In de bus

KABOEM … en daar ontplofte m’n pc weer voor de triljoenste keer. Ik weet echt niet hoeveel levens dat ding heeft, maar als ik hem was, zou ik zelfmoord plegen. Maar ja, kan er weinig aandoen, dan me mateloos irriteren en sacharijnig wezen en me dood vervelen. Of natuurlijk weer zo’n column verzinnen. Mjah niet perfect idee, maar ’t is in ieder geval iets. Ondertussen zit ik ook nog als een zombie te staren naar een tv beeldscherm met wel 4 hele netten en meer sneeuw op het beeld, dan echte dingen, maar ja, ik overleef meestal alles, dus dit ook wel weer…

Sinds ik wat zeer aangename ontmoetingen heb gehad met mijn beste vrienden (politie), ga ik maar eens me leven een beetje beteren en ga ik af en toe met de bus naar school toe. En wat is de wereld in de bus toch fijn. Ik neem je mee op een ochtend in de bus ^_^
Ik jump me bed uit ( na 100 keer een knal op me wekker te hebben gegeven en me stereotoren kneiter hard, zodat ik zo’n beetje me bed uit trilde) en ren hijgend en hyperventilerend naar de bus die ik nog maar net aan haalde. Na een bloedstollend gevecht, had ik een zitplaats kunnen veroveren. Maar dat was nog maar het begin van die afgrijselijke nachtmerrie. Na een minuut stopte de bus al bij halte 1. Oftewel, me maag draait zich 1 keer om, doordat de bus hortend en stotend en haperend langzaam stopt en vervolgens weer gaat rijden, alsof de bus alcohol op heeft in plaats van benzine. Al die omwentelingen van mijn maag gebeurt ongeveer om de ½ minuten, kun je voorstellen hoe dood misselijk ik daarvan wordt als ik bijna een half uur in die kotsbak moet zitten, dat is gewoon onmenselijk, een kwelling.
Maar dat is nog niet het enigste, wat dacht je bijvoorbeeld van de files, heen en weer en weer heen en weer en heen en weer, dat kan een normale maag echt niet aan, dan kun je je maag wel vergelijken met een wasmachine, dat draait ook alsmaar rond. Op het eindpunt, waarbij ik met grote moeite al m’n eten heb binnen gehouden (niet dat er eten inzit, want ik eet nooit s’morgens, gedeeltelijk door geen trek en gedeeltelijk door vrees dat ik alles daarna weer uitsmijt), kan ik nog net wankelend en met een lijkbleek gezicht de bus uitkomen, waarna ik vervolgens omver wordt gelopen door een horde op hol geslagen olifanten (ook wel bekend als bijna de trein/bus missende mensen) en verstikt in de rook door lopende schoorstenen (ook wel bekend als nicotine verslaafden die zo nodig een sigaret in hun smoel moeten douwen, omdat ze al de hele tijd in de bus moesten zitten zonder te roken, dus krijgen ze ontwenningsverschijnselen en gaan ze zo snel mogelijk andere mensen ombrengen op het station met hun dodelijke uitlaatgassen).
Maar als je denkt dat je alles gehad hebt, komt er nog heel wat meer bij kijken. Want geloof het of niet, maar je bent niet alleen in een bus. Nog veel meer levende organismen verblijven daar met ieder zo z’n vermakelijke trekjes. Zoals de “ ik koop liever geen scooter, want anders verpest ik m’n nieuwe kapsel door die helm, vrouwen” of de “liever lui dan moe mensen” of de originele “auto in de prak gereden mensen” of “ik heb OV dus ga ik lui met de bus jongeren” of “bus is de manier om m’n sociale contacten bij te houden mensen” of de “ de krant lezen in de bus is makkelijker dan in m’n auto mensen” en zo heb je er nog veel meer, maar ja, je begrijpt wat ik bedoel.
Allemaal leuk en aardig, maar wat is het probleem nou aan hun? Zucht… waar moet ik beginnen. Ik begin maar simpel, stel het is doodstil voor de verandering en opeens wordt je wakker geschud door een vibrerende , nou ja, trillende mobiel of hij maakt ook nog eens een zeer irritant muziekje zodat iedereen mee kan zingen. Dolle pret. Maar dan begint het, de desbetreffende persoon, eigenaar van het voorwerp, drukt op een knopje en barst los : “ hai marlies wat gezellig dat je belt, wat? Uit school de stad in? Is goed joh, waar spreke we af? Oke het werd toch al eens tijd voor nieuwe kleren, want weet je wat nu in de mode is bij dat ene leuke kledingzaakje om de hoek, ja je weet wel bij de klaverstraat waar we gister ook waren…” en ga zo maar door. Erg zinvolle langdradige interessante gesprekken zo te horen dat gelukkig je niet op de zenuwen begint te werken. Maar ja, het is echt van levensbelang, zulke gesprekken, een kwestie van leven en dood.
Dan heb je nog de allochtonen die laten blijken dat ze heel graag hier willen wonen door nog steeds in hun eigen taal te spreken, zelfs in openbare bussen. En dan nog de schattige scholieren zoals “heb jij dat tentamen van vorige week goed gemaakt? Nou ik echt niet, ik snapte er niks van, terwijl ik nog wel zo goed had geleerd die avond van tevoren. Die leraar die heeft ons ook niet goed voorbereid vind ik, we liepen veel te ver achter met de stof die we moesten behandelen…” en ga zo maar door. Maar ja, als je zo’n gesprek een half uur moet aanhoren begint dat gelukkig ook niet te vervelen waardoor je je gaat ergeren.
Dan heb je nog de boodschappen vrouwtjes die voor de hele week hun boodschappen met elkaar bespreken wat er nu weer in de reclame is en wat nieuw is, verdere uitleg hierover zal ik je maar besparen, anders vrees ik dat je niet lang meer je ogen open kunt houden. Je heb ook nog de tja hoe zal ik het zeggen… breezer sletjes ( excuses voor de misschien wat te harde uitdrukking) die praten aan een stuk door, maar wonderbaarlijk komt er geen enkel zinnig woord uit, maar ja, dat is ook moeilijk te verwachten van een meid die op het intelligentie niveau zit van een peuter.
En je hebt nog van die psychisch abnormale mensen die niet stil kunnen zitten of teveel energie hebben, teveel koffie gezopen of iets dergelijks en dat moeten ze in de bus tot uiting brengen ten koste van andere mensen die van hun rust willen genieten. Ze worden onrustig en maken spastische bewegingen met hun benen zoals tikken tegen de rugleuning van degene die voor hem/haar zit. Maar gelukkig dat wij mensen zo menslievend zijn en daar niks van zeggen en ons vooral daar niet druk om maken of de schuldige bedreigt te vermoorden. Je hebt nog veel en veel meer van dat soort voorbeelden, maar samengevat bij elkaar moet ik echt zeggen: de bus bevordert je gezondheid vooral je inwendige organen zoals je maag en je ontmoet altijd erg vriendelijk mensen die je busreis nog meer veraangenamen …