[u]Vrijdag:[/u]
De tassen zijn gepakt en Jacintha en ik maken ons op voor een weekje Brabant waar we een bungalow hebben gehuurd. “Heb je alles?” vraag ik. Eigenlijk weet ik het antwoord al, want al is het maar een week, Jacintha neemt zoveel mee dat we er zelfs zouden kunnen overwinteren. “Ja, ik heb alles” antwoordt zij dan ook. Met frisse tegenzin rij ik de straat uit. Gelukkig komt Michel vanavond en blijft samen met z’n vrouw Yvette tot na het weekend. Tegen het eind van de middag rijden we de oprijlaan van de riante bungalow op. De bungalow ligt midden in een rustige bosrijke omgeving. In de bungalow zijn alle ingrediënten aanwezig om lekker tot rust te komen. Op de begane grond bevindt zich de living. De inrichting is luxe, een comfortabel bankstel nodigt uit om er in neer te ploffen en aan de muur hangt een immense flatscreen. In een strak uitziende kast staat een stereoset. Rechts in de kamer bevindt zich een schuifpui die de kamer van een zonnig terras afscheidt. Vanaf het terras is er uitzicht op een grasveld met aan weerszijde goed onderhouden bloemenperkjes. Het einde van de tuin grenst aan een vennetje. Op de bovenverdieping bevinden zich 2 slaapkamers en een kleine badkamer. In één van de slaapkamers staat een zonnebank tegen de muur. De badkamer beneden is 2 keer zo groot als de badkamer op de bovenverdieping maar is dan ook voorzien van een sauna en whirlpool. Los van de twijfel over mijn relatie met Jacintha belooft het een relaxte week te worden.

[u]Zaterdag:[/u]
We besluiten om met Michel en Yvette, die gisteravond na het eten gearriveerd zijn naar Tilburg te gaan. In het centrum van Tilburg gaan Jacintha en Yvette bijna elke schoenenzaak binnen die we tegenkomen. Dat zijn er meer dan Michel en ik aankunnen en we besluiten ieder onze eigen weg gaan. Na een uurtje door het centrum van Tilburg geslenterd te hebben besluiten Michel en ik de McDonald’s aan te doen. Onder het genot van een Big Mac probeer ik Michel nog ’s uit te leggen hoe ik me voel. “Ik weet niet wat het is Michel, maar ik zit niet lekker in mijn vel. Ik voel me gewoon soms letterlijk niet lekker. Voel me opgesloten terwijl Jacintha me alle ruimte geeft”. Michel knikt begrijpend. “Ik wil m’n eigen leven leiden, doen wat in me opkomt, zonder verplichtingen”. Michel kijkt me vertwijfeld aan “Ik hoor wat je zegt en denk dat je moet doen waarvan je zelf denkt dat het goed is, maar ik zou het heel jammer vinden als jij en Jacintha uit elkaar zouden gaan”. Ik luister naar zijn tactvolle antwoord en begrijp dat hij probeert te voorkomen om partij te kiezen. Dat is ook iets wat ik niet van hem verwacht, ik weet dat Yvette en Jacintha goede vriendinnen van elkaar zijn en Michel daardoor een beetje in het midden zit.

[u]Dinsdag:[/u]
Ik zit in de tuin van de bungalow terwijl Jacintha onder de douche staat. Stiekem stuur ik een sms-bericht naar Valerie. Binnen no-time krijg er één terug [i]“Hoi mannetje, ik mis je en zou willen dat je naast me in bed ligt”[/i] Ik krijg een prettig aandoend gevoel in mijn onderbuik als ik het lees en in gedachten zie ik Valerie voor mij. Zij ligt in zwarte lingerie op een spierwit onderlaken en klopt met haar platte hand op de lege plek naast haar om aan te geven dat ik daar moet komen liggen. Ik geef gehoor aan haar verzoek en ga rechts van haar op mijn zij liggen. Ik streel haar gezicht en buig voorover om haar een intieme zoen te geven. “Patrick….. Patrick….jezus waar zit jij toch met je gedachten”. Ineens dringt het tot me door dat Jacintha tegen mij praat. “Ehh sorry, ik was inderdaad even in gedachten, wat is er?” “Zullen we uit eten gaan” vraagt Jacintha ietwat geïrriteerd. “Gezellig” lieg ik. Even later rijden wij naar een restaurant in de omgeving. Tijdens het eten kijk ik Jacintha aan en vraag me af waar ik mee bezig ben. Mijn interesse voor haar is tot onder het vriespunt gedaald en het kost me steeds meer moeite om naar haar te luisteren, haar aandacht te geven en erger nog, haar liefde te geven. Ik haal nog ’s diep adem en vraag me af hoe lang ik dit nog vol kan, wil en mag houden…..


3 reacties

lisa-marie · 25 juni 2008 op 14:57

Het pakt mij niet,ik haak al snel af.
Zelf had ik het verhaal van Jacintha bij de vorige ‘gevangen’laten eindigen. Was naar mijn mening beter geweest.

arta · 26 juni 2008 op 10:57

En toch zit ik me aan het eind van dit deel af te vragen hoe het nu verder zal gaan!
Een echte soap!

Troy · 8 juli 2008 op 15:13

De beschrijvingen in de eerste alinea zijn een beetje teveel van het goede. De rest vond ik beter. Het lukte me wel om met je mee te leven. De eerlijkheid waarmee je schrijft vind ik pijnlijk en bewonderenswaardig tegelijk.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder