Kopen met glimlach ;-)

De wekelijkse vracht aan boodschappen uit de supermarkt, zitten achter in de auto, als ik nog even een cadeautje ga kopen voor een jarige vriendin.
Altijd weer moeilijk iets leuks te verzinnen voor een ander. Maar de Boekhandel op de hoek vlakbij het station die heeft altijd wel iets leuks. Daarbij komt dat zijn vrolijke lach, je altijd de winkel weer intrekt. Tenminste zo vergaat het mij. Bij hem is de klant nog koning, voor iedereen even tijd, hier een babbeltje en daar een grapje. Zo ook die zaterdag toen ik op zoek ging naar het boek “De geboorte van een moeder”, ik zocht even maar kon het beter even vragen.
Terwijl de meneer-verkoper (met de glimlach) in gesprek is met meneer de politie-man-klant, ziet hij mij zoeken.
Hij kijkt mij vragend aan, ik vertel hem welk boek ik zoek. Dan zet hij zijn GPS-systeem met zwoele stem in werking: “twee stappen naar links, kijk voor je op schouderhoogte, strek je arm uit, iets meer naar links, ja goed zo ga door, JA STOP!!” En ja hoor ik heb het boek, haal het lachend uit het schap.

Met het boek en nog een verjaardagskaart loop ik naar de kassa, als ik aan de beurt ben, vraagt hij of het ingepakt moet worden, ik antwoord “ja graag”. Zijn antwoord met een grote big smile is “U kunt inpakken links van de kassa, en wil je nog een postzegel bij de kaart?”. “Ja ik wil er een postzegel bij”, dan zegt hij met een vette knipoog: “doe zo maar even door de stempelautomaat naast de deur”. Mensen die hem niet kennen kijken vreemd op, hun ogen zoekend naar die automaat en ze snappen er niets van.
Maar als ze hem door krijgen kunnen ze er ook wel om lachen.

Hij zou een goede leraar zijn voor een vak “klant-vriendelijk-mensen-vermaken”. Misschien moest hij eens wat verkoopsters uit de verschillende zaken onder zijn hoede nemen. Want over het algemeen zie ik een heleboel ongeïnteresseerde gezichten en hoor ik ze zuchten als een klant eens iets aan hen vraagt. Het kan voor klant zowel als voor verkoopster toch allemaal veel leuker zijn als we de zaken afhandelden met een lach.
Dat klanten gaan zeuren heeft immers ook te maken met hoe men de klant behandelt. Als het personeel aardig is en men goed geholpen wordt, heeft de klant immers niets te klagen.

Ik verlaat al zwaaiend, lachend het pand en roep hem na, dat ik wel eens iets zal schrijven over hem. Hij lacht en denkt vast, dat meent ze niet. Maar hij kent haar nog niet zo goed, zij weet dat ze het zeker doet!
Bij deze doe ik Mark dus gelijk even de vriendelijke groeten;-)

Met heel veel plezier
kom ik bij die boeke-winke-lier