Gladjanus (eloos)

‘Dramatisch’, dat is ’t woord dat Gudrun zocht. Drama stond hoog in Gudrun’s smachtlijst. Bijna altijd aan top. Zo had Gudrun onlangs nog ’n dramadroom ontward. Maar nog nooit had zij ’n droom ontmaskt. Gudrun gaf haar droom nooit bloot aan tam, mild of ruig volk. Daar was durf voor nodig. Maar durf was Gudrun’s manco. Ook al was zij bang als ’n mak schaap, zij was ook vindingrijk. Daarom vond Gudrun altijd ’n oplossing voor haar manco aan durf. Naast dramatisch, was ’t voorval ook bizar. Haast onvatbaar, onaantastbaar in zijn schijn, maar ook gigantisch doorzichtig, bijna transparant. Gudrun gaf ’t voorval gauw ’n naam. Nou ja, voorval, ’t ging om ’n man. Zij koos als naam: Dingmans. Dat gaf afstand plus rust. Maar wat was nu ’t drama? ’t Voorval vond plaats op ’n marktplaats in Noord-Brabant. Dingmans stond naast Gudrun. In plaats van handklap voor ’n paard of rund, kroop Dingmans’ hand plotsklaps traag langs Gudrun’s kous omhoog. Gudrun schrok zich ’n hartzak. Angst maakt lam, slaat dood. Voor ’t hoofd kon zij zich slaan, want Dingmans’ hand kroop al richting haar dij.

Vindingrijk als Gudrun was, vond zij vlug ’n oplossing. Krachtig slijm, dat was wat zij nodig had. Daar kwam ’n hand van zo’n gladjanus nooit aan voorbij. Maar waar vond zij vlug ’n krachtig slijm? Haar tijd was krap. Ah, zij wist ’t al, wat dom, zij had ’t altijd bij. Rap dook Gudrun in haar lila handtas. Daar trok zij vlug ’n pot uizalf omhoog. O wat happy was haar glimlach. Juist op tijd trok zij ’n stoplijn uizalf, dik plus dwars, rondom haar dij. Ontdaan bond Dingmans in. Hij nam acuut ’n taxi. Daar had Gudrun nop boodschap aan. Wat ’n gladjanus, wat ’n slijmjurk. Dramatisch voorval toch?