Nou, ik kan bijvoorbeeld dìt doen als jij weer niet op je beurt kan wachten, als een seintje voor jou – ik trek aan mijn rechter oorlelletje –
Dat is grappig, juf! Gaat u dat echt doen?
Fouad schatert het uit.
Zijn hele lijf doet mee als hij lacht. Zijn ogen worden spleetjes.
Als hij uitgelachen is zeg ik: Weet je trouwens dat je me zelf op het idee hebt gebracht? Toen je laatst die fantastische presentatie hield over herkenningspunten, weet je nog?
Hij knikt, met glimogen.
Zullen we het de volgende week proberen? Oké , juf.
We praten nog wat na over andere dingen, o.a. dat hij helpt in zijn vaders restaurant.
Hij vertelt dat hij héél goed kan ‘reserveren’ en juist als ik mij daarbij voorstel dat hij de telefoon aanneemt zegt hij uitgestrekte arm: ik kan wel vier borden op mijn arm dragen!
Oh, je bedoelt sérveren, lach ik.
Hij gaat terug naar de les. Ik blijf nog even zitten en denk over hem na.
Rondom Fouad is altijd wel iets te beleven, ik merk dat ook in de les.
Omdat ik hem ken en graag mag, blijf ik meestal rustig en ga de confrontatie niet aan. Ik geef wel grenzen aan. Ik zeg bijvoorbeeld: nou is het écht genoeg!
Als hij dan nog protesteert schenk ik daar geen aandacht meer aan. – en hij protesteert altijd –
Het is voor mij een goede manier om met hem om te gaan. Hij pikt het ook als ik grenzen aangeef.
Komt dat omdat hij voelt dat ik plezier in hem heb?
In zijn algemeenheid geloof ik dat je moet proberen met een leerling zo min mogelijk een prestigestrijd aan te gaan. Anders wordt het een erekwestie voor allebei.
Al kun je het niet altijd vermijden.

Dezelfde middag wordt mijn overpeinzing weer actueel.
Een lerares heeft Fouad met een rode kaart eruit gestuurd. Hij zoekt me verontwaardigd op en steekt meteen van wal: Ik heb een rode kaart gekregen en de juf en ik hebben het later uitgepraat en ze wil hem niet intrekken en nou gaat er een brief naar mijn vader. Ik moet ook nog opschrijven dat ik brutaal was. Dat is niet waar, ik hield alleen mijn mond niet!
Ik laat hem even uitrazen. Als ik hem zover krijg dat hij toch wat gaat opschrijven (geef je eigen mening, heb ik gezegd), scheurt hij het even later alweer door.
Ik forceer maar niks en besluit een gesprek te organiseren met Fouad en de docente . Hij is er wel voor in en kalmeert een beetje. Al geven ze allebei niet echt toe. Het eindigt in elk geval in een gewapende vrede zonder brief naar huis.

Wat betreft de ‘oorlelactie’; ik moet zeggen dat het helaas nauwelijks werkt. In mijn les, als hij weer voor zijn beurt praat, let hij niet op zulke subtiele seintjes.
Hij is ook erg dominant in de klas en bemoeit zich met alles en hoewel hij soms niet helemaal ongelijk heeft is de manier waarop niet erg diplomatiek.
Een voorbeeld: Yassar, een ander heetgebakerd Marokkaans jongetje vertelt stoer in de les: Ik ga mijn moeder ‘fleshen’, ik zeg dat ik vrijdag naar de schooldisco ga, maar ik ga naar een voetbalwedstrijd’.
Je moeder ‘fleshen’ stomme mongool, wie doet dat nou?, schreeuwt Fouad meteen vanuit een andere hoek van het lokaal.
Waarop Yassar uit zijn stoel springt om hem te lijf te gaan omdat hij wordt beledigd.
De klas kijkt ademloos toe…

Categorieën: Vervolg verhalen

pally

Genieten van leven en mensen en natuur om mij heen. Schrijven als belangrijke drijfveer om te ordenen, te relativeren en te communiceren.

12 reacties

DriekOplopers · 29 april 2007 op 01:03

Oeioei, een spannende cliffhanger. En sowieso een schitterend tweede deel. Kan nu al niet wachten op deel 3.

Hulde, Pally!

pepe · 29 april 2007 op 07:58

Zo herkenbaar dit kind wat gewoon anders is, zo goed hoe jij daarmee omgaat. Je laat die jongen in zijn waarde en je geeft hem dat speciale gevoel waar elk kind recht op heeft. Helaas zijn er ook juffen die hiermee niet kunnen omgaan.

Pally je bent vast een supertoffe juf geweest :wave: , ik ben ook erg benieuwd naar de volgende.

klapdoos · 29 april 2007 op 09:13

Heb met genoegen jouw pedagogische actie’s gelezen, wacht met genoegen op deel 3….. :wave: :wave: 😀

Li · 29 april 2007 op 10:46

Je hebt me nog niet helemaal ingepakt met dit vervolgverhaal. Misschien komt dat nog want het prikkelt wel tot verder lezen. De actieve verhaallijn wordt afgewisseld met een soort observatieverslag over het gedrag en functioneren van Fouad en wellicht moet ik daar aan wennen.:-)

Li

pally · 29 april 2007 op 12:02

Ja, Li, ik begrijp wat je bedoelt. Eigenlijk was dit ook een soort observatieverslag ( dat ik hier heb ingekort)ter lering en hopelijk een beetje vermaak van de collega’s die ik achterliet. Er is een boekje met 7 verhalen van gemaakt. Ik merk dat sommige mensen van CX het interessant vinden en anderen niet.Dat begrijp ik goed,

Pally

SIMBA · 29 april 2007 op 12:50

Apart wereldje, ik ken het (nog?) niet. Met plezier gelezen en ik hoop dat het volgende deel snel komt.

KawaSutra · 29 april 2007 op 19:57

Ik heb wel medelijden met jouw rechter oorlelletje. Ik zou voor de juiste balans ook af en toe de linker proberen! 😀
Ik ben best geïnteresseerd in jouw aanpak van dit soort situaties. Misschien kan ik er mijn voordeel mee doen op het thuisfront. :lach:

Trukie · 29 april 2007 op 21:14

Ik wilde net zeggen dat je een boekje zou moeten maken van jouw columns voor collega´s.
Maar dat is al gebeurd lees ik.
Dan rest mij je te vertellen dat ik ze graag lees.

arta · 29 april 2007 op 22:48

[quote]Je moeder ‘fleshen’ [/quote]
Ben nu wel benieuwd wat fleshen is!

De manier waarop jij met jouw leerlingen omging en hoe je het beschrijft is heel puur en mooi!
Ook ik ben erg benieuwd naar deel 3!!
🙂

Prlwytskovsky · 30 april 2007 op 12:12

Diep respect voor hoe jij hier mee omgaat Pally maar jou beroep zou beslist niets voor mij zijn.
Het verhaal echter leest weer heerlijk weg.

pally · 30 april 2007 op 18:51

Bedankt voor de positieve reacties!
Dit is een onderwerp waar je belangstelling voor moet hebben, anders brengt het weinig. Begrijpelijk.
Arta) ‘fleshen’is flessen ofwel bedotten. Alle Marokkaanse leerlingen spraken het uit zoals ik het schreef, vandaar.

groet van Pally

dashuri · 3 mei 2007 op 19:17

De klas kijkt toe, en wat met de juf?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder