Nog één optreden te gaan. Onze tournee liep ten einde en daarna zouden we beginnen met de opnamen van een nieuwe cd. Traditiegetrouw zou het laatste concert plaatsvinden in de Schuur, het Open Jongeren Centrum van Roerdonk. Johan, de beheerder van de Schuur, had onze muzikale carrière vanaf het begin ondersteund en voor ons was het daar letterlijk een thuiswedstrijd. Minstens de helft van het aanwezige publiek kenden we bij naam. Eric, Jack en Ginger speelden retenstrak de sterren van de hemel en ik droeg vocaal mijn steentje bij. Het zaaltje was bijna vol en achter in, vlak bij de bar, spotte ik een meisje, een Aziatisch type. Helemaal alleen zat ze aan een tafeltje, voor zich uit te staren. Het was voor mij als frontman de uitdaging om het publiek enthousiast te krijgen en het lukte mij al aardig. Maar het meisje gaf geen kik, zat daar maar te staren. Sylvia had tijdlang voor het podium naar ons staan kijken en liep op een gegeven moment naar achter. Ze kreeg het meisje in de gaten en schoof bij haar aan tafel. Ze raakten in gesprek, dat zag ik.
We sloten ons optreden af met als toegift Easy Livin’ en ik liep gelijk naar Sylvia en het meisje toe. Meteen stonden ze allebei op. “Ze slaapt vannacht bij ons,” begon Sylvia. “Kyona weet niet waar ze terecht kan, ze is hier uit de bus gestapt, maar bij de Gevulde Kip is geen plek.” Ik gaf haar een hand. “Zo, dus de Gevulde Kip zit vol. Het is mij best.” Sylvia had haar besluit genomen en het was altijd al een Zoete Inval bij ons, ik vond het prima, vandaar. “Leuke band, leuke optreden,” sprak Kyona galant. Kijk, zo iemand laat je toch niet zitten? Nadat we alles hadden opgeruimd, instrumenten in de bus geladen en afscheid hadden genomen van Johan en de rest, liepen we naar de parkeerplaats, naar ons busje. Kyona las het opschrift dat met sierletters op het busje was geprint: “Forever together, leuke naam voor leuke band,” sprak ze. Ik gaf haar een schouderklopje. “Jij mag blijven.” Sylvia kroop achter het stuur en nadat de rest van de band was ingestapt, startte ze de motor. Onderweg spraken we volop over het afgelopen optreden en over de komende dag, want dan werden we immers in de studio verwacht voor het opnemen van een track van onze nieuwe cd. Kyona deed er verder het zwijgen toe. Sylvia zette Jack, Eric en Ginger op hun adres af en reed verder naar ons huis. We waren allemaal doodmoe. Sylvia bracht Kyona naar de logeerkamer en vervolgens doken we subiet in bed.
0 reacties