FC TBS eloos

Op ’n apart stuk luchtplaats staat ‘n psychopaat of vijftig braaf op ’n rij.
’n Man rust uit in ’n arbri. Naast zijn zitplaats staat ’n stok. Zijn naam is Arthur. Ik las bij zijn inkomst dat Arthur ’n poot van hout had dus matig loopt maar daar stond ook bij dat hij blind is. Arthur ging ooit ’n paar maal door ’t lint. Hij slacht ’n man af voor ’n pak shag, maar ook voor niks. Als hij maar in zijn buurt komt. Op dinsdagmiddag is ’t voor wat onguur lui sportuur. ’n Inrichtingsarts zorgt voor wat doping voor ’t volk dat inspanning matig uithoudt, of ’n pil wat hun rustig houdt. Ik maak ’n afspraak dat als ’n bal hoog uit hun loopkooi knalt dat ’t tuig dat Adidas vijf gigantisch uitschopt ’t ook van ’t straat naast ’t spinhuis haalt. Ik hoop dat ’t aanslaat als grap. Natuurlijk is ’t riskant, als ik moordvolk vrijuit laat gaan. Zoals altijd krijg ik ’n glimlach, ook van ’n suïcidaal, wat straf is, omdat hij vrijdagavond nogmaals aan zijn hoklamp hing. Zijn maat in ’t kwaad trapt af. Ik buk op tijd. Bijna trof zijn schot mijn hoofd. Hij mist normaal nooit, hoor ik daarna op ’n bank.
Bij ’n sportpartij in ‘n nor gaat ’t hard. Vrij hard. In ’t warmst van hun strijd trapt of schopt ’t tuig dat vastzit in ’t rond. Dan pas gaan zij vrij uit. ‘Laat u gaan!’, gilt ’n misdadig midvoor spits. Half ’t strafkamp loopt op rood of maakt kans op ‘n schorsing van ’n paar jaar. Als ik fluit voor ’t slotakkoord, dan is ’t bal. Bij ’n rondo mag van Jack Jan, maar ook al wat rondloopt zijn rug op. ’n Hak, ’n bots of twaalf op ’t hoofd, ’t schijnt dat hij naar links trapt, maar ’n hoop man trapt daar in. Ooit was hij ’n vrij man, maar Jack snijdt graag in ’t lichaam van ’n vrouw maar vandaag is hij ook blij, vandaag is hij ‘n winnaar. Bij ’n handruk kijk ik naar ‘t hand dat mij vastgrijpt. Door ‘n indruk lijkt zijn duim wat wit. Hij is blij dat hij wint, want nu mag hij in ’t ligbad op ’t vlak. Hij houdt mijn hand lang vast.

Tik, tak, tik tak…..’t lijkt mijn of zijn hart maar ’t is Arthur, bijna onhoorbaar, bijna onzichtbaar volgt hij ons naar ’t badhuis. Hij loopt langzaam. Tik, tak, tik tak.. hij loopt mijn richting uit, zijn hand houdt contact aan ’n muur.