Peter, Jan, Klaas, Bram en een tweede Peter. Als jongens op het plein, net zoals vroeger. Het zijn van die jongens die je vroeger als muis in de massa nakeek. Jongens voor wie je een por kreeg van je eigen vrienden. “Hé kijk, daar zijn ze.” “Dat doen ze.” “Dat zeggen ze.” Stuk voor stuk jongens voor wie een plaats in de marge niet voldoende was. Stuk voor stuk jongens die voorop wilde lopen. Jongens die voor het avontuur gingen. Maar ook jongens die verstandig genoeg waren om eentje op kop te laten gaan en die ene, dat was Peter.
Of die jongens hun dromen van weleer waargemaakt hebben kan ik niet beoordelen. Maar misdaadverslaggever en auteur, luis in politieke pels, politiewoordvoerder, minister en burgemeester en tenslotte mediaondernemer kan men moeilijk een slechte score noemen. Stuk voor stuk jongens die voorop willen lopen, waar, nu zij ouder zijn geworden, de spotlights schijnen en de camera’s rollen. Waar mensen opletten of zij er al zijn, wat zij doen en belangrijker: wat zij zeggen. Zo zijn ze dat nu eenmaal gewend. Dat was vroeger zo, dat is nu nog zo. En ook nog steeds verstandig genoeg om er eentje op kop te laten gaan.
Peter, Jan, Klaas, Bram en een tweede Peter zijn inwisselbare namen voor mensen en groepjes zoals we die allemaal ooit wel eens gekend hebben. Wat dat betreft is de PRDV niets nieuws onder de zon. Wel nieuw is het feit dat iemand als Peter R. de Vries een spannend bestaan van op en over de randen van het toelaatbare op wil geven voor de politiek, waarin alles binnen het toelaatbare dient te blijven. In de politiek, waarin ijdelheid an sich allesbehalve nieuw is, is het bedenken van een partijnaam en daarmee de partijbeginselen op basis van de initialen van de voorman voor zover ik weet nog nooit eerder vertoond. Alles is ijdelheid, de Prediker zei het al, lucht en leegte. Want wie is er nou eigenlijk niet voor rechtvaardigheid? Voor daadkracht en vooruitgang?
Bij de PRDV zijn grote vraagtekens gerechtvaardigd rond de motieven van de betrokkenen. Dezelfde vraagtekens als bij die groepjes jongens van vroeger. Want zo belangrijk was het niet dat ze er waren, zo indrukwekkend was het niet wat ze deden en zo belangwekkend was het niet wat zij zeiden. Gezond argwaan is bij de jongens van de PRDV volledig op zijn plaats, al was het alleen maar om de geur van camera’s en andere aandacht die vanuit hun afzonderlijke verledens al om hen heen hangt. Is dat misschien wat deze avonturiers bindt die als vanouds zo verstandig zijn om er eentje op kop te laten gaan?
Het land is nog steeds een democratie. Gelukkig maar. Peter R. de Vries heeft het volste recht om zich met politiek te bemoeien, samen met de jongens met wie hij zich omringt, mits hij voldoende stemmen weet te behalen. En dat is wat mij betreft waar de schoen wringt. Want Peter R., de jongen die voorop loopt, heeft inmiddels meerdere malen te kennen gegeven politiek alleen interessant te vinden wanneer er genoeg mensen naar hem kijken, letten op wat hij doet en luisteren naar wat hij zegt. Voor minder dan twintig zetels doet hij het niet. Hij wil zogezegd een verschil kunnen maken en met minder dan twintig zetels schijnt dat niet mogelijk te zijn, daarmee de inzet en arbeid van al die kamerleden van de kleinere fracties volledig marginaliserend. Grijze muizen die je niet mist als ze er niet zijn. Vertegenwoordiging van volk dat er kennelijk niet toe doet.
Als extra nieuwigheidje houdt Peter eerst een peiling om zijn kansen goed in te kunnen schatten. Vals voorwendsel om zich er van te verzekeren zelf niet zo’n in zijn eigen ogen waardeloze grijze muis te worden. Tot die beslissing of tot dat moment, is onze aandacht in ieder geval op hem en zijn jongens gevestigd. Wij zien ze aankomen, letten op wat ze doen en horen wat ze zeggen. Vraag blijft of zij ons wel opmerken, grijze muizen in een grijze massa waar zij zelf liever niet bij willen horen. Jongens, die met hetzelfde gemak over het Binnenhof lijken te slenteren als zij vroeger over hun schoolpleinen deden.
18 reacties
Trukie · 30 oktober 2005 op 11:00
[quote]Jongens, die met hetzelfde gemak over het Binnenhof lijken te slenteren als zij vroeger over hun schoolpleinen deden. [/quote]
In de tussentijd moet je al wel wat eelt op je ziel aan hebben gebracht 😉
Geertje · 30 oktober 2005 op 12:02
[quote]Wij zien ze aankomen, letten op wat ze doen en horen wat ze zeggen.[/quote]
Zeker met deze leuke column in het achterhoofd!
Tijdje pleinwacht houden in de toekomst? 😀
Troy · 30 oktober 2005 op 13:43
Veel van die ambitieuze jongens vergeten helaas dat er meer voor nodig is om het in de politiek te maken dan een misplaatste dosis arrogantie en een hoofdrol als misdaadverslaggever. Zo’n Peter R. de Vries laat zich nogal meevoeren door zijn succes en heeft ernstig te kampen met zelfoverschatting. Toch vrees ik dat hij redelijk wat stemmen zal krijgen als hij die politieke ambitie van hem werkelijk doorzet. Dat het vooral grijze muisjes zijn die zich in de politiek hebben geprofileerd is wel duidelijk. Ik vind het dan ook erg jammer dat er niet meer aandacht wordt besteed aan het overlijden van politica Karin Adelmund. Maar dat terzijde. Ik vind dit weer een goede column.
Mup · 30 oktober 2005 op 15:18
[quote]Vraag blijft of zij ons wel opmerken, grijze muizen in een grijze massa waar zij zelf liever niet bij willen horen.[/quote]
Denk het niet. Columns met een politieke achtergrond vind ik vaak moeilijk verteerbaar, meer omdat ik er zelf niet zo mee bezig ben. Met die in Nerderland dan, maar deze is helder en pakkend geschreven,
Groet Mup.
Ma3anne · 30 oktober 2005 op 19:09
[quote]Wij zien ze aankomen, letten op wat ze doen en horen wat ze zeggen.[/quote]
Eggggnie! Ik heb wel wat beters te doen!
Leuke column. 🙂
klungel · 30 oktober 2005 op 20:11
Raindog, schrijf zo door en ik ga de politiek nog leuk vinden 😀
Dees · 31 oktober 2005 op 08:23
Gut, ik heb juist altijd het idee dat het die jongens waren die vroeger aan de kant stonden te broeden: [i]Wacht maar tot ik groot ben, dan pak ik jullie allemaal terug.[/i] Compensatiedrang dus voor het feit dat ze de grootste nerds van het pleintje waren.
Maarrrr, leuke column.
Kees Schilder · 31 oktober 2005 op 08:32
Vind het weer gaaf geschreven
Li · 31 oktober 2005 op 09:34
Helaas heb ik in de politiek echte ambitieuze mensen, die wilde opkomen voor de grijze muizen, zien veranderen in robotachtige ja-knikkers.
Goede column.
Li
KingArthur · 31 oktober 2005 op 11:31
Ik denk dat je hier de spijker op zijn kop slaat. Wordt democratie werkelijk de dictatuur van de meerderheid of blijft er oog voor nuance?
pepe · 31 oktober 2005 op 19:39
Erg smakelijke column over politiek.
Hoewel ik Dees ook wel weer begrijp. Ik heb zelf vaak het idee dat het juist de verlegen mannekes waren van toen.
Zijn het echt de grote jongens van toen?
Ach er zullen verlegen en stoere knapen tussen zitten, het maakt voor de column niet uit.
Of Peter het gaat redden? Misschien wel als hij luistert naar de grijzemuizenmassa… Maar ja welke politicus heeft nog oren open als het volk spreekt, zij doen toch wat wij niet willen.
KawaSutra · 31 oktober 2005 op 21:32
Goed geschreven column, mooie opbouw en ik deel jouw visie ook wel een beetje. Het zijn en blijven natuurlijk gewoon een stel kwajongens met een grote bek en de makke schapen volgen wel.
Raindog · 31 oktober 2005 op 21:42
Net het volledige programma even gelezen. Voor wie het interesseert en de bombarie erover even ontgaan is, dat programma vind je [url=http://www.prdv.nl/mediamanager/prdv_boekje_def.pdf]hier[/url].
Ik moet zeggen, een aantal dingen spreken me nog wel aan ook. Ik vind alleen het ontkennen van, of het niet deel willen nemen aan een bepaalde politiek mores verbazingwekkend, naïef of misschien zelfs wel misleidend. Het is denk ik goed om duidelijk te zijn over waar je voor staat, maar een inzet als (overtrokken gesteld) je gehele programma te willen realiseren zonder daar concessies aan te willen doen (‘ik weet het beter!’) niet echt getuigen van realiteitszin. In elke relatie wordt immers onderhandeld en afspraken gemaakt waarbij de een de ander wel eens iets moet gunnen. De manier waarbij dat minder aan de orde is is bijvoorbeeld een dictatuur en dat lijkt me niet echt een goed plan. Het kan hier zelfs de dictatuur van de meerderheid betreffen zoals Arthur het noemde.
Grappig is dat De Vries in zijn startdokument juist heel duidelijk zegt het tegenovergestelde te (willen) zijn van waar ik hem met deze colum van verdacht maak. Ook ideeën als het afschaffen van de Eerste Kamer vind ik weinig realistisch, hoewel het voor velen misschien wel aanlokkelijk zal klinken. De Eerste Kamer kan echter juist heel nuttig zijn, zo lang men zich daar tenminste verre houdt van partijpolitiek maar zich uitsluitend bezig houdt met het hen opgegeven huiswerk. Kretologie als terugdringing van het aantal ambtenaren is in de kern ook een loffelijk streven maar dat zal niet gaan zonder ingrijpende wijziging van systeem en cultuur. Ik denk dat het huidige systeem vooral een product is van een bepaalde heersende cultuur en met name dat aspect is zo weinig een verantwoordelijk van politiek en temeer van ‘het volk’, zeker als daarbij in aanmerking wordt genomen dat politiek vaker achter dan voor de feiten loopt. (Was dat ook niet 1 van de verwijten aan politiek trouwens?) Een laatste paragraaf die gewijd is aan wat er van burgers verwacht mag worden vind ik vervolgens weer veel te mager. Een goede postbus51 campagne heeft geleerd dat jij de maatschappij zelf bent. Dat betekent dat ik en wij dat ook zijn. Een overheid zou vooral de benodigde randvoorwaarden voor kansen moeten scheppen of bevorderen is mijn mening maar trekt De Vries met zijn plannen in feite niet nog meer macht en verantwoordelijkheid naar de overheid zelf toe? Willen burgers niet liever gewoon bestuurd worden in plaats van dat ze bij elk haags windvlaagje naar de stembus geroepen worden als ware Maurice de Hond [i]himself[/i] aan het bewind? (Over dit schrikbeeld komen we in de nabije jaren vast nog wel eens afzonderlijk te spreken denk ik). Wel veel vragen maar ondertussen maar liever niet teveel doen in afwachting van wat iedereen er morgen van zal vinden?
Nogmaals, dat een Peter R. de Vries zich ergens druk over maakt en zich er daarom mee wil bemoeien, is op zichzelf niets mis mee. Ik ben denk ik vooral bang dat het kiezerspotentieel de modderpoel genaamd onderbuik zal zijn waar al zovelen van willen profiteren. Dit omdat in die anarchistische puinhoop getalsmatig nu eenmaal de meeste stemmen zijn te behalen (koffie in het buurthuis, spreken bij de jaarherdenking van een dode, 26.000 mensen voor de zoveelste keer maar weer eens valse hoop geven, you name it). En dat dit zo is is op zichzelf trouwens al triest genoeg. Zonder iedereen over 1 kam door die modderpoel te willen scheren: het feit dat er in een land zoveel zwevende kiezers kunnen bestaan is toch een hartstikke zorgwekkend gegeven? Een paar graden koorts op de thermometer van hoe het gaat met het land zeg maar. 1 van 2-en: of een gigantische hoeveelheid mensen hebben gewoon totaal geen flauw benul meer waar het over gaat, of de mensen die uit zouden moeten leggen waar het precies over gaat doen dat op een volledig ontoereikende wijze! Kies maar een optie. Zelf zou ik graag voor de tweede willen kiezen maar er zijn gewoon te vaak momenten dat ik daar serieus over moet twijfelen. Overigens heb ik het nodigde respect voor de zgn. onderbuik juist om deze vraag. Je moet mensen serieus blijven nemen, in ieder geval tot ze zelf het overduidelijke tegendeel hebben bewezen en datzelfde gaat in feite op voor de haagse elite die vaak van even weinig werkelijkheidszin getuigt.
Kortom…. Is het dan echt zo slecht en beroerd allemaal hier in Nederland? Nee, integendeel! We hebben hier zo ontstellend veel vrijheid dat we ongebreideld kunnen kankeren tegen alles wat ook maar enigszins naar overheid of ander gezag riekt. Dat is, hoe gek dat ook mag klinken, in wezen een heel erg groot goed. Zolang we ons tenminste maar blijven realiseren dat er toch iemand is die dat moet doen, gezag uitoefenen. May the best man win, zou ik ook tegen Peter R. willen zeggen, hem daarbij op het hart drukkend niet dezelfde fout als anderen voor hem te maken door dingen te beloven die hij niet waar kan maken. In het huidig politieke bestel zal zelfs de nieuwe heilige in spe Peter R. zich in een coalitie moeten voegen als we er in het slechtste geval even van uit gaan dat hem die kans gegeven wordt. Daarom is het voor dit soort jongens wel degelijk oppassen wat ze roepen en wat ze zeggen. Het beter te wìllen doen is iets anders dan het ook daadwerkelijk beter te kúnnen doen of simpelweg; te doen.
Oh, de column? Dank voor de reacties. Ik draaf hier even door geloof ik.
Dees? Misschien heb je gelijk maar het was een optie waar ik zelf juist helemaal niet bij stil heb gestaan. Helemaal niet.
Geertje · 31 oktober 2005 op 22:33
Een politiek item maken in het cafe? 😉
Dees · 1 november 2005 op 09:37
En er staat weer een halve column onder de column. Waarom schrijf je eigenlijk niet méér over politiek, beste bezakte regenman, iemand die zo sterk van de opinie is…
Grt,
Dees
Raindog · 1 november 2005 op 13:32
Beste Dees,
Ik was eigenlijk van plan om zelf een politieke partij op te gaan richten. Omdat ook ik alles beter weet immers.
😉
Raindog
Dees · 1 november 2005 op 18:44
Hmm ik houd het liever bij virtuele betweterij, maar zal zeker een column over je partij schrijven als het zover is…
Grtz,
Dees
Raindog · 2 november 2005 op 13:03
Doe mij in dat geval een plezier: breng mij tot inkeer. 😀