Koud

‘Goedemorgen mevrouw De Vries, gaat u zitten.’ zegt de gynacoloog waarbij zij al sinds haar eerste uitstrijkje over de vloer komt. ‘Wat zijn de klachten?’ Isabelle, een prachtige vrouw van dertig jaar, gaat zitten terwijl haar hand bedachtzaam haar rok schikt. ‘Geen klachten hoor dokter,’ zegt ze, ‘Ik kom hier eigenlijk om mijn eitjes in te laten vriezen, want dat kan toch tegenwoordig?’
Hij kijkt bedenkelijk terwijl hij wat opzoekt in zijn computer. ‘Invriezen is inderdaad mogelijk tegenwoordig, maar mag ik vragen waarom u nu nog geen kinderen wilt dan? Volgens mijn gegevens woont u samen?’

‘Nou dokter, dat is eigenlijk een heel verhaal.’ zegt ze, ‘Roderick, mijn partner, is een hele leuke man, maar niet echt het type waar een vrouw kinderen mee groot wil brengen zeg maar. En ik wil ook nog lekker veel op reis. En niet te vergeten mijn carrière, die zit nu net een beetje in de lift en daar wil ik écht voor gaan! Dus nu heb ik er eigenlijk helemaal geen tijd voor, ik moet nog zoveel doen! Roderick denkt daar eigenlijk hetzelfde over. Hij heeft zijn zwemmertjes al in laten vriezen. Ik mag die wel gebruiken wanneer ik het tijd vind worden zegt hij, dus dat komt wel goed. Hij ziet er uitstekend uit en hij is nog slim ook, daar heb ik tenminste wat aan. Maar of we dan nog bij elkaar zijn? Ik denk het niet.’

De dokter zucht ongemerkt en gaat even verzitten. ‘Dit gaat nog even duren.’ denkt hij. ‘U weet dat de leeftijdsgrens waarbij de eitjes nog gebruikt mogen worden waarschijnlijk op 45 wordt gezet?’ Hij kijkt haar aandachtig aan terwijl zich een paar vragen beginnen te vormen.
‘Dat is geen probleem dokter, dat is eigenlijk de leeftijd die ik zelf al in gedachten had om met kindjes te beginnen, dus helemaal top!’ zegt ze opgelucht.
Hij leunt iets voorover en kijkt haar aandachtig aan. ‘Dus als ik het goed begrijp denkt u dat het op 45 jarige leeftijd allemaal klaar is? Uw carrière is compleet, u heeft alles al gezien wat u wilt zien en u denkt dat een man van rond de 45 graag met u achter de wandelwagen sjokt en de luiers verschoont?’.
Zij schrikt een beetje van die opmerkingen maar herstelt zich snel. ‘En dan nog wat dokter, ik heb ook gehoord dat draagmoeders uit de Scandinavische landen het meest geschikt zijn voor ons soort vrouwen, weet u daar wat meer over?’.

Hij leunt achterover en een grijns tekent zijn gezicht, ‘U gaat tegen die tijd ook verhuizen naar Alaska?’ vraagt hij.
Isabelle verschiet van kleur en vraagt: ‘Alaska dokter, ik peins er niet over, maar waarom dat dan?!’
‘Nou dat lijkt me logisch.’ zegt hij, ‘Met uw ingevroren eitjes, de bevroren zwemmertjes van Roderick, en de draagmoeder uit een koud land lijkt het me logisch dat de baby zich daar het beste thuis voelt, heel koud dus!!’.

Isabelle staat kwaad op en loopt stampend de praktijk uit zonder wat te zeggen, wéér een vent die haar niet begrijpt!