Ik ben een vreemdeling

Brossir:
We zijn nu al een goeie vijf maanden samen, Thora en ik. Ze is de vrouw van mijn leven, mijn fotomodel. Of ik het niet erg vond, dat ze soms over me schrijft in haar columns? vroeg ze me gisteren. Nee, maar deze keer is het aan mij om geschiedenis te schrijven. Tot voor kort (ongeveer een jaartje terug) woonde ik nog in [b]Kosovo[/b], “een autonome provincie van Servië die grenst aan Albanië, Macedonië en Montenegro, met hoofdstad Prishtina”. Ik noem mezelf geen Joegoslaaf, maar ook geen Serviër. Eerder een Albanees. [i]Eens Albanees, altijd Albanees[/i]. Je bent het of je bent het niet.

Tegenwoordig heerst er een hete discussie over de eventuele onafhankelijkheid van Kosovo. In ons stadje leven er namelijk meer Albanezen dan Serviërs, en tóch willen ze (Servïe) het naar zich toetrekken. Volgens een schatting is 91% van de Kosovaren Albanees en slechts 5% Servisch. Het ligt dus nogal voor de hand dat Kosovo Albanië toebehoort…

Ik ben geboren in 1980, het jaar dat Tito, onze communistische ex-leider overleed. Na zijn dood waren er etnische spanningen, die voor massaal geweld zorgden. Nu worden we bestuurd door de Verenigde Naties. Ik heb Kosovo verlaten met een reden, maar het reilen en zeilen van mijn moederland blijft me bezighouden.

Ik spreek Servisch, Bosnisch, Turks, Albanees en sinds kort ook Engels, Frans en Nederlands. De ‘g’ en ‘sch’ blijven permanente struikelblokken, maar de rest lukt al aardig.

Ja, ik ben moslim, [b]maar daarom geen moslimexecutieve[/b]! Mensen lijken in dit land van aanhoudende onveiligheid bij het woord ‘moslim’ vaak de link te leggen met moslimexecutie en ik zweer, ik zwéér, dat ik hier geen enkele band mee heb! Wapens zeggen me niks, mensen doden nog minder.
Jà, ik ben moslim, maar geen [i]practising one[/i]. Mij zul je niet betrappen op vijf keer daags bidden, ik ga ook niet elke week naar de moskee en de geen seks voor het huwelijkregel lap ik gewoonlijk aan mijn laars. Dit wil echter niet zeggen dat ik een slechte moslim ben! Ik eet enkel halal vlees en doe trouw mee aan de ramadan. Ik zie geloven niet als een kwestie van extremisme, eerder een kwestie van innerlijk geloof.

Wat met andere misplaatste vooroordelen? Ik ben een vreemdeling, maar daarom geen lamzak! Momenteel leef ik nog van een ocmw-uitkering, maar [i]soon[/i], als ik het Nederlands voldoende onder de knie heb (aan Turks, Bosnisch en Albanees heb je hier namelijk niet veel) schrijf ik me in voor een cursus bij de vdab. Er zijn een hoop vreemdelingen die in België arriveren en denken dat ze in het paradijs belandt zijn: dat haat ik zo, dat nonchalancme, dat “ach, we krijgen wel een uitkering en tv en computer en bad en douche en huis”. Die eikels beseffen niet dat ze de boel zo verschrikkelijk bederven voor ons.

Ik zie de toekomst zonnig in, met mijn vriendin aan mijn zij. Ze is mijn persoonlijke juf Nederlands, mijn maatje, mijn [i]dashuri[/i]. Ze doet me af en toe vergeten waar ik vandaan kwam.