Je zal maar in een broekenzaak staan en je rits staat open. Je zal maar in een bloemenwinkel staan en je hond pist in een vaas rozen. Je zal maar in een dierenwinkel staan met een dood konijn in je handen. Dat is allemaal niet best, maar desondanks kan het je gebeuren. Een uur te vroeg opstaan, omdat je hoofd is vergeten dat de tijd een uur terug is gezet. Dat gebeurt mij. En waar dat uur goed voor is? Nergens voor. Het wordt eerder donker waarna het na een half jaar weer een uur langer licht blijft. De zon blijft schijnen, de wolken blijven regenen en de mensen blijven klagen ofwel: of het nu een uur vroeger of later is, alles blijft hetzelfde.

Ik ben genezen! Mijn welbekende, vertrouwde, ultra snelle irritatie vermogen is weer optimaal. Hij functioneert weer prima. Misschien zelfs beter dan vroeger. Welcome your mayesty of hoe je het ook mag schrijven. Kotsende vrouw vliegt naast me. Stomme hoer! Braak je hart uit, want niemand wil hem hebben. Halflauwe patat. Sterf patattenjongen, want niemand lust je frieten die naar kouwe vis smaken. Mannen in kostuum die me irriteren. Val toch dood, want niemand ziet je liever levend. Geen cola? Verander in koeienmelk, want je smaakt al naar geitenmelk.

Vrouw op tv die vals zingt. Hou toch je kraaienstem, anders ruk ik je stembanden eruit en wurg ik je ermee. Storing? Fix het, want ik wil erin. Repareer het, want jouw hersenen zijn niet meer te repareren. Lelijke vrouw met lelijke stem, nog erger. Zulke vogels zouden ze af moeten schieten tezamen met hun kinderen, want een bestaan met zo’n afgrijselijke moeder is kindermishandeling. Enkel ijs onder de vruchten in mijn Swirl. Mix het Godverdomme goed of ik mix jouw hand in een mixer. Net zolang, totdat jouw bloed wel goed mixed met mijn Swirl, zodat ik eindelijk eens een goede heb.

Ik vervloek mijn irritatie pijngrens en vervloek mijn andere onweerstaanbare eigenschappen als snelle verveling, ongeduldigheid, laksheid, te-laat-komend-heid, onverschilligheid, vrouwelijkheid, zwartgalligheid, impulsiviteit, stilligheid, zeikerigheid en andere heidenen. Waar is mijn vrouwelijke charme, sletterigheid, naiviteit, speelsheid, hersenloosheid, lieflijkheid of schattigheid? En hoe kan ik zonder die vrouwelijkheden toch nog zoveel idioten aantrekken die mij werkelijk onweerstaanbaar vinden? Sarcasme, cynisme, pessimisme, geen concentratie of discipline, humor, gekkigheid, absurditeit, eerlijkheid, directheid en trouwheid staan er niet tussen, dus misschien zorgen zij wel voor die magische X-factor.

NEE! Malle gedachten kattensprong. Het ligt niet aan mij, maar aan het grootste gedeelte van de mannelijke bevolking die hun hotdog achterna lopen en daarom alles bespringen wat ook maar vrouwelijk oogt. Zodra ik mijn mond open doe..blijven ze nog steeds aan mijn reet hangen als strontrestanten, dus dat heeft er ook niets mee te maken. Het zijn zij, de hormonale anale kutboren. Patat eet ik het liefst met curry, soms appelmoes en soms satésaus. En héél soms mayonaise, maar gezien ik dat naar gesmolten gatenkaas vind smaken heb ik dat al in geen eeuwen meer aan durven raken. Één vinger zou een hele amputatie van mijn hand betekenen.

Soms zit het mee, maar meestal zit het tegen. Hoe wil je kaas, jong of belegen? Om gaten nooit verlegen. Kijk eens wat ik van SinterShit heb gekregen..een rijmpje. Rijmen is voor de fantasielozen, want zodra je begint met rijmen verlies je je eigen creativiteit. Rijmen kan iedere nitwit, daar heb je geen eigen inbreng voor nodig. Op klank rijmen kan zelfs mijn onorthodoxe vader nog wel en dat terwijl hij niet eens onorthodox is, maar ik het woord “onorthodox” wel mooi vond klinken. Sperti is ook een mooi woord, ondanks dat het een aambeienzalf is. Zou bilspleetzalf ook bestaan? Of misschien anuszalf? Nee? Kringspierzalf?

Daihatsu, hoe verzint men het. Iemand zei ooit hatsjoe door verkoudheid en zo kwam men aan Daihatsu of hoe je dat automerk of wat het ook is, mag schrijven. Waarom zou ik mijn hersenen van de vloer afrapen, als ik ze nergens kan vinden? Ik heb een woudloper daarvoor nodig of een klein duimpje die het spoor kan volgen. Mijn kleine duim weet het niet, dus dan blijft het welpje over. Helaas noemt hij me trut en ik hem lul nadat ik hem woudloper of iets in die trant noem. Rare wezens, die woudlopers.

Ik heb een dekbed over me heen getrokken. Koud, al heel de dag. Jammer dat een dag niet half is, anders zou ik het een halve dag minder koud hebben. De lama’s hebben een televisier ring gewonnen en terecht. Ik werk niet bij de televisie, dus mogen zij hem hebben. Wisselvallige buien van arrogantie, maar gelukkig zijn de doseringen niet altijd even serieus waardoor zij juist gezond zijn. Mijn ex krijgt altijd complimenten van zijn tandarts over zijn gebit die niet op die van een paard lijkt. Ik vraag me af wanneer mijn tandarts me weer ziet. Allereerst: “Hey Shit. Ik zou willen zeggen dat ik blij ben om je weer te zien na zoveel jaar, maar helaas zal ik eerst alle verotte tanden uit je bek moeten verwijderen, omdat je anders ooit ten onder gaat door alle doden die zijn gevallen in je mond.”

Doden? Waar, waar? Ik schiet snel zijn pijpmondige tandartsassistente neer en zeg “o daar!”. Waarna ik mij afvraag waar de andere doden dan zijn gebleven. Vervolgens schiet ik de tandarts neer en zeg “o daar”, waarna ik een deja vu krijg. Verder nog doden? Ik schiet mijzelf door het hoofd, zodat ik een ander het woord laat. De volgende patient komt binnen en vraagt zich af waar de doden zijn. Uiteindelijk ziet zij de drie lijken en zegt: “o daar!”. Ik trek het dekbed nog wat strakker om mij heen, maar het helpt niet. Ik was immers dood.

Tot Shit


16 reacties

Bitchy · 14 november 2006 op 08:29

Ik heb je column 2x gelezen, uit angst dat mijn haarkleur me in de weg stond bij het vinden van een boodschap of een rode draad.

De enige boodschap die ik kan vinden is een schreeuw om hulp.

SIMBA · 14 november 2006 op 09:26

Inderdaad, kletskoek.

Lotje · 14 november 2006 op 10:40

Afschuwelijk, wat een grove, gefrusteerde kletskoek! Helemaal rijp voor een psychiater!!
Lotjekletskoek

pally · 14 november 2006 op 10:48

Ja, een associatieve,agressieve kletsstroom.
Een emmer modder die je over me uitgiet, maar waar ik dus onder blijf staan in plaats van dat ik wegloop………..
Pally

klapdoos · 14 november 2006 op 11:09

Nou dit was voor mij de laaste keer dat ik jouw stuk las, want mijn stijl is het totaal niet. Je bent grof in je taalgebruik, het slaat( om even met jouw woorden door te gaan) HET SLAAT ALS EEN LUL OP EEN DRUMSTEL, HELEMAAL NERGENS OP. Het gaat ook nergens over, en ik snap de redactie niet dat ze dit soort vuilspuiterij gewoon doorlaten….Maar nog even, dat krijg je vanzelf al geen reacties meer. Dan ga je misschien hulp zoeken, want geloof mij nou maar die heb je echt nodig. Potverdrie en wij die buitenlanders maar de schuld geven….. 😮 😮

Casperio · 14 november 2006 op 20:33

Tja, het is je smaak of niet natuurlijk…
Maar kijkt niemand naar de rubriek waarin deze column is gepost?
Alles wat onder gein & ongein wordt gepubliceerd lees ik met een dikke knipoog. Al is deze natuurlijk wel erg heftig voor de vroege morgen. 😉

arta · 14 november 2006 op 22:21

Op de een of andere manier heb je het in je, om met jouw stukjes allerlei soorten reacties bij mensen op te roepen.
Ook heftige, dus!

🙂

Shitonya · 15 november 2006 op 11:37

Kletskoek, gein & ongein..misschien moest ik er ook nog fictie bij zetten? Alles wat hier geschreven wordt, wordt zo overdreven serieus genomen. Ik heb meteen psychische hulp nodig, omdat ik een groffe schrijfstijl af en toe op jullie loslaat om te kijken wat jullie ervan vinden.

Het kan je aanspreken of niet, maar iemand hulp anaraden, terwijl dit puur fictie is? Volgens mij ben je dan niet helemaal wijs. Maar goed, aangezien dit niemand aanspreekt, zal ik in het vervolg alleen nog maar brave, zoetsappige stukjes insturen. Geen probleem.

klungel · 15 november 2006 op 12:58

Schrijf jij maar lekker zo verder hoor Shit.
Ik kan er gelukkig van genieten.
En als je ooit om een reactie verlegen zit (denk niet dat ik dat mee zal maken) dan stuur je me maar een mail. 😮

Bitchy · 15 november 2006 op 15:35

Doe dat Shit.. en het liefst over liefde en de vlinders in je buik…. en de letters graag in zacht roze 😉

Geitenstal · 15 november 2006 op 15:41

Het is een goed stukje.
Dit is geen fictie, dit is puur absurdisme.
In ieder geval is uit de reacties op te maken dat absurdisme des te meer nodig is om de bokkenpruiken af te nemen.
Ga zo door

Shitonya · 15 november 2006 op 19:16

Hey Klungel, ben je weer terug? En mailen zal niet nodig zijn aangezien je hier kunt reageren 🙂
Roze en liefde gaat me net iets te ver..^^
Absurdisme..ik wist niet eens dat dat woord bestond 😀 Fijn om te lezen dat deze schrijfstijl nog wel gewaardeerd kan worden.

pally · 15 november 2006 op 21:30

Ik begrijp uit je reacties dat je wilt provoceren.
Nou, dat is je zeker gelukt, dat zie je aan de reacties.
Die zijn dan ook heftig, logisch.
Dat je dan vervolgens reageert met: dan zal ik voortaan suikerzoete stukjes schrijven begrijp ik niet zo goed…… 😕 😕
Pally

Li · 15 november 2006 op 22:09

Dit is dus een ouderwetse, unieke en onvervalste shit 😀

Li

Shitonya · 16 november 2006 op 00:15

Omdat ik even dacht dat er geen lezers meer bestonden die dit soort stukken nog wel met plezier lezen. Maar ik ben alweer overtuigd van het tegendeel, dus poeslieve stukjes zal niet meer nodig zijn 😉

Nana · 16 november 2006 op 09:18

Kletskoek shit dit is gewoon shit die af en toe heftig gaat en soms niet. En goed is het soms wat te heftig, maar wel heftig goed.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder