Haat-liefde verhouding

Net komt mijn zusje thuis uit school. Gooit haar huiswerk op mijn bureau, en zegt: “Maak jij dit even? Jij bent toch vrij.” Ik weiger het en word boos. Tussen mijn zusje en mij gaat het niet echt goed. Ze is erg arrogant, en heeft in mijn ogen verkeerde vrienden. Kakkers. Verschrikkelijk, allemaal mensen die een onderlinge strijd leveren. Wie heeft de duurste kleren? Wie heeft het mooiste vakantiehuis. De ontwikkelingen van de koop van een vakantiehuis in Oostenrijk door de ouders van een vriendin volgt ze dan ook op de voet. Ze kan het slecht hebben dat wij maar een klein appartementje hebben in Duitsland, waar je als je geluk hebt maar een paar weekendjes kan skiën. Toen haar vriendin een keer met ons mee was gegaan had deze gezegd: “Ik vind dit gebied niet leuk, het is veel te klein, en jullie appartement is saai.” Ook beledigde ze mijn ouders met het feit dat ze niet mocht après skiën. Zelf houd er heel erg van om lekker intensief met een sport bezig te zijn de hele dag. Ik denk er niet eens bij na om te gaan après skiën. Als er vrienden van mij meezijn vinden mijn ouders het prima als ik ga après skiën, maar mijn zusje en haar vriendin vonden ze echt te jong. Is maar goed ook, want wat heb je aan een breezersletje aan de Duitse bier?
Mijn zusje zit bij mij op school sinds twee jaar. In 2 vwo. Ik zit inmiddels in 5 vwo, en mijn zusje haalt veel hogere cijfers dan ik. Mij maakt het niet uit, ik ben tevreden met een voldoende. Totdat ik mijn rapport krijg is er dus niks aan de hand. Maar wanneer ik mijn rapport aan mijn zusje laat zien lacht ze me gewoon uit, en wijst mij er even op dat zij een beter rapport heeft. En dat haar vriendinnen lagere cijfers hebben dan zij. Ook maakt ze mij op school zwart bij haar vriendinnen. Dan zegt ze dat ik push-up bh’s draag. Niet dat er wat mis is met push-up bh’s, maar ze draagt ze zelf altijd en ik niet! Ik vind het juist erg vervelend dat ik van mijzelf cup D heb. Dat weet ze, maar daar probeert ze me dan juist op te pakken. Erg pijnlijk vind ik dat af en toe.
Pas was ik in de douche en hoorde ik mijn zusje aan de telefoon met een ander meisje praten over haar beste vriendin. Ze zat haar helemaal zwart te maken. Toen ben ik echt uit mijn slof geschoten. Ik kan er niet tegen als er over andere mensen gepraat wordt. Je mag best een mening hebben maar hou dat maar voor jezelf.
Nog zoiets, zit ze huiswerk te maken en loop ik langs. Zegt ze ineens: “Jij bent echt lelijk!” Terwijl ze weet dat ik last heb gehad van een minderwaardigheidscomplex. Ze vindt het leuk om mij pijn te doen, en zichzelf beter te voelen dan dat ik ben.
Laatst mocht ze meedoen met de schoolmusical. Omdat ik toch veel van mijn zusje hou ben ik naar elke voorstelling geweest. Maar nu valt ze me steeds lastig met het feit dat zij wel mee deed en ik niet. Ik mocht nooit van mijn ouders omdat ze vonden dat het teveel tijd in beslag nam. Ook denkt ze nu dat ze zeer goed kan zingen, en zit dus de hele dag te zingen om reacties uit te lokken bij mij, zodat ze kan zeggen: “Je bent gewoon jaloers!” Het erge is, ik ben niet jaloers, maar ze wil het graag. In haar kakkermaatschappij is jaloezie een heel belangrijk woord. Wanneer ik een concert heb met een bekende pianist zegt ze tegen mij: “Je hebt totaal geen gevoel voor ritme, het woord nooit wat met jou en muziek.” Wanneer ik bezig ben met het schrijven van een boek zegt ze: “Niemand zou een boek van jou willen lezen, je hebt toch geen vriendinnen.” Ik heb veel vrienden, en maar een hele goede vriendin. Geen jongen kijkt naar mn zusje om, omdat ze toch maar een wannabe kakker is, en dus eigenlijk nergens bij hoort.
Toch geef ik veel om haar, ze is en blijft mijn zusje, en ze kan soms grappig uit de hoek komen. Alleen zal ik altijd terug moeten denken aan hoe ze vroeger was. Een keurig lief meisje, wat mij graag hielp, en waar ik alles tegen kon vertellen. Jammer dat iemand zo kan veranderen om maar gewoon ergens bij te wonen.
Laatst was er een actie bij ons op school. Je kon een kaartje met een ballon sturen naar je valentijn. Ik wilde dit voor mijn zusje doen, maar de avond ervoor zei ze tegen mijn moeder: “Ik en Alies mogen elkaar niet.” Toen stortte echt even mijn wereldje in. Ik heb haar geen ballon meer gestuurd. Ik vind het jammer dat ze zo vervormd is door haar vriendinnen. Van die lieve meid is helemaal niks over.

Gisteravond ging ik naar bed. Roept mijn broertje me: “Alies kom eens!” Ik ga naar zijn kamer en vraag wat er is. Hij antwoord: “Hier neem maar een lekker snoepje, omdat je de allerliefste zus bent.”