Hans Hillen, één van de zogenaamde CDA kopstukken van dit Rechtse kabinet kijkt met een trieste hondenblik uit het raam. Het lijkt net zo mopshond die zijn neus zielig tegen het glas drukt, kijkend naar beneden op de straat. Daar loopt het grote blonde beest van de PVV, omringt door bewaking. Hij is samen met Mark en Maxime net wezen praten. Een soort interventie alleen dan zonder een daarop volgende gijzeling. Hij kijk treurend naar buiten, zelfs Moeder de Vrouwe is gestopt met het plakken van het eens zo geroemde familieplakboek. De grote trots van de familie, staat nu net zo droog als de helikopter die achter is gebleven in Libië. Kijkend naar de vier pagina dikkende briefing brief voor de kamer, al ondertekend door Uri van BuZa en de Commandant der Strijdkrachten, pakt Hans zijn pen. Hij zet zijn handtekening er onder.
“En daar gaat die dan…”
En voordat hij de envelop wil dicht likken, loopt zijn secetarrese de werkkamer binnen.
“Hans, Hans, nee! Zo komt het toch nooit goed” zegt ze opgewekt!
“Hoe dan wel”?
“Geert, zei toch, voeg het bonnetje er aan toe. Dat zouden we aftrekken van je wachtgeld”.
En het laatste wat ze ziet is de Minister die de kosten van de helikopter op de achterkant van een bonnetje schrijft en met een nietje bevestigd aan de brief.
Dan loopt ze terug, want zo kan ze hem toch niet achterlaten. In de treuzel pasjes die ze neemt denkt ze na wat ze hem toch moet vertellen.
Bij binnenkomst weet ze het.
“Meneer de Minister, u moet maar zo denken. Er is nog maar één leger waarbij u het waarschijnlijk nooit zoiets zal meemaken of een helikopter zal kwijt kunnen raken. Laat staan manschappen”!
“WELKE” vraagt hij voor euforie.
“Leger des Heils, Meneer” antwoord ze en pakt de dichtplakte envelop over.
5 reacties
Kuin · 18 maart 2011 op 13:31
Euhm,.. het is wellicht wat vervelend om bij je debuut kritiek te krijgen. Ik ga er maar van uit dat je er tegen kan, want dit is echt niet goed. Het is onsamenhangend, bomvol fouten en na afloop begrijp ik nog steeds niet wat je nu wilt zeggen. Nou is dat laatste niet altijd een probleem, want je mag een lezer achterlaten in verwarring, maar ik vermoed dat je opzet was om iets duidelijk te maken.
[quote]“WELKE” vraagt hij voor euforie.[/quote]
Deze moet je echt even uitleggen.
arta · 19 maart 2011 op 08:56
Een beetje rommelig, redelijk veel taalfouten (al is secetaresse de enige die de spellingscontrole eruit haalt) maar op het eind best grappig!
Welkom op CX, TimT!
sylvia1 · 19 maart 2011 op 11:08
De column rammelt inderdaad hier en daar maar… de ambitie is er 🙂 Welkom!
pally · 19 maart 2011 op 18:02
Tja, dit is dus je debuut, TimT. Ik heb eigenlijk je tweede al gelezen en dacht dat dat jouw debuut was. Mijn reactie daaronder geldt ook voor dit stukje.
Er zitten trouwens best leuke elementen in.
tip: stuur niet te veel achter elkaar in, het gaat meer om kwaliteit dan om kwantiteit.
groet van Pally
TimT · 20 maart 2011 op 06:41
Ik wil graag zeggen, dat ik erken dat er spelfouten inzitten. Maar rommelig nee, dat vind ik niet.
Maar zoals ik eerder zei, ik zoek iemand die misschien eventjes wil meekijken. Ik ben leesblind. Het heeft jarenlang geduurd voordat ik basisschrijven onder de knie kreeg. Dus dit is zeker als een (schrijver) een groot probleem. Maar ik zie jullie kritiek als opbouwend.