Het zwaard van Damocles

Als je de media mag geloven hangt dat zwaard wat werk betreft nu boven een op de zoveel Nederlanders. Dat is in de vakantieperiode een onprettige gedachte. Heb ik straks nog werk, als ik gebruind terugkom? Werk, gezondheid en de persoonlijke situatie zijn de eerste dingen waar je naar vraagt als je iemand tegenkomt. Eén op de zoveel Nederlanders kan dus nu zeggen dat hij het wat betreft het eerste niet meer zeker is. Dat zijn er dus heel wat. Ik schaar mezelf er ook onder. Een tijdje geleden hoorde ik dat ons bedrijf ook met tegenvallende cijfers te kampen heeft en dat inkrimping, samenvoeging en ontslagen onvermijdelijk zijn. Alle redenaties die je er op los kunt laten helpen niet. Het maakt niet uit of je er al wat langer werkt, het maakt niet uit of je goed bent in je werk, het maakt niet uit of je hart hebt voor het bedrijf, het maakt niet uit hoe oud je bent. Het maakt niet uit of je wel of niet gemist kunt worden, het maakt ook niet uit of je plezier hebt in je werk of niet. Niets maakt wat uit. Ergens aan de top zitten figuren die poppetjes op plaatsjes tekenen en daar gaat iedereen zich aan houden. Als jij zo’n poppetje bent dat niet op een plaatsje terechtkomt heb je pech gehad. En zo zeggen ze dat ook: ‘U hebt pech!’ Ze glimlachen er vriendelijk bij, want nogmaals, het is niet persoonlijk bedoeld. Ze spelen niet op de man. Het is de situatie, de slechte economie, de leeftijd, de afdeling, de samenvoeging, en alles wat verder nog te verzinnen valt. Want ze moeten je kwijt en ze doen dat met het fatsoen dat daarbij vereist is. Want daarvoor bestaan ingewikkeld plannen. Die voorzien in ‘eerder uittreden’ of ‘uren inleveren’ ‘of herplaatsing’. Maar alleen als het bedrijf dat uitkomt. Dus leeft iedereen in grote onzekerheid of zijn op werk gebaseerde situatie straks nog dezelfde is. En allemaal houden we ons stiekum bezig met alle redeneringen die je erover kunt opzetten om te zien hoe erg het echt is. Maar geen redenering is geldig. En niemand die weet hoe de situatie in werkelijkheid is. Tot half september, dan komt er duidelijkheid. Het gaat nog lang duren tot half september. Het wordt geen fijne vakantie. Want de doorsnee werknemer heeft bijna geen kans meer op de arbeidsmarkt. Maar wel allerlei financiële verplichtingen.
Dus als we nu het journaal zien en daar elke dag de gebruikelijke berg ellende aan ons voorbij zien trekken, weten we in ieder geval zeker dat een op de zoveel Nederlanders iets met die berg te maken heeft, en dat kun je van de meeste andere dingen niet zeggen, die blijven altijd op een ver-van-mijn-bed afstand. Het denkbeeldige zwaard hangt boven een groot deel van werkend Nederland.