Voorafgaand: Na een avondje stappen werd ik, bij thuiskomst, verrast door drie indringers. Uit woede schopt een van de gasten zijn voet bijkans middendoor op een ijzeren pin.
Zodra zijn maten in de gaten kregen dat hun leider tijdelijk onthand was, deed er zich een verandering bij hen voor. Blijkbaar hadden ze het een beetje gehad met hun brallende kameraad en waren ze hem beu. Ze stortten zich op hem en begonnen hem te schoppen en te slaan, niet normaal! Ze sloegen de groene griezel helemaal aan gort. Dit was mijn kans. Geruisloos stond ik op van de stoel, en sloop weg van het gedoe. Juist toen ik de gang, die de garage met het voorhuis verbond had bereikt, hoorde ik een van de twee matennaaiers roepen, “Je hebt hem vermoord! Godverdomme! En waar is die vent van hier? Kom op, dan slaan we hem ook kapot.” Met een schok was ik weer bij de les. Ik zag en greep de honkbalknuppel, die door de broer van Sylvia laatst was achtergelaten, vergeten. De eerste van mijn belagers die binnen kwam gaf ik gelijk een slag voor de boeg zodat hij door de knieën ging. Meteen ramde ik de knuppel vakkundig op zijn kop. Ik meende werkelijk dat ik zijn schedel hoorde kraken.
Met een schreeuw kwam de overgebleven ploert op mij af, met een mes in de hand en vuurspuwende ogen. Hij haalde uit naar mij. Ik probeerde hem te ontwijken maar hij raakte mij vol in de schouder. Shit, die kwam aan! De adrenaline gaf me extra kracht. Ik haalde uit en sloeg hem het mes uit de hand. Verbaasd keek hij naar zijn hand maar herpakte zich en verkocht mij met gebalde vuist een knal op mijn neus. Het bloed spoot eruit! Vervolgens gaf hij als een getrainde kickboxer een trap boven mijn linkerheup. Ik brak bijna in tweeën en hapte naar lucht. Hij begon te lachen, dacht dat hij gewonnen had, ha! Meteen verkocht ik hem een peut onder zijn klokkenspel, waardoor hij dubbel klapte. Subiet en effectief ramde ik de lul zo ontiegelijk hard op zijn rug, dat hij als een plumpudding in elkaar zakte. Een laatste slag op het achterhoofd en de klus was geklaard. Total loss was hij, maar ik ook! Weer werd het mij zwart voor de ogen.
Ik werd wakker. Alles deed pijn, alsof er een vrachtwagen over mij heen was gegaan, maar bovendien keek ik recht in de starende ogen van de groene malloot, die boven op mij lag! Morsdood. Zo te zien had de smiecht zich met zijn laatste krachten naar mij toe gesleept en geprobeerd om mij bij kennis te krijgen. Tranen hadden de schmink onder zijn ogen doen uitlopen. Een spoor van bloed over de vloer tekende zijn laatste ademtocht. Ik duwde het levenloze lijf van mij af. Zijn twee kompanen waren verdwenen. Het was een ravage. Daar lag ik dan, met een lijk en een partij onverkochte vloerbedekking. Shit ja, die vloerbedekking, wie dacht daar nou aan? Wat zou Sylvia hiervan zeggen? Ze had al een tijdje lopen mopperen, dat het zo’n rotzooi gaf. Alsof de duvel ermee speelde hoorde ik de sleutel in het slot van de voordeur draaien. Er kwam iemand binnen en Sylvia riep: “Hey Thomas, ben weer thuis. Niet schrikken, ik heb hier iemand voor de vloerbedekking!”
***
Voor de complete Thomas & Sylvia story:
03-06-2014 Dat schept een band
26-02-2015 Ik stop met de band
26-03-2015 Spring eens uit de band
27-05-2015 Sylvia’s moeder
12-01-2016 Bruiloft met bloedbad (1)
21-01-2016 Bruiloft met bloedbad (2)
10-08-2016 Happy band
03-05-2017 Wesley Mills
11-10-2017 Ik wil naar huis. Nu! (1)
15-10-2017 Ik wil naar huis. Nu! (2)
02-01-2018 Ik wil naar huis. Nu! (3)
27-05-2018 Romance in Roerdonk (1)
05-06-2018 Romance in Roerdonk (2)
10-06-2018 Romance in Roerdonk (3)
03-07-2018 Splinterwind
09-07-2019 Oom Albert (1)
11-07-2019 Oom Albert (2)
14-07-2019 Oom Albert (3)
0 reacties