Ik vind je lief

-“Ik vind je lief”
– Wat zeg je nu? Dat heb je nog nooit tegen me gezegd schat
– Godverdomme mens. Zie ik eruit alsof ik het nu tegen je zou kunnen zeggen?
– Nou nee. Je kijkt nu meer alsof je me hier midden op straat wil neuken. Daarom was ik ook al zo verbaasd toen je vertelde dat je me lief vond.
– Stom varken. Ik las gewoon wat hieronder mijn voeten stond. Kijk daar op die tegels. Naast dat stomme lieveheersbeestje van zinloos geweld. “Liefde maakt blind” zeggen ze wel eens en dat klopt ook. Ik pik altijd precies de hoeren eruit die blind van me worden. Ik moest haar hoofd eerst tien keer op de grond slaan, voordat ze het eindelijk kon lezen. Toen ze zichzelf van de grond raapte, lag er een heel bloedbad op de grond. “Ach, kijk nou wat je doet. Nu kun je het helemaal niet meer lezen doordat jij met je stomme paardenmuil bloed erop zitten kwijlen. En wie kan dat nu schoonmaken? He, he , he? Juist ja! Die arme schoonmaaknegertjes, die moeten jouw troep weer achter je kont opruimen!”

Ze was volgens mij nog niet bij bewustzijn, want ze zat me alleen maar dom aan te staren alsof ik Hindoestaans uit mijn nek zat te leuteren. Dus toen zat er niets anders op dan haar paardenstaart te grijpen en daarmee het bloed van straat af te vegen. Ik begon dorst te krijgen, dus haalde snel een biertje bij de buurtsupermarkt en wachtte totdat ze weer een beetje opgeknapt was. Na een tijdje viel ze weer om, dus restte mij niets anders dan geduldig af te wachten. Maar ja, ik ben ook maar een mens, dus mijn darmen begonnen op te spelen.

Ik ritste mijn broek open en gaf mijn ontlasting de vrijheid. Net zoals een hond een boom zoekt om tegenaan te plassen, zo zocht ik ook mijn eigen boom en piste zo in het gezicht van die trut. Maar nog steeds geen reactie. Uit verveling begon ik maar over mijn pisvriendin te fantaseren, in rode, doorschijnende lingerie, terwijl ze haar slokdarm masseerde met mijn lul. En daar kwam het hoor, de Niagra Falls op zijn mooist. Voor de sfeer, trok ik haar mond open en goot de inhoud van mijn goddelijke olielamp in één keer in haar keelgat.

En jawel hoor, alsof ik doornroosje uit haar slaap wakker had gekust, zo werd zij brakend weer wakker. Nu zag ze er werkelijk uit alsof ze 1000 jaar onder de grond had gelegen. Kennelijk kon ze zich niet meer herinneren wat er was gebeurd, want ze vroeg: “wat is er gebeurd Hans?”

GodalleJezus, wat moest ik daar nu op antwoorden? Als ik de waarheid vertelde, dan kon ik die natte oester van haar vanavond wel vergeten. Als een gek begon ik allerlei dingen te verzinnen: “je bent in de sloot gevallen, je was geduwd door een bloedende zwerver, ik heb je eruit gehaald, maar toen ik even niet keek, piste een kat over je hoofd”…Ze begon steeds vreemder te kijken en trok snel mijn gezicht naar beneden uit schaamte. Wat moest ik zeggen? Ik keek naar beneden en toen schoot het mij te binnen…

“Ik vind je lief”