Flexitariër

IK BEN FLEXITARIER. Sinds een aantal weken kom ik deze kreet in hoofdletters in allerlei kranten tegen. Eronder staat: Omdat ik gezond en verantwoord wil eten.
De mijnheer op de foto van de advertentie draagt een modern, hoog dicht geritst trainingspak. Aan zijn gedeeltelijk afgebeelde houding te zien is hij een hardloper. Hij kijkt er wel moeilijk bij. Het had ook een advertentie over rugpijn of obstipatie kunnen zijn. Daar is het misschien ook wel goed voor, flexitariër zijn.

Flexitariërs zijn flexibele vegetariërs. Ze doen net of ze vegetariër zijn, maar dan alleen op maandag en donderdag. Bijna iedereen is tegenwoordig een beetje vegetariër. Het vermindert de glans van de echte vegetariër. De oorspronkelijke betekenis van vegetarisme is: geen dieren eten. Dat geldt voor alle dagen van de week.

Tijdens een weekendje weg bekeek ik in een restaurant in Maastricht de menukaart. Vegetarische gerechten waren apart aangegeven. Dierloze gerechten stonden er niet bij. Wel zalm, schol, garnalen, kreeft. De vergissing dat een vis geen dier zou zijn komt vaker voor. Maar kreeft!? In een aquariumbak langs een donkere zijmuur van het restaurant ontdekte ik ze. Grote kreeften, machteloos trekkend met hun bijeengebonden scharen. De dagen slijtend in een kleine bak tot ze aan de beurt zijn om levend in een pan kokend water te worden gedompeld.

Wat ik me nou elke keer afvraag als ik die advertentie zie, die de lezers kennelijk wil aansporen ook flexitariër te worden: waarom toch een model gekozen met zulke vlezige lippen? Ik zie het vleesvocht er al langs druipen als hij op een grote vette karbonade kauwt.

Maar daar is de advertentie natuurlijk juist voor bedoeld. Voor mannen die graag en vaak grote vette stukken vlees eten. Die kunnen nu gaan veranderen in gezonde, marathon lopende, flexitariërs. Alleen op maandag en donderdag. De woensdag blijft gehaktdag, de vrijdag visdag en zaterdag is bier en bitterballendag.