Mijn collega’s en ik zijn er al bijna aan gewend; op maandagochtend moeten we meestal eerst de sporen uitwissen van de hangjeugd die zich op ons schoolplein tegoed heeft gedaan aan sigaretten, bier en andere alcoholhoudende drankjes. Scherven in het fietsenhok, flesjes op het dak, dat zijn dan de standaard zaken, maar ook incidenteel kapotte tuinstoelen, een opgeblazen brievenbus (waarin zich belangrijke documenten bevonden) en graffiti. Natuurlijk brengen wij de politie iedere keer weer braaf op de hoogte van het vandalisme. Zij beloven dan, om vaker te surveilleren bij de school. Tot nu toe heeft dat nog niets opgeleverd. Ook hebben we afgelopen week de omwonenden via een brief geïnformeerd over het vandalisme en een beroep op hen gedaan, om onmiddellijk de politie te bellen als de jeugd op ons schoolplein “bivakkeert”. We proberen echt alles, want het is echt elke maandag weer hetzelfde liedje.
Om over de vakanties nog maar te zwijgen. Dan wordt de school als mikpunt van vandalisme gebruikt. Men mikt succesvol op ramen met bakstenen en met graffitispuitbussen op de muren. Bij deze laatste actie zijn de daders gevonden maar veel problemen hebben ze er niet door gekregen. Ook hing er ooit een prachtig bord aan de muur met daarop de naam van de school. Vernield. Een nieuw bord laten maken? Doe maar niet. Zal ook wel weer gesloopt worden.
Laatst kwam ik in een schoolvakantie op school en trof daar hangjeugd aan in het fietsenhok. Ik sprak ze aan op het feit, dat er een bord aan het schoolhek hangt waarop duidelijk te lezen staat: “Verboden Toegang”. Verbazing alom. Hadden ze niet gelezen. Dat ze meer ingewikkelde woorden wél kunnen ontcijferen, zoals “bacardi-breezer” en “smirnoff-ice”, bleek wel uit de flesjes die ze ruim op voorraad hadden. En dat om vier uur ’s middags! “We doen toch niks,” merkte een jongen op. Nee, het werk laten jullie voor ons liggen, dat klopt wel. Jullie doen niks om je sporen uit te wissen. Eén van de jongeren vroeg een beetje verontwaardigd waarom ik op school kwam; het was immers vakantie? Maar het bord “verboden toegang” geldt niet voor mij, sterker nog, ik heb zelfs een sleutel van het gebouw! Ik vroeg aan de jongens: “ Wat zouden je ouders er van vinden, als ze jullie hier zo zouden zien?” Ik kreeg als antwoord: “ Ze zouden het prima vinden, ik mag zelf weten wat ik doe.”
En dat woordje zouden heeft mij aan het denken gezet. Want dat kleine woordje impliceert dat die ouders van niks weten en dus ook niet op de hoogte zijn van de talenten van hun kinderen.
De graffitispuiter had kennelijk geen goeie dag toen hij zijn talenten op de muren van onze school botvierde, het was geklieder, maar dat het een aspirant-kunstenaar is, ziet een leek. Daarom heb ik het volgende idee voor jou: oefen nog wat technieken op de muren van je slaapkamer. (Daar komt je moeder toch niet, omdat ze dan struikelt over de breezers en de peuken). Als je het spuiten goed onder controle hebt, ben je klaar voor het grote werk. Op een goede dag, als je moeder niet thuis is, bereid jij voor haar een verrassing voor. Je neemt je spuitbussen, kijkt eens goed rond in die saaie, vanillekleurige inbouwkeuken van jullie en maakt daar, met alles wat je in je hebt, een prachtig kunstwerk. Ik zie het al helemaal voor me; je moeder komt thuis en jij leidt haar naar de keuken. Wat zal ze blij zijn! Ze vond die keuken altijd al zo eentonig van kleur en nu heeft haar zoon laten zien, dat er een waar kunstenaar in hem schuilt! Terwijl jij, op verzoek van je moeder, aan het werk gaat op de muren van de huiskamer, belt zij alle kunstacademies op om jou daar onmiddellijk geplaatst te krijgen!
En jij, die de ramen van ons schoolgebouw zo trefzeker wist te raken met een grote baksteen, wat zou je ervan vinden, om je werptechnieken eens op de voorruit van de auto van je vader uit te proberen? Wat zal hij trots op je zijn! Je neemt hem mee naar zijn garage en showt hem je werk. Tranen van ontroering zul je in zijn ogen zien. “Wat een talent! Waarom wist ik dat niet?” zal hij, met een brok in zijn keel, uitroepen. En als je dan ook nog je lege smirnoff-ice flesje in één worp op het schuurdak weet te gooien, dan weet jouw vader het zeker: hier staat een ware basketbalspeler. En hij zal er alles aan doen om jou in het nationale team te krijgen. Eén ding is wel jammer jongens. Jullie zullen door het drukke leven dat jullie tegemoet gaan weinig tijd meer overhouden om nog te hangen in ons fietsenhok.
Nou ja, dan kunnen wij op maandagmorgen tenminste een kwartiertje langer in bed blijven liggen.


DreamOn

DreamOn publiceert sinds 2006 columns op het internet. Zij schrijft over alles wat haar bezighoudt. Vaak (te) breedsprakig, maar dat is een leerpunt! In het dagelijks leven is DreamOn pedagogisch coach en heeft ze haar man, kinderen, familie en vrienden lief.

20 reacties

Prlwytskovsky · 18 juni 2006 op 12:48

Het is inderdaad brandhout aan het worden Trudy, die jeugd. Maar om ze nu met een vermanend vingertje toe te spreken?

Bakema_NL · 18 juni 2006 op 14:00

Eigenlijk was het altijd al zo. Het valt alleen meer op omdat je zelf ouder en wijzer wordt, wat niet voor iedereen opgaat trouwens. Dus een opmerking als de jeugd is brandhout raakt kant noch wal, het geeft je eigen nakende ouderdom slechts weer. Bedenk eerst maar eens dat het wat ouderen zijn die die jeugd opvoeden en/of opgevoed hebben. En bedenk ook maar dat andere factoren van invloed zijn, ouders kunnen niet alles zien en controleren. Bedenk dat groepsgedrag zeer sterk bevorderd word omdat alles maar in hokjes gestopt word, alles moet helder gerangschikt zijn, je moet er een label op kunnen plakken. Individualisme is niet goed, we moeten ook aan anderen denken. Wees maar een klein beetje anders dan de norm, zeker op een school, en je hebt geen leven…..school doet er geen reet aan, natuurlijk niet, ze willen slechts model-leerlingetjes die in de pas lopen, allemaal hetzelfde, want in klassen van 30 kinderen kun je geen afwijking hebben. Dat kind die wat “anders” is is lastig. We moeten sociale contacten onderhouden, in de groep(en) opgaan. De jeugd doet dit aardig, ook met dit soort gevolgen vandien. Uitgaan kost ook enorm veel geld tegenwoordig, is niet meer weggelegd voor een hoop jongeren (met dank aan de euro o.a…..alles voor een groot Europa, allemaal 1, alles voor de groep), of ze zijn juist slim en bedenken zich wel 2 keer om die woekerprijzen te betalen in de uitgaansgelegenheden. Dan is het wat flesjes in de winkel halen, veel goedkoper………..het zijn dus ook nog eens aankomende economen, daar kunnen we als maatschappij wellicht alleen maar beter van worden later….of niet.
Neemt niet weg dat ik me er ook aan kan irriteren, dat hele kudde-gedrag kan verdraaid storend zijn. De politie belooft dat ze vaker kijken, maar doen het niet…..die mensen kunnen niet 24 uur per dag kijken, dat is onmogelijk. En die jongeren weten dat ook wel. Heb je ze al eens bij hun lurven gepakt en met de ouders gepraat? Zou overbodig moeten zijn natuurlijk, maar goed. Maar natuurlijk is dat bij de lurven pakken ook niet te doen, voor je het weet stampen ze je in elkaar en ze zijn nooit alleen natuurlijk…..weer die groep, die kudde. En dat gedrag wordt aangemoedigd in onze maatschappij. En velen van ons vinden dat goed, weg met het individualisme, samen, met zijn allen, denken aan en doen met anderen.
Ik herken het wel hoor wat je zegt. Waar ik op de sneltram stap liggen de ruiten uit alle bushokjes en dit wekelijks tot zelfs een aantal keer per week. Ook daar is over nagedacht, het levert toch weer werkgelegenheid op……het zijn echt economen. Kunnen die Poolse gasten weer wat werk verrichten alhier want dat is wat we willen, een groot Europa, zeer hot bij diezelfde jongeren, de groep nog groter maken, want samen staan we sterk.
Dat we wat zaken voor lief moeten nemen, ach, dat hoort erbij, laat die gasten toch.

Aan de ene kant ben ik het wel eens met het stukje, maar aan de andere kant zit er ook een “vroeger was alles beter/ouwelullen” gehalte aan.

Prlwytskovsky · 18 juni 2006 op 14:30

[quote]voor je het weet stampen ze je in elkaar en ze zijn nooit alleen natuurlijk…..weer die groep, die kudde. En dat gedrag wordt aangemoedigd in onze maatschappij.[/quote]
Bakema: wat zeg jij hier mee? Dit kun je toch niet terugvoeren naar de opvoeding van de ouders?

DreamOn · 18 juni 2006 op 16:03

Ik heb deze column eerst aan mijn eigen pubers laten lezen en hun vrienden. Zij moesten er vreselijk om lachen.
En dat was ook de bedoeling. Ik heb het idee dat alleen het eerste informatieve stukje maar gelezen wordt en dat het luchtige, zo je wil cynische stuk wordt overgeslagen!
Zo zwaar belerend is het namelijk helemaal niet bedoeld.

Bakema_NL · 18 juni 2006 op 16:51

Nee natuurlijk is niet alles terug te voeren op de ouders, zeker niet. Dat jongetje van 7 die een brandend stukje papier door een brievenbus duwt waardoor het huis van een bejaarde afbrandt zal ook niet gekomen zijn doordat de ouders hem aangemoedigd hebben zelf telkens het gas aan te steken. Het is best interessant om te zien hoe iemand zich in een groep gedraagt om dan vervolgens te zien hoe zo iemand alleen is, dat kan totaal anders zijn. Jammer genoeg laten mensen, jongeren in het geval van de column, zich nogal eens meeslepen binnen een groep, jammer is dat, wanneer er sprake is van negativiteit dan.
En natuurlijk las ik de gein ook in dit stukje Trudy, die is ook lollig :-), moest er zelf ook om lachen, want het staat er ook grappig beschreven. Maar de kern van waarheid, helaas, is er ook wel. Gelukkig dat de meesten onder ons nog vrij normaal zijn….wat is normaal eigenlijk…net hoe je het bekijkt.

DreamOn · 18 juni 2006 op 19:05

Kijk, dat wilde ik maar even horen! Groetjes Trudy 😀 😀 😀

WritersBlocq · 18 juni 2006 op 19:08

Twee columns in 1 😀
Voor beide geldt: beetje witregels enteren kan geen kwaad 😆 maar wel leuk gebracht Trudy.

Chantal · 18 juni 2006 op 19:49

[quote]hier staat een ware basketbalspeler[/quote]

:laugh:

Goede column, Trudy! Bij het plein van de basisschool hier werden eerst zelfs naalden gevonden… best shocking zou je zeggen. Maar de politie doet/deed niets.

pepe · 18 juni 2006 op 20:56

Leuke column.
Niet alle jeugd is natuurlijk hetzelfde. Vaak is het ook hoe men de jongeren aanspreekt op wat ze doen.
Met jouw voorstel om de keuken van hun mams om te toveren tot tovelballenkeuken krijg je ze wel aan het lachen en denken.
Je zou ze ook kunnen vragen het musical-decor te schilderen. 😀

Mosje · 18 juni 2006 op 20:58

[quote]Ik sprak ze aan op het feit, dat er een bord aan het schoolhek hangt waarop duidelijk te lezen staat: “Verboden Toegang”[/quote]Ik zou willen dat er een dergelijk bordje bij mijn school gehangen had. Was ik mooi weer naar huis gegaan.
😕 😛

DriekOplopers · 18 juni 2006 op 21:28

De heren hangjongeren willen “respect”. Dus als je wat van hun wangedrag zegt maak je geen schijn van kans: je toont dan immers geen “respect”. En verwacht maar geen enkele steun van de politie. Die moeten van Van Geel volgend jaar mensen die een papiertje op straat gooien onbarmhartig op de bon gaan slingeren. Dus voor het oplossen van dit soort echte ellende is dan geen tijd meer. 😡

Driek

Ma3anne · 19 juni 2006 op 07:38

De inleiding is serieus van toon en lang van stof, dus daarom valt het grappige deel wat weg.
Inleidingen mogen best korter in een column.

Of beter nog: hier zijn twee columns van te maken, maar dat is al gezegd, zie ik.

Die humor van jou lees ik graag. Nu de rest nog. 😛

KingArthur · 19 juni 2006 op 13:04

Heet deze jeugd voor of na hun daad hangjongeren?

KawaSutra · 19 juni 2006 op 17:17

Vorige week zijn bij ons op het schoolplein weer de schommels gesloopt. Je moet de gezichtjes zien van die kleine peuters op het moment dat ze enthousiast het plein op komen rennen. Nee, een schoolplein moet een schoolplein blijven. Jongeren hebben daar niets te zoeken. Door de gemeente aangewezen plekken werken natuurlijk niet want daar wordt het rondhangen getolereerd. Toch moeten we deze mensen blijvend wijzen op wat kan en wat niet kan. De enige manier om een bepaald normbesef aan te leren.
Goeie column dus.

DreamOn · 19 juni 2006 op 19:11

Bedankt voor jullie reacties en tips, ik begrijp dat de inleiding te lang was, dus daar kan ik wat mee. Ik snap ook, dat als het eerste gedeelte heel serieus is, dat je dan geen humor meer verwacht, dus kun je beter het helemaal serieus houden, of helemaal humoristisch. Het enige waar ik niet uitkom is : In dit stukje zitten 2 columns. Hoe zou ik dat dan moeten opsplitsen? Help me nog even alsjeblieft…………trudy

Bakema_NL · 19 juni 2006 op 20:44

Waar ik het over had, die halte van de sneltram…..de ruiten waren tot mijn verbazing heel vanmorgen. De politie zal dus misschien wel even gekeken hebben, echter……..van de volgende 5 haltes waren er 4 waar geen ramen meer in zaten, triest.

WritersBlocq · 19 juni 2006 op 22:44

[quote]Het enige waar ik niet uitkom is : In dit stukje zitten 2 columns. Hoe zou ik dat dan moeten opsplitsen? [/quote]
Wat ik ermee bedoelde, was de lange column van jou, en de lange reactie van Bakema. Wat Ma3 ermee bedoelt kan ze je zelf uitleggen en als ze hier niet meer leest, kan je haar een privébericht sturen.
Ciao, Pau.

Ma3anne · 19 juni 2006 op 22:57

De twee columns zitten voor mijn gevoel in:
1. de rotzooi rond scholen met de consequenties voor het team en de leerlingen.
2. de aanpak van hangjongeren op jouw ‘alternatieve’ manier.
Beide onderdelen heb je min of meer uitgewerkt en daarom is de column wat lang geworden.

DreamOn · 19 juni 2006 op 23:42

Bedankt! Het is me helemaal duidelijk. Groetjes Trudy

arta · 1 april 2016 op 22:53

Tien jaar na dato nog steeds actueel! 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder