Het Pad van Perfectie

Deze wereld vind ik prachtig. Helaas snap ik een aantal aspecten van mijn omgeving totaal niet. Ik weet dat ik hier niet alleen in sta. Toch laten de meeste mensen niet merken dat zij onzeker zijn over hun manier van leven.

Zo zie ik de studenten van nu studeren wanneer dat van ze gevraagd wordt en feesten wanneer het mogelijk is. In mijn studententijd feestte ik als ik moest studeren en studeerde ik als iedereen aan het feesten was. Nu mijn leeftijd richting de dertig gaat laat ik mij nog steeds verleiden om te feesten. Soms zo maar op een dinsdag. Mijn leeftijdsgenoten gaan dan niet meer mee. Zij vinden het zonde van de volgende dag. Dit wordt op een bepaalde toon gezegd, waarmee ze eigenlijk bedoelen dat ze een drukker en belangrijker bestaan leiden dan jij.

Mijn leeftijdsgenoten wonen ook allemaal in het perfecte huis. Zij maken zich nooit zorgen over de huur en de buurt waarin zij wonen kennen ze door en door. Dat ambachtelijke bakkertje op de hoek en die heerlijke authentieke kaas van die prachtig vormgegeven winkel. Alles is perfect in de omgeving van mijn leeftijdsgenoten. Verjaardagen zijn meestal de plek waar dit soort informatie aan mij verteld wordt. Waarbij ik er ook nog op subtiele wijze op wordt gewezen een biertje voor te lopen op de rest van de aanwezigen, terwijl ik als laatste binnenkwam.

Wanneer ik uit kan slapen, dan doe ik dat. Soms tot elf uur in de ochtend. Als ik dit aan leeftijdsgenoten vertel, dan zeggen zij dat ze op dat tijdstip al in de sportschool stonden. Kom ik eens een dag in alle vroegte op de sportschool, dan zie ik veel medesporters, maar nooit het type leeftijdsgenoot dat mij een schuldgevoel geeft als ik uitslaap.

Het is pure realiteitswaanzin. Iedereen doet zich beter voor dan hij werkelijk is. Iedereen leidt het perfecte leven en is daar gelukkig mee. Slapen kan echt niet. Ziek zijn we nooit. We zijn wel ziek, maar dan laten we onze kop gewoon even niet zien. Nooit hoor ik meer dat achterlijke gejammer van iemand die een griepje heeft gehad. Mijn leeftijdsgenoten zijn altijd druk, druk, druk, maar controleer je dat drukke leven door mee te doen, dan blijken ze nooit aanwezig te zijn.

De bijna dertigers van tegenwoordig leven in een schijnwerkelijkheid. Ze willen zich voor doen als de perfecte mens, maar stiekem zijn zij op zoek naar de juiste manier van leven.
Zij hebben de gedachte dat er een perfecte weg loopt van geboorte naar sterven. De bijna dertigers vertonen bepaald gedrag, omdat ze hopen dat dit normaal is. Het pad van pure perfectie is het streven. Maar als er een grote hoeveelheid mensen onzeker is over het perfecte pad van het leven, komt dat de realiteit van dit pad niet ten goede.