Fitna the column

Ik heb van nature een hekel aan wachten. Meestal als ik me in de supermarkt richting de kassa begeef, probeer ik een inschatting te maken welke rij het kortst is of anders kijk ik in de karretjes wie van de wachtenden de minste artikelen hoeft af te rekenen. Meestal heb ik geen geluk in deze logische keuze omdat in mijn rij altijd wel iets fout gaat: mevrouw A heeft de bloemkool niet afgewogen (“oh, ik dacht dat die per stuk gingen”), bij meneer B leest de scanner de barcode niet van een pak melk waarop door de intercom het bericht klinkt: “Peter, kassa 4”, waarna, de niet zo snelle Peter komt vragen wat er loos is en vervolgens de winkel in gestuurd wordt om te kijken wat dat pak melk nou eigenlijk kost. Meestal denk ik dan bij mezelf;“joh, tik gewoon negenennegentig cent in, dat gelooft iedereen en dan kunnen we verder met zijn allen”. Maar nee hoor, elke cent telt! Als ik dan eindelijk aan de beurt ben is de kassarol op. Mensen, als u mij ziet staan in de supermarkt, kom dan niet achter me staan als u ook een hekel heeft aan wachten. Ik ben vrij lang, heb kort, donkerblond haar en een zwarte boodschappentas waar “LINDA” op staat.

Om dezelfde reden reis ik ook niet met het openbaar vervoer. Zelfs zonder vertraging moet je er op wachten. Telefoneren met grote bedrijven, ook zo’n bron van frustratie. Ik belde vorige week naar de helpdesk van HetNet voor het schappelijke tarief van vijfenveertig cent per minuut. De reden dat ik belde was een storing waar ik niets aan kon doen maar voor ik iemand aan de lijn had die me verder kon helpen was ik bijna vijf minuten, en dus ruim twee euro verder.

Soms wacht je ook op dingen waar je eigenlijk niet op wil wachten. Neem nou de film van Wilders. Die jongen loopt al maanden te schreeuwen dat hij met een film komt en hoewel vrijwel iedereen tegen zoveel provocatie is, is iedereen er best nieuwsgierig naar (of misschien naar de gevolgen). Fitna, zo heet de film. Beproeving. Mooi woord eigenlijk voor iets waar je zo lang op moet wachten.

Omdat we in een tijd leven waarin we trachten van al het negatiefs iets positiefs te maken, heb ik voor mezelf besloten dat ik het woord “wachten” verander in het woord “Fitna”. Buiten het feit dat wachten een beproeving is op je geduld vind ik Fitna veel vriendelijker klinken.

Als je de volgende keer die lange man met kort, donkerblond haar en een LINDA-tas in de rij bij de supermarkt ziet staan, kom er gezellig bij staan. Gaan we samen fitnaën. Da’s wel zo gezellig.