De verleiding roept en ik haast mij richting de geur van schraal bier en sigarettenrook. De Goden wachten en de alcohol staat gereed om mijn hoofd tot duizelingwekkende hoogten de atmosfeer in te schieten. Weg uit de eentonige dimensie van vierentwintig uur in een dag. Weg uit de monotonie van ritme en regelmaat. Weg van alles wat zich tussen maandagmorgen en vrijdagmiddag bevindt. Op naar de bevrijding van mijn door verplichtingen getormenteerde ziel. Het orkakel van Delphi, alias de alcoholgietende koningin van half tien, de tijd waarin iedereen die nog niet dubbel ziet nu voor de prijs van één alvast kan gaan oefenen, staat gereed om onze glazen tot de rand toe vol te schenken. De muziek wordt luider en de stemmen verveelvoudigen. De tijd vliegt wanneer je geen idee hebt waar je je bevindt, wanneer je geen notie hebt wat je zegt en wanneer het je ook niets meer kan schelen.
Ik oefen in het recht blijven zitten op een kruk maar de wereld roteert en mijn maag keert zich meerdere malen binnenstebuiten. De zeven houten hoofden keren lachend hun strotten en veertien paar ogen staren me nietszeggend aan. Ik speel de drie aapjes en ik zwijg in alle staten. Ik hoor niets en zie niets en keer terug naar mijn glas.
Ontdaan van iedere vorm van obligatie teken ik het pact van de minste weerstand. Het keurslijf zal gekeurd worden, ontdaan van zijn masker en na veertien gekleurde glazen blijkt het vlees reeds te stomen. Uit mijn vijfdaagse machinale roes ontwaakt een weerbarstig mens en al wat primitief is wordt tot de hoogste kunst verheven. Ik verleid de twee pakken en ontknoop ze van verstikking. Twee paar hongerige ogen staren me gelijkgestemd aan.
Lust viert hoogtij waar men door de nevelige roes van overconsumptie de man nog nauwelijks ziet. Al wat telt is leven en het gevoel van het nu. We staan klaar voor de race. En de startblokken worden geheven. Fantasie wordt werkelijkheid en alles wat verwerpelijk is wordt nederig aanbeden. Tongen provoceren in de meest intieme zones en in een wanstaltig ritme doden we de lengte van de tijd.
Weg uit de monotonie van ritme en regelmaat. Weg van alles wat zich tussen maandagmorgen en vrijdagmiddag vindt. Op naar de bevrijding en verlossing van mijn door verplichtingen getormenteerde ziel.
Het weekend is heilig.
Net als ik doordeweeks.
14 reacties
Fred · 18 november 2005 op 12:15
Hey Troy, heb jij ook wel eens dat je bed draait als een losgeslagen komeet? Of ben ik de enige.
Mooi stukje.. ik ga mee
wendy77 · 18 november 2005 op 13:15
Ik heb het niet vaak gehad, maar genoeg om te weten wat je omschrijft. Dat draaiende bed van Fred, heb ik meer gezien (niet Fred zijn bed overigens hoor, hihi)
Prachtig gedaan weer.
Troy · 18 november 2005 op 16:10
@Fred: mijn bed draait meer dan goed voor me is :pint:
Shitonya · 18 november 2005 op 16:35
Zo kan het ook doordeweeks zijn met wat fantasie, enige nadeel is een kater op je werk of school, maar dat is maar tijdelijk en valt in het niet als je het vergelijkt met de heerlijke avond die je hebt gehad.
Alcohol maakt het leven ook zoveel mooier. Net zo mooi als deze column.
Li · 18 november 2005 op 22:55
Zeg eens eerlijk Troy; schrijf je columns ervoor of erna :pint:
Troy · 19 november 2005 op 00:15
@Li: de meeste dingen schrijf ik met een nuchtere maag. Zo ook deze 😉
melady · 19 november 2005 op 00:46
Ja ja Troy…jij nuchter schrijven.. geloof ik geen hout van :pint:
Ma3anne · 19 november 2005 op 08:07
Ik snap dus echt niet dat mensen dit zichzelf aandoen. Heb de lol van zuipen nooit ingezien. 😮
Geertje · 19 november 2005 op 09:42
[quote]Ik speel de drie aapjes en ik zwijg in alle staten.[/quote] 😀
Wright · 19 november 2005 op 12:56
Juist een heel nuchter stukje, vind ik persoonlijk..Wanneer gaan wij die fles port eens achter over slaan, Troy? 🙄 😀
Raindog · 19 november 2005 op 13:31
Me een soort roesje drinken vind ik soms wel prettig, me helemaal ladderzat drinken heb ik nooit echt gedaan, althans niet volgens de definitie die het had in de streek waar ik opgegroeid ben, de column gaat er wel in. Zal ik nog één nemen of wachten tot me eentje aangeboden wordt?
😉
Troy · 19 november 2005 op 13:58
Tja, dit krijg je ervan als je in het ik-perspectief schrijft en dan ook nog eens een kroeg begint hiero 😀
Trukie · 19 november 2005 op 14:07
Aha, nu vat ik um.
Aandacht voor de klant :laugh:
Prosit :pint:
KawaSutra · 19 november 2005 op 19:01
Jij verveelt je niet in het weekend, en mij ook niet.