– Een terugblik –

21 juli vorig jaar begon mijn reis naar ‘de parel van het oosten’. Naast onze gewone koffers hadden we ook nog een 25 kilo wegende koffer meegenomen vol met knuffels, potloden, pennen, rekenmachines en brillen om gedurende de rondreis uit te delen. Na zo’n 12 uur vliegen, landden we in de hoofdstad Colombo. We liepen met de gids mee naar buiten en bevonden ons onder de bevolking van Sri Lanka, mijn geboorteland. Met tuktuks, driewielige overdekte scooters met een chauffeur voorin en ruimte voor twee passagiers op de achterbank, reden we door Colombo en haar drukke verkeer heen. Alleen al in Colombo stond ik versteld van de cultuur. We kwamen kleine marktjes tegen waar fruit, vlees, vis en natuurlijk dé specerijen vanaf doeken op een zanderige grond zo werden verkocht. Overal doken moskeeën en boeddhistische en hindoeïstische tempels op. Prachtige gebouwen waarvan je niet zou verwachten ze te vinden in zo’n arm land. Zo ook het plein van vrijheid, waar in 1948 de onafhankelijkheid werd uitgeroepen, en een prachtig Sri Lankaans ‘Park Avenue’ park. Het meest verbaasde ik me over de talloze Boeddhabeelden in heel Sri Lanka, zelfs in de meest afgelegen stukjes. Als enorme Egyptische bouwwerken rezen de Boeddha’s vaak boven de stralend groene natuur uit.

Door het bezoek aan de grote tempel van de Heilige Tand raakte ik een beetje teleurgesteld. Midden in de kamer waar de ceremonie plaatsvond, stond een pot waar de mensen geld in gooiden, terwijl ze eigenlijk amper geld hebben. Een geloof, dat gebaseerd is op mooie gedachten, waar mensen geluk en voorspoed in moeten vinden, troggelt ze ondertussen hun zéér welverdiende geld af. Want de meeste vrouwen werken op de theeplantages. Voorzichtig de theeblaadjes plukken en vervolgens een nog zwaarder proces dat we konden meemaken in een theefabriek. De vrouwen tillen soms zelfs 20 kilo zware manden vol blaadjes van de ene naar de andere machine om de geplukte blaadjes te verwerken tot thee.

De overheersing van de Nederlanders was terug te vinden binnen het Nederlandse Fort. De hoge oud-Nederlandse huizen in plaats van hutjes, een aangelegde weg in plaats van droge aarde en een kerk in plaats van een moskee of tempel.
Toen we bij een klein schooltje aankwamen, waar we dus de potloden, pennen en in het land zelf gekochte schriften hebben uitgedeeld, werd me duidelijk wat de onderdrukking door de Engelsen de maatschappij van dit land heeft aangedaan. Er is zelfs een tijd geweest dat de wereldtaal genegeerd werd. De vroegere haat naar de Engelsen heeft gezorgd voor een tegenwoordige hekel aan hen. Maar toeristen zijn toeristen…

Ook de ramp van 2004 heeft zijn littekens achter gelaten. Door het raam van de bus keek ik naar buiten en ‘vloog’ langs een strook van grafstenen. Zo veel en allemaal zo dicht op elkaar dat het bijna leek als één lange stenen muur. Dood aan de ene kant van de weg en leven aan de andere kant. Hoewel er in onze ogen misschien weinig viel op te bouwen, is het ongelofelijk dat een land met zo’n zwakke maatschappij en met zo’n verschrikkelijk slecht bestuur ondanks de zeer nodige hulp zich zo snel heeft hersteld.

De dagelijkse bezigheden van de mensen heeft het meest indruk op me gemaakt. Het aanschouwen van hun bezoekjes aan de tempels, het reizen met een overvolle trein terwijl koopmannen kranten en voedsel proberen te verkopen en het eten van een typisch Sri Lankaanse maaltijd waarbij je alleen je linkerhand mag gebruiken. Dit soort dingen maakten deze reis tot de belangrijkste en waarschijnlijk één van de meest mooiste reizen voor de rest van mijn leven.


2 reacties

arta · 18 september 2007 op 18:55

Zo te horen heb je een prachtige, heel indrukwekkende reis gemaakt.
Je beschrijft het leuk, maar op de één of andere manier breng je het gevoel niet over.
Dat is natuurlijk ook heel moeilijk, maar absoluut de moeite van het proberen waard!
Succes ermee, en óp naar de volgende!
🙂

DriekOplopers · 18 september 2007 op 23:35

Ik heb wél genoten van je column. Dat komt vooral door de mooie herinneringen die je hebt opgeroepen. Mijn eerste kennismaking met de tropen was een vierweekse rondreis door Sri Lanka, een paar maanden voor de tsunami.

Ik heb echt genoten toen.

Dankjewel.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder