Eind november begint bij mij het december-gevoel altijd weer op te komen. In mijn warme bed lig ik met gespitste oren te luisteren of ik al iets op het dak hoor. Enkele nachten gaan vergeefs en half slapeloos voorbij en dan… is het zover. Een plezierig gevoel kruipt langzaam op in mijn onderbuik als ik zachtjes de paardenvoetjes hoor trappelen. Mijn man slaapt, die hoort gelukkig nooit wat. Muisstil stap ik mijn bed uit. In mijn nachthemdje en op blote voeten sluip ik de zoldertrap op, een zak wortels in de hand. Had ik het zolderraam nou opengezet? Ik klik op de schakelaar en het licht floept aan: jawel hoor, daar staan ze!

Ze zijn nog niets veranderd, schiet het door me heen. Hij, gekleed in zijn lange rode tabberd, en met de mijter kaarsrecht op het hoofd, knikt me waardig toe, met van voorpret glimmende koontjes. Zijn employé maakt een sierlijke buiging. Ik groet beleefd en buig me dan uit het open raam om de schimmel, die op het dak staat te briesen, een paar wortels toe te steken.

Dan wend ik mij weer tot mijn gasten. ‘Bent u er klaar voor, Sint?’ vraag ik met het verschuldigde respect. De Goedheiligman knikt. ‘Mooi, dan zal ik Piet nog even wijzen waar de schoenen staan.’ In een hoek van de zolder heb ik zestig paar schoenen uitgestald, want je koopt best nog wel wat schoeisel in een paar jaar en wie wat bewaart, die heeft wat, nietwaar? ‘Je hebt de fax toch wel tijdig doorgekregen?’, vraag ik nog ten overvloede. De trouwe knecht beaamt dit en begint een aantal van mijn wensen op te sommen. ‘Parfum, vijf topmerken, nieuwste model Nokia, ring met diamantjes… ’

Ik onderbreek hem en samen helpen we de ietwat amechtige oude baas om de smalle zoldertrap af te dalen en uiteindelijk in de logeerkamer te belanden. Uit de echtelijke slaapkamer, een paar deuren verder, klinkt geruststellend gesnurk. Pieterbaas gaat weer naar boven om de schoenen te vullen en eenmaal met de popelende Kapoen alleen, help ik hem geroutineerd uit zijn rode tabberd. Mijn nachthemdje ligt allang in d’een of d’andre hoek.

Als ik na gedane arbeid, en ietwat beurs weer in mijn bed lig, tel ik in gedachten de dagen af op de kalender.
Nog drie weken en dan komt de kerstman!

Categorieën: Gein & Ongein

6 reacties

Kees Schilder · 3 december 2004 op 14:36

Ben je tussendoor ook nog jarig? Kun je nog een krat schoenen bestellen.Jezus, je lijkt die vrouw van Marcos wel.
😀

Mup · 3 december 2004 op 15:57

Uhm, ik heb Sint vandaag gezien. En hij heeft je beurs achtergelaten? Weet je zeker dat het de echte was 😉

Groet Mup.

Wright · 3 december 2004 op 21:00

De zak van Sinterklaas is ook dit jaar nog steeds goed gevuld, begrijp ik? 😀

Zwarte_Piet · 3 december 2004 op 22:56

46, 47, 48, 49……..

Ma3anne · 4 december 2004 op 00:11

En daarna de Paashaas nog over een tijdje. Je bent er maar druk mee. 😀

Mosje · 4 december 2004 op 15:41

Winny, zullen we zeggen 24 december 23.00 uur?
Your place or mine?

[img align=left]http://www.intermetzo.com/columnx/merrychristmas.jpg[/img]

Geef een reactie

Avatar plaatshouder