaktstrand van Cape d’Agde gevlogen.
In het verlengde van al dat bloot zag ik even de rimpelige hand van mijn Duitse dame, en juist die ik had willen kussen.
Ik wens iedereen van harte zijn persoonlijke “Eureka-moment” toe.