Kort lontje

Ja, ik merk dat ik wel een zeer kort lontje de laatste tijd heb. Maar ik ben op zoek geweest naar de oorzaak. Het heeft mij nachten van herhalingen op tv gekost, als afleiding omdat ik niet meer rook is de koffie niet meer aan te slepen hier. En dat fokt je natuurlijk ook op. Dus is vrouwlief overgegaan op decafeïne koffie. Alsof dit zou helpen. Soms komt er ineens teveel op een mens af, en normaal kan ik alles op een rijtje zetten, mijn prioriteiten relativeren, maar nu ging dat ineens niet meer. Ik raakte snel geïrriteerd en merkte ook dat ik mijn agressie niet in de hand had.

Voorbeeld? Gisteren ga ik mijn vrouw halen voor de therapie, daarna nog wat boodschappen doen, er zijn daar bij die supermarkt 2 invalidenparkeerplaatsen. Staat me daar toch een pooiersbak die natuurlijk beide plaatsen innam. Ik heb die invalidenkaart echt niet voor niets, en je mag dat ding zo met mij ruilen als ik daar een stukje gezondheid voor terugkrijg.

Stapt daar een donkere (bruine aap mag je niet meer zeggen natuurlijk) man uit, knalt zijn deur dicht en loopt richting ingang.
Ik wilde er naast met de auto maar zag wel dat het niet ging, want er stond ook nog een of andere alcoholoot met gitaar en centenbakkie zijn dagelijkse 100 euro te verdienen, omdat meneer zo zielig is. Die knakker heeft meer in de maand dan wij ooit kunnen bevroeden. En die gitaarvirtuoos ging niet opzij. Die had allang gezien aan mijn postzegel dat ik rood werd van woede.

Temeer daar ik de discussie buiten hoorde van die bruine moslimmeneer die het vertikte om tegen mijn vrouw te antwoorden of meneer een kaart had, omdat het een invalidenplaats was.
“Ik vertel jou dat niet, dat gaat jouw niks aan, wie denk je wel dat je bent”, hoorde ik die bruine lopende witjas zeggen tegen mijn vrouw met een té luide stem,

“Ik vraag u alleen vriendelijk of u een kaart heeft, kunt u toch wel normaal antwoord geven”! knalde vrouwlief beleefd terug. Die blijft dan rustig beschaafd en kalm. Nou ik niet dus.

Ik gooide mijn deur open, en stapte uit, liep naar die moslimknakker toe en riep op z”n plat Amsterdams (dat ik dat na al die jaren nog niet kwijt ben)”Hé doe je een beetje rustig tegen mijn vrouw “.( olie op het vuur natuurlijk) Zijn ogen werden nog groter, het wit sprong er straks uit, ik mocht wel uitkijken voor de spetters. “Je bent maar te gast hier hoor, en als mijn vrouw jou een normale vraag stelt, dan is het hier in Nederland g.v.d (ik haat vloeken echt waar) de gewoonte dat je ook normaal een antwoord geeft”, riep ik met stemverheffing in zijn gezicht.
En dit alles voor de ingang van een zeer drukke supermarkt. En de mensen er omheen? Die keken en wachtten af wat ik zou doen, want ik stond op ploffen.

“Wuat ben jij dan een parkeerwuachter, want die mak alleen mijn kaart zien”, vloog hij nou naar mij uit.

“Ten eerste is mijn vrouw U voor jou, en ten tweede is het een normale vraag aan een mesjoggene die hier te gast is, en nee ik ben geen parkeerwachter en heb je nou verdomme een invalidenkaart of niet, anders bel ik de politie, direct zit je hier ook nog illegaal, achterlijke mongool dat je bent”.

Ik was woedend, hij bleef schelden en wijzen met zijn vinger naar mijn vrouw, en zoiets onbeschofts moet je nooit doen, niet waar ik bij ben.

“Hé blijf nou met je poten van mijn vrouw af, anders krijg je een penalty voor je dakterras”, dus hij stopte wel onmiddellijk met wijzen maar bleef schelden dat het zijn kaart was en dat wij geen recht hadden op die plek. Ik werd helemaal knetter van die kerel.

“Ik ben hier verdomme te gast in mijn eigen geboorteland, hoe voel jij je nou met al je moskeetjes, of je zal wel een koophuis hebben met je mercedes, en ondertussen was ik naar zijn auto gelopen en had gezien dat hij een kaart had, maar voor de bijrijder en hij reed alleen.

Nou maakt mij dat niets uit, want dat doe ik ook meestal als ik thuis ben en mijn vrouw de invalidenkaart meeneemt naar de stad, maar dan gebruikt ze die alleen bij hoge nood, en niet als er maar twee plaatsen zijn en het is druk. Als je daarvoor een bekeuring oploopt is dat minder natuurlijk”, hij had hem alleen voor de passagier, en ik heb dan een kaart voor passagier en bestuurder beperkt, zoals dat er zo mooi achterop staat.

“Zet de auto daar maar neer, plaats genoeg, suste mijn vrouw, terwijl die gebruinde witrok naar binnen liep op te shoppen.

Ik mopperde nog wat na en schold op die buitenlanders die maar denken dat heel Nederland ondertussen van hen is. Normaal ben ik iemand die zoiets uit de weg gaat, want ik haat ruzie. Maar ze moeten niet aan mijn vrouw komen, en zeker niet in alle onredelijkheid. Niet dat ik redelijk was door gelijk zijn hele hebben en houwen over de straat te blèren maar ik had het even helemaal gehad.

“Tjee Leen wat kan jij tekeer gaan zeg”, sprak mijn vrouw zacht achter mij in de winkel.

“Ja het is toch zo, ze denken maar dat de hele wereld van hen is. Nou zolang ik met mijn kanis nog niet naar Mekka lig heeft zeker zo’n blindganger geen moer te vertellen in zijn gastland. Ze halen al elke dag de kranten die mesjoggene”. En weer met stemverheffing. De mensen rondom ons waren het helemaal met ons eens, die het buiten gevolgd hadden, maar iemand zei iets en daar schrok ik toch wel een beetje van “Dat soort mensen moeten ze maar gelijk afschieten, heb je in ieder geval je plekkie voor de auto”. Het was misschien als geintje bedoelt, maar ik had zoiets van….ja oké, maar dan zijn wij net zo slecht als de radicalen onder hen. Want die gooien gewoon een bommetje of rijgen je aan het mes.

Maar ik denk dat deze man nog even moest verwerken dat hij bonje kreeg met twee getrouwde vrouwen…Die is op zeker thuis gelijk gaan bidden na de thee, en gevraagd aan Allah of dat hier verboden mag worden, anders krijgt hij natuurlijk nooit zijn 77 maagden als hij gaat hemelen…