Nou, oké dan, hoe moeilijk kan het zijn? Even ontspannen en aan de liefde denken. Dat wil zeggen; de mooie liefdesmomenten die ik beleefd heb, weer even ‘herbeleven’ als het ware. De liefde weer even vóelen. Schijnt goed voor je hart te zijn, las ik ergens. En aangezien mijn hart toch al veel te verduren heeft gehad, kan het best wat steun gebruiken, zodat het misschien wat langer meegaat. Even denken, waar was ik ook alweer met mijn gedachten? Oh ja, bij mijn eerste liefde. Terug in de tijd. Mijn hemel wat was ik verliefd! Ik herinner me nog als de dag van gisteren. Heerlijk gevoel; de spanning en de vlinders in mijn buik die zich niet meer tot bedaren lieten brengen. Steeds wanneer ik zelfs maar aan hem dacht, ging er een golf van verlangen door me heen. En er was geen minuut dat ik niet aan hem dacht! Ik proefde zijn naam, door hem steeds weer zachtjes uit te spreken. De tijd kroop, iedere minuut die we niet met elkaar doorbrachten was verloren, zinloos zelfs. Ja, ik voel me weer precies als toen. Net achttien jaar en smoorverliefd op die stoere bink, type ruwe bolster. Oh, wat kon ik met hem lachen! Buikpijn kreeg ik ervan. Voor hem was het zelfs liefde op het eerste gezicht, zo vertelde hij me later. Ik weet nog goed hoe gecharmeerd ik was van het feit dat hij zelfs had gepost bij mijn vriendin haar huis, in de hoop mij daar ‘toevallig’ tegen te komen. Voelde goed, al die aandacht voor mijn persoontje. Hij cirkelde vier weken lang om me heen, hoewel hij dan steeds zeer stoer en ongeïnteresseerd keek. Dat bleek echter een houding van hem te zijn om mij te prikkelen. En het had effect. Hij intrigeerde me.

Ja, die houding van hem. Dat ongeïnteresseerde…Arghhh, dat haatte ik later zo aan hem! Wat was die man onverschillig! Egocentrisch ook. De wereld draaide om hem, hij was het middelpunt van zijn eigen bestaan. En zolang alles maar ging zoals meneer wenste was het oké. Ik word weer boos wanneer ik eraan denk! Wat een klootzak was het ook. Ik had nog meer verantwoordelijkheidsgevoel in mijn pink, dan hij in zijn hele lijf! Als hij maar kon doen en laten waar hij zin in had, dan was het wel best. Zette twee kinderen op de wereld en peerde er vervolgens uit met een vrije blije meid. Ik kan me er nóg over opwinden! Driedubbele eikel dat het is! Een vader van niets, nakkes nada! Wow..Ho! Hier gaat iets niet goed, ik dwaal af. Mijn hart gaat als een razende tekeer. Dat was vast niet de bedoeling van de ‘voel’ oefening.

Herstel. Opnieuw concentreren. Even focussen. Adem rustig in en langzaam weer uit. Liefde moet ik vóelen, ware liefde. Ik kan beter een andere vriend in gedachten nemen, denk ik. Oké. Bart dan. Jaaaa, Bart. Lekker ding was dat. Nooit gedacht dat ik hem zou kunnen krijgen. Lief en zachtaardig, zorgzaam en sinds een half jaar (weer) gescheiden. Wat was het heerlijk! Ik was dol op hem en op zijn lijf. Ik kon gewoonweg niet van hem afblijven en dat was geheel wederzijds, gelukkig. We kwamen de eerste weken ons bed niet uit. Hooguit om de noodzakelijke eerste levensbehoeften te vervullen. Kylie Minogue’s hit “can’t get you out of my head” verbasterde wij in “can’t get you out of my bed” en kropen weer tegen elkaar aan, om elkaar opnieuw te beminnen. Ik voel zijn lijf nog onder mijn handen. Mmmm… Wat een tijd was dat, onvergetelijk! Ik leerde hem genieten van dingen waar hij voorheen nooit van had kunnen genieten. Tenminste niet bij zijn ex, zo fluisterde hij me regelmatig toe.

Haha, ja, die ex van hem, frigide trut! Wat zeg ik? Het kreng! #@*?+*@@*#!!!! Ze heeft al haar emotionele troeven via hun kinderen uitgespeeld en daar was hij niet tegenop gewassen. Hij was als de dood ze nooit meer te zien. En uiteindelijk verliet hij mij. Voor de derde (!)keer in zijn leven ging hij terug naar zijn ex. Kon niet mét, maar ook niet zónder haar. Stuk verdriet! Hij durfde het me niet eens in mijn gezicht te zeggen! Nee, hij heeft zich met een rotsmoes er vanaf gemaakt. Pfff, ik heb hem geadviseerd een verwijsbrief naar de orthopeed aan te vragen; kan ie zich een nieuwe ruggengraat aan laten meten!
Loser dat het is. Godver! Het heeft me een jaar van mijn leven gekost, om mijn wonden te likken en over de breuk heen te komen. Een jáár!

Oeps….mijn hart. Ik raak veel te opgefokt van al die herinneringen! Is niets voor mij, bij nader inzien, deze oefening. Trouwens, hoe verzinnen ze het eigenlijk?! Liefde voelen; goed voor je hart! Echt niet!
Goed voor hartklachten, in mijn geval! Waar is de spray voor onder mijn tong?


15 reacties

Eddy Kielema · 30 mei 2005 op 17:28

De term hartzeer is hier denk ik goed op zijn plaats! 😛

Mosje · 30 mei 2005 op 17:32

Jeetje Champagne, schrijf jij ze aan de lopende band of zo?

Advies van een oude hond: Vergeet liefde en verliefdheid. Het bestaat niet. De natuur fopt ons een beetje op dat gebied.
Het beste dat je kan overkomen is dat je iemand treft met wie je het lange tijd kunt uithouden. Het klinkt sarcastisch, maar is de ongelofelijke waarheid.

KawaSutra · 30 mei 2005 op 18:37

Ik vind het prachtig, die wisseling van stemmingen. Dat heb je heel overtuigend neergezet en helaas werkt het nog zo ook. Of helaas….je hebt geen gebrek aan afwisseling en als de dalen diep zijn dan zijn de toppen heel hoog! 🙂

KingArthur · 30 mei 2005 op 18:46

Liefde en haat, volgens mij hadden we het er onlangs nog over. In mijn beleving zijn die twee niet los van elkaar te zien en jij bevestigd dat hiermee. Enkele kleine puntjes van kritiek: in je laatste alinea staat het ‘bij nader inzien’ vreemd in het midden van de zin. Dit vind ik minder makkelijk lezen aan het begin of einde van de zin is dan makkelijker. Ook vat ik de uitsmijter niet. Maar ja, dat zegt meer over mij dan over jou. Spray? Ik mis een link.

champagne · 30 mei 2005 op 19:17

[quote]Spray? [/quote]

Tegenwoordig hebben ze ook een spray voor onder de tong, waardoor pijn op de borst bij hartklachten snel verdwijnt….vandaar. Ben moderne vrouw 😉
En je puntje van kritiek klopt inderdaad.

Troy · 30 mei 2005 op 19:29

Ik hou wel van die stemmingswisselingen :-). Pff als ik aan mijn ex-en denk krijg ik ook spontaan mood swings. Erg leuk om te lezen. En waar kan ik die spray kopen? 😉

Grt Troy

Louise · 30 mei 2005 op 20:15

Een beetje rommelig en chaotisch geschreven. Hysterisch af en toe. Maar dat hoort eigenlijk ook wel bij een hartenkreet 😉

pepe · 30 mei 2005 op 22:29

[quote]Adem rustig in en langzaam weer uit.[/quote]

Dat moest ik ook even doen na het lezen van deze column. Zucht.
Voor mij niet herkenbaar, maar je hebt het levendig geschreven, een kunst!!

treskink · 30 mei 2005 op 22:48

Mooi, heel mooi neergezet.

sally · 31 mei 2005 op 00:01

Fantastisch, als je zo op papier je hart kunt luchten.
Je bent erg kwetsbaar als je verliefd bent.
Dat is een nadeeltje. Voor de rest is het net zo heerlijk als jij beschrijft.
(Zielig dat zo iemand als mosje daar niet meer van kan genieten of blijkbaar nooit van heeft genoten
Misschien is ie wel “geholpen?!”)
😀
Je schrijfsels lezen altijd lekker weg.
Vind ik!
Groet Sally

WritersBlocq · 31 mei 2005 op 01:44

Hoi Champagne, ik vind het een heerlijke menselijke ratelcolumn, de wisselingen zijn heel leuk om te lezen. Hier laat ik het bij, anders wordt het een ratelreactie, zucht… Groetje, Pauline.

Wright · 31 mei 2005 op 08:07

Vlot geschreven Champ, column naar m’n hart.
En laat Mosje maar kletsen, die heeft te vaak een schoen naar z’n kop gekregen als hij weer onder het raam van één of andere schone stond te janken.
De ware liefde bestaat wel! Ik heb er al zoveel gehad. 😀

Mosje · 31 mei 2005 op 13:07

[quote]De ware liefde bestaat wel![/quote]a romantic type after all?
😛

Ma3anne · 31 mei 2005 op 22:48

Als ik dit lees realiseer ik me, dat mijn exen steeds meer een warm plaatsje krijgen in mijn herinneringen. De herinneringen aan nare dingen zijn met de tijd gesleten. Zonde van de tijd die mij nog rest om daarbij stil te blijven staan en me nog aan te ergeren.

Word ik nu echt oud en wijs? 😉

Leuke opbouw van je column, die stemmingswisselingen en het jezelf terugfluiten. Wel jammer voor je, dat je in het negatieve gevoel blijft hangen. Take your time. ik kijk uit naar de column, waarin je die verwarde gevoelens een plaatsje hebt kunnen geven. :kiss:

champagne · 31 mei 2005 op 23:15

Beste Ma3anne…

Trek het je niet zo aan. Ik heb schromelijk overdreven in mijn hysterie. Er zit wel waarheid in mijn column, maar zó heftig zijn mijn gevoelens al lang niet meer! Ook ik word ouder 😛

Geef een reactie

Avatar plaatshouder