JYT

Iedereen kent JXL, ook bekend als Junkie XL. Na zijn succesvolle remix op Little less conversation van Elvis hebben we niks meer van hem gehoord. Waarschijnlijk zit hij ergens in een afkick centrum om van zijn verslaving af te komen. Welke verslaving weet ik niet, maar hij zal wel ergens aan verslaafd zijn anders zou hij geen Junkie voor zijn naam zetten. Het zetten van Junkie voor je naam heeft natuurlijk zijn voordelen, anders zou je het niet doen. Het zorgt voor een beetje aandacht en als je honger hebt en je hebt geen zin om zelf iets te maken kun je zo bij het leger des heils binnen lopen. Die aandacht is eigenlijk wel het handigste. Want die kan zich in verschillende manieren uiten. Je kunt natuurlijk een stel overspannen dealers voor je neus krijgen die per ongeluk de coke hebben omgewisseld met het waspoeder. Deze vorm van aandacht lijkt mij niet echt handig. Ik zou gaan voor de aandacht waar JXL ook voor is gegaan.

De aandacht die JXL krijgt is niet alles wat hij krijgt. Die aandacht uit zich in de vorm van rondborstige gillende fans van een jaar of 20 die slipjes en bh’s naar je kop slingeren. Dat is nou de aandacht die iedere man wel zou willen hebben. Om die te krijgen moet je dus blijkbaar een junkie zijn. Gelukkig hoef je geen dopejunk te zijn, als je maar ergens aan verslaaft bent.

Ik ga dus mezelf voorstellen als JYT, Junkie Yannick T. Die T is de eerste letter van mijn achternaam, die houd ik nog even geheim om te voorkomen dat er straks te veel gillende rondborstige fans van een jaar of 20 voor mijn deur staan. Want voor ik die allemaal gekeurd heb ben ik al lang weer afgekickt. Afgekickt waarvan? Van mijn verslaving natuurlijk.

Nee het is geen waspoeder. Het is de drank van grote mensen. De drank die je nodig hebt om de dag te overleven. Nee geen goedkope whisky. Ik bedoel koffie. Juist ik ben een koffie junk. Mijn bureau is een verzameling van papieren en lege koffie mokken. Allemaal met een eigen vast gekoekt lepeltje. Als ik ’s ochtends bij het ontbijt mijn kop koffie niet heb is mijn dag bij voorbaat al verpest en als ik ’s avonds bij het acht uur journaal geen heerlijke koffie met mokka smaak heb loop ik me de hele avond te irriteren.

Nou vallen 2 koppen koffie per dag nog wel mee. Maar sinds enkele dagen hebben wij een waterkoker. Onze koffie zetmachine heeft 15 minuten nodig voor een kan, maar onze waterkoker heeft in 1 minuut een kop “koffie for one” voor me gemaakt. Dat zijn die kleine zakjes oploskoffie met een smaakje. Sinds die waterkoker er staat en er in de kast een bus met zakjes “koffie for one” is gelokaliseerd begint mijn verslaving uit de hand te lopen denk ik. Mijn koffie gedrag is nu meer als verdubbelt. Op het moment dat ik deze column schrijf (’s ochtends 11 uur) heb ik al 2 koppen koffie op. Dat valt nog wel mee. Maar bij de lunch moet ik er ook 1 hebben, dan moet er vanmiddag ook een bij het huiswerk en dan nog mijn acht uur koffie.

Zou het de verkeerde kant met me op gaan? Ik weet het niet en het kan me ook niet echt schelen. Het enige waar ik wel eens over nadenk zijn de gevolgen voor mijn gebit. Want het kan eigenlijk niet goed zijn en ik heb al een gebit waar ik zeker niet trots op ben. Ik zal dus maar eens gaan matigen. Hopelijk komen mijn rondborstige fans van een jaar of 20 er niet achter. Maar ja met een mooi gebit is er een grotere kans dat ze blijven. Want het zal geen genot zijn om te luisteren naar woorden die komen uit een geel gebit.

Gelukkig heb ik ook nog een intellectuele verslaving, mijn columnx verslaving. Daar kun je niet vaak genoeg komen, maar echt veel gillende rondborstige fans van een jaar of 20 heb ik daar nog niet gezien.

JYT