Mijn ‘vriend’ Jansen, leider van een lokale politieke partij in onze gemeente heeft me uitgenodigd voor etentje. Dat wil zeggen; de uitnodiging deed hij anderhalf jaar terug maar er kwam steeds iets tussen zoals een lekkende fietstank, acute aanval van malaria, wekker vergeten te zetten.Dat soort levensbedreigende situaties.Heb ik begrip voor. Omdat de auto van Jansen ‘immobiele ‘ is, zoals hij het noemt , kom ik hem met mijn auto van huis halen.
Zijn vrouw, die mij niet kan uitstaan vanwege eerdere uitstapjes waarna Jansen als een rioolrat volkomen kachel zijn huis binnenkroop, doet open en trekt een gezicht alsof ik even welkom ben als een hoerenkast op de Efteling.
Met een vies gezicht gaat ze me voor naar de ‘living’, die dermate groot is dat je een landkaart nodig hebt om de weg te vinden.
Toevallig weet ik hoe Jansen aan zijn vrouw is gekomen. Hij vond haar in een hotel , zittend aan de bar, nippend aan een verse ‘orgasme’ ( cocktail met als hoofdbestanddeel onversneden Rum) . Jansen hoefde maar drie seconden met de sleuteltjes van zijn Ferrari op de bar te tikken en hij had de buit binnen. Je zou hier dus van liefde op het eerste bod , kunnen spreken.
Anyway, Jansen komt net naar beneden in zijn Armanipak dus ben ik blij dat ik mijn pas geperste Zeemanie-ensemble heb aangetrokken.
Mevrouw Jansen vraagt of ik soms koffie wil. Ik kijk naar een soort pruttelend apparaat op de aanrecht. ‘Nee,dank u, weiger ik beleefd. ‘Die koffie ruikt alsof er iets in het apparaat is gekropen en daar in het filter is doodgegaan terwijl het water intussen doorloopt.’
Geschokt stilzwijgen na deze woorden.
Mevrouw Jansen wordt knalrood : ‘jij moet nodig wat zeggen’,sist zij. ‘Naar ik vernomen heb is het een grote troep bij jou thuis, en heeft jouw huis heel sterk behoefte aan een vrouwenhand.’
‘Hoezo?’, vraag ik belangstellend. ‘Maakt u ook huizen schoon?’
Om de zaak niet te laten escaleren maakt Jansen snel een einde aan deze brede maatschappelijke discussie en sleurt mij zijn huis uit waarna wij op weg gaan naar een restaurant.
In het restaurant worden wij begroet door een managerstype in het verplichte en uiterst geraffineerde hangjongerentenue (tweedelig grijs met bijpassend wurgkoord) die ons handenwringend naar een tafeltje brengt.
Kannibaal Jansen bestelt iets met eendelever op een bedje van gestolde kreeftenpoten. Zelf houd ik het bij een vegetarische schoenzool en een glas wodka.
Nog voor wij een hap hebben kunnen nemen stormt er met veel lawaai een buitengemeen erudiet gezelschap binnen ,bestaande uit een kaalhoofdige bruidegom van 2.05 meter met een droevig naar beneden hangende snor.Aan zijn zijde hangt een bruid van 1.50 die kijkt of ze overal geweest zou willen zijn behalve op haar eigen bruiloft.
Een en ander wordt gecompleteerd door een zestal gespierde en volledig kaal zijnde halfprimaten van een sportschool. Op hun trainingspak prijkt de slogan:” sportschool de lichtkracht”.
Erg geestig allemaal.
Jansen blijft maar naar het bruidpaar staren en bestudeert de deprimerende snor van de bruidegom en het huilgezicht van de bruid.
‘Moet je die bruid in haar flauwjurk zien. Zo te zien is zij niet in het huwelijk getreden maar in het gruwelijk’, roept hij tenslotte.
Jammer genoeg valt er op dat moment een doodse stilte waardoor de woorden als een echo door de zaal kaatsen.
Ik vermoed dat de eendelever op het bedje van gestolde kreeftenpoten vandaag niet aan het verteringsproces van Jansen zal deelnemen want de zes halfprimaten naderen ons tafeltje.Kennelijk zoeken zij een sparringpartner. Ik knik Jansen bemoedigend toe en neem een hapje van mijn vegetarische schoenzool.. Getver, zout vergeten!
Categorieën: Gein & Ongein
3 reacties
viking · 9 september 2003 op 12:32
Er gaat niets boven een goede smulpartij zoals deze column. Deel twee in de maak? 😛
Casperio · 9 september 2003 op 19:14
Inderdaad, zoals Viking al geschreven heeft… dat vraagt om een tweede deel. Wij zijn natuurlijk wel erg benieuwd of Jansen al die kale spierbundels wel heeft overleefd. [img]http://www.smilies.nl/rough/zzwhip.gif[/img]
Volgens mij kan ie nu z’n politieke partij wel opdoeken….
Jansen z’n vrouw vond jullie uitje waarschijnlijk ook weer geslaagd…. toen ze hem hevig bloedend terug kreeg uit jouw handen.
Waarschijnlijk de laatste keer dat Jansen met jou mee mocht. [img]http://www.smilies.nl/nono.gif[/img]
Kees Schilder · 10 september 2003 op 12:43
zeker weten? want Jansen heeft een beetje hoofdpijn gekregen na het etentje. Maar ik zal het vervolg opsturen
groet 😀