Kunst voegt iets toe aan de werkelijkheid; het geeft deze niet weer. Beeldhouwer en schilder, tekenaar en etser, denker en dichter, cineast en toneelregisseur, acteur en auteur, musicus en zanger, columnist en liedjesschrijver: zij allemaal creëren hun eigen (deel-)werkelijkheid. Die lijkt vaak op ‘de’ werkelijkheid, maar is er absoluut géén kopie van. Dat dit het geval zou (moeten) zijn is het grootste misverstand aller tijden. De werkelijkheid van de kunstenaar is een andere dan de werkelijkheid van alle dag en is onderhevig aan eigen regels en wetmatigheden. Kunst moet daarom op zijn eigen normen, zijn eigen ‘innerlijke waarden’, worden beoordeeld. Vragen als ‘is het waar’ of ‘wat stelt het voor’ hebben meestal geen zin. Je vraagt toch ook niet wat de ‘waarheid’ is van een muziekstuk? Kunst heeft zijn eigen ‘waar-heid’. En daar hebben kerk en staat, politie en justitie, geen gezag. Daarom is het onzinnig om rappers die een venijnig liedje 1) over een of andere politica maken, te vervolgen. Het vervolgen van deze mensen dient dan ook een ander doel dan ‘de waarheid’ of ‘het rechtsgevoel’. Het gaat om een politieke vervolging. De machtigen in dit land, vertegenwoordigd door bekochte en gekochte politici, staan niet toe dat hun macht wordt ondermijnd. Dat verklaart de felheid en woede waarmee kritiek op politici sinds 11 september 2001 wordt aangepakt. Terwijl de reclamemaffia ongestraft geweld, racisme en seksuele intimidatie mag weergeven in stompzinnige reclamespotjes op tv, wordt een woordkunstenaar die de vinger op de zere plek van de verrotte samenleving legt genadeloos afgestraft en, naar men mag vrezen, door justitie gestraft. Politici mogen zelf wel ongestraft oproepen tot haat tegen andersdenkenden, illegaal oorlog voeren, de derde wereld plunderen, stap voor stap de armoede in ons land invoeren, een bedrag ter hoogte van het jaarsalaris van een arbeider toevoegen aan hun eigen vette pot, bejaarden indirect vermoorden door hun asociale bezuinigmaatregelen, diefstal plegen uit de collectieve spaarpot van miljoenen werknemers. Dat is dan ook geen kunst.
© Jan Bontje 2004
1) Dit wil niet zeggen dat ik bedoeld liedje mooi vind of anderszins appeeieer: daar gaat het niet om. 😕
13 reacties
Godspeed · 30 juli 2004 op 13:13
[quote]Politici mogen zelf wel ongestraft oproepen tot haat tegen andersdenkenden, illegaal oorlog voeren, de derde wereld plunderen, stap voor stap de armoede in ons land invoeren, een bedrag ter hoogte van het jaarsalaris van een arbeider toevoegen aan hun eigen vette pot, bejaarden indirect vermoorden door hun asociale bezuinigmaatregelen, diefstal plegen uit de collectieve spaarpot van miljoenen werknemers. Dat is dan ook geen kunst.[/quote]
Nou, dat vind ik dus wel een kunst.
Na jaren in de politiek, eindelijk op een mooie post komen, en dan bezuinigen steeds uit het verkeerde potje.( er is ook geen goed potje)
Oh ja en soms goed beleid uitstippelen.
En dan komt het mooiste kunstje, als je dan aan de kant wordt gezet, via je oud collega’s toch weer een leuke post als burgemeester of commisaris van de koningin krijgen.
En anders wel jarenlang wachtgeld opstrijken, terwijl de burger het eerst 5 jaar moet werken, om eventueel een loon gerelateerde uitkering van 70%( met een maximum) te krijgen.
De kortdurende WW willen ze ook gaan afschaffen.(26w werken uit 39w leverde ja 70% van het minimum op)
Nou als dat geen kunst is dan breekt mij de klomp.
Ma3anne · 30 juli 2004 op 13:18
Goeie boze column over dat stelletje kunstenmakers. Ik kan me er helemaal in vinden.
gast · 30 juli 2004 op 13:53
Goeie column! Had misschien nog wat meer uitgediept kunnen worden, maar verder prima.
En ben het ook met je eens trouwens;)
tontheunis · 30 juli 2004 op 14:05
Jan,
Ten dele (maar zeer ten dele) ben ik het met je eens. Dat politici ook hun eigen werkelijkheid hebben, sla je echter over in je column en dat is jammer. Hun werkelijkheid reikt immers niet verder dan de poort van het Binnenhof. Daarom kunnen ze ook al die draconische maatregelen nemen, omdat ze hun slachtoffers nooit tegenkomen.
Maar een ieder die oproept tot moord op een ander moet tot de orde worden geroepen. We kunnen en mogen niet zeggen dat, omdat politici het ook doen, andere mensen dus ook het recht hebben.
Het Haagse rap-plaatje (of -praatje, want dat is het eigenlijk meer) roept op tot geweld en is mateloos populair onder Marokkaanse jongeren. Dat is in mijn ogen niet goed. Daar gaat bloed van vloeien.
Maar ik deel je verontwaardiging over de politieke huichelarij.
TT
TT
gast · 30 juli 2004 op 18:06
@tontheunis: censuur op muziek…de maatschappij wordt er beter door met dit soort ideeen. Trouwens…dan kan je nog wel ff aan de gang gaan, want waar je de grens ook legt, er zijn enorm veel platen die daar dan overheen gaan.
tontheunis · 30 juli 2004 op 18:14
Beste jongen…
Het is geen censuur op muziek. Het is ook geen censuur op kritiek. Het is het simpele verbod om op te roepen of op te ruien tot geweld.
Daar moeten mensen eens mee ophouden. Fuck this… Kill that… Maak dood… De wereld zou er beter uitzien als dat soort agressie eens werd aangepakt. Niemand verdient het om vanwege overtuigingen of meningen vermoord te worden. Maar die woorden heb ik al eens tegen je gesproken. Het zal toch niet weer zo’n oeverloze discussie worden?
gast · 30 juli 2004 op 18:27
[quote]Het is geen censuur op muziek. Het is ook geen censuur op kritiek. Het is het simpele verbod om op te roepen of op te ruien tot geweld.[/quote]
Ik zal het kort houden: geef mij eens de definitie van censuur.
Daarnaast: je kan natuurlijk wel brullen, maar als je het niet kan waarmaken, dan heeft alles wat je zegt weinig waarde. En dan doel ik op dat verbod van je, probeer je eens voor te stellen hoe je dat juridisch gaat vastleggen en controleren.
tontheunis · 30 juli 2004 op 20:55
Art. 284 Bedreiging.
1. Met gevangenisstraf van ten hoogste negen maanden of geldboete van de derde categorie wordt gestraft:
– A. hij die een ander door geweld of enige andere feitelijkheid of door bedreiging met geweld of enige andere feitelijkheid, gericht hetzij tegen die ander hetzij tegen derden, wederrechtelijk dwingt iets te doen, niet te doen of te dulden;
Niet zo moeilijk om er iets tegen te doen. Het wetsartikel is er al. Controleren hoef je niets, want de uitingen staan zelfs op een CD…
Gewoon een strafbaar feit, Moustafa. Gewoon een strafbaar feit.
pepe · 30 juli 2004 op 22:36
Allereerst kan ik zeggen dat ik deze column goed vind, vooral ook omdat hij toch weer een discussie uitlokt. Dat betekent dat we er over nadenken (ik zou liever voordenken schrijven). Zolang we er ook naar luisteren en over praten met elkaar, is er hoop.
Hoe moeten we anders verder in deze maatschappij vol agressie en geweld.
Oke, ik weet het, ik ben een te blij/positief persoontje, probeer in een ieder altijd een goede kant te vinden.
Jana Beranova zegt dat zo mooi:
Als niemand luistert naar niemand
vallen er doden in plaats van woorden
gast · 30 juli 2004 op 22:39
Goh, valt het je niet op dan, dat er nauwelijks muzikanten aangeklaagd worden. Met zo’n mooie wet zie ik groepen als Public Enemy en Eminem geen lange carriere in de muziekwereld maken…
Dus je kan wel schermen met artikeltjes, maar als daar geen controle op is, dan is die wet op dat gebied geen moer waard.
tontheunis · 31 juli 2004 op 13:29
Ik scherm niet met een wetsartikel. Het is er gewoon. En de mogelijkheid bestaat dus om er iets tegen te doen. Het gekwek van Balkenende en Donner waarmee ze een beroep doen op artiesten om zelfregulering toe te passen, heeft daar niets mee te maken.
Er is een wezenlijk verschil tussen het uiten van je mening, je afgrijzen, je afwijzen van iets en het bedreigen van iemand met de dood, met ander geweld, met verkrachting of iets dergelijks. Volgens de wet is dat gewoon een strafbaar feit. Als men zou willen, zou men er dus iets tegen kunnen doen en dat is wat Hirsi Ali dan ook doet. Ze doet aangifte. Er werd altijd weinig waarde aan gehecht. Sinds Fortuijn denkt men anders.
Censuur: toezicht door een kerkelijke of wereldlijke overheid op voor publicatie bestemd drukwerk, het toneel, de film, ofwel op brieven, met de bevoegdheid daaruit gedeelten te schrappen of te verbieden. (Van Dale)
Er is, in mijn ogen, een wezenlijk verschil tussen censuur als de Paus en de Playboy, Khomeiny en De Duivelsverzen, Donner en Kopspijkers of Adolf H. en Die Weisse Rose.
TT
Dees · 31 juli 2004 op 23:00
Jan,
Goede column. Ik ben het er helemaal mee eens, ieder gevoel voor proportie lijkt zoek te raken. Als kunst, cultuur, humor, satire onderworpen gaat worden aan censuur, tast je de ‘spiegel’ van de samenleving aan. Een die juist nu hard nodig is.
– Jammer alleen van de voetnoot, die had je wat mij betreft weg kunnen laten.
Mosje · 31 juli 2004 op 23:56
[quote]Dat is dan ook geen kunst[/quote]Klopt, wat die politici doen is kunst zonder ns.