Of deze tram naar de harmonie rijdt?
Even vertwijfeling. Tegen mij? Harmonie? Jazeker, twee of vijftien, maakt niet uit.
Ze lacht. Dank u. Geen dank. Ik wijs wel even aan als we er zijn.
Ebony and ivory denk ik. Zo moet McCartney het hebben gezien. Een tram in Antwerpen, Parijs of Londen. Wat heb ik meer te zeggen? Wat vragen misschien? Waar ze vandaan komt, waar ze naartoe gaat of vertellen hoe fantastisch ik het vind dat ze net mij betrouwbaar achtte haar gids te zijn in een stad waar een vierde van de bevolking er andere ideeen over samenleven op nahoudt. Hoe zag ze dat net ik… Nee.
Boek dan maar. Vluchten naar het eiland van de vorige dag. Avonturen uit het verleden om vandaag, nu, even niet hier te hoeven zijn. Ik ben niet bij machte.
Harmonie. Dat ze net daar naar toe wilde.
4 reacties
Dees · 6 september 2007 op 11:31
[i]A streetcar named harmony[/i]?
Een fragment dat door gebrek aan voorkennis lastig te doorgronden is, maar wel ‘iets’ heeft.
klapdoos · 6 september 2007 op 11:47
Dit leest toch meer als een gedicht dat een kort verhaaltje, althans in mijn beleving hoor.
groet van leny
nighthawk · 6 september 2007 op 12:59
Even duiden: Harmonie is een plek in Antwerpen. Het is een naam die wel meer voorkomt in België, zoals je overal wel een plek hebt die “markt” heet…
pally · 6 september 2007 op 14:10
Ik zie deze korte, mooie schets als aanzet om langere columns te schrijven. Ik hou van kort, maar dit is maar één halte meerijden en dan plotseling uit moeten stappen, met spijt, dat wel…..
groet van Pally