Ieder mens huilt wel een bij een film, een foto of een brief. Bij mij kwamen de grootste tranen toen ik een boek aan het lezen was. Het ontroerde me heel erg. Het boek ging over een tweeling waarvan er eentje al heel vroeg overleden was. De ander heeft na een aantal moeizame jaren de identiteit van haar zus over genomen. Een politieagent probeerde achter het mysterie van de zusjes te komen. Aan het einde is dit gelukt. Het hele verhaal is boven water gekomen. Dit was voor mij op zich nog niet traantrekkend, maar wat hierna gebeurde wel. De nog levende zus was ondertussen getrouwd en had twee kinderen. Toen haar man van de hele identiteitswisseling hoorde knapte er iets in hem. Hij hielt zo ongelofelijk veel van zijn vrouw, maar kon hij haar nog wel vertrouwen?
Twee jaar geleden is mij ongeveer hetzelfde overkomen. Ik had een heel leuk vriendje en we waren heel erg verliefd. Na een jaar is er iets gebeurd in onze relatie. We hebben er gesprekken over gehad, hebben dingen in de relatie veranderd, maar ik kon het niet meer. Ook al hielt ik echt heel erg veel van hem, ik kon hem niet meer vertrouwen. Na twee weken met een rotgevoel rond gelopen te hebben heb ik de knoop door gehakt. Ik heb het uitgemaakt. Het moeilijkste wat ik tot nu toe heb gedaan, maar wel het beste.
Mensen zeggen wel eens: Liefde overwint alles, maar is dit ook zo? Ik denk het niet. Vertrouwen is soms nog veel belangrijker. Er schijnen zelfs mensen een heel leven te delen terwijl ze niet van elkaar houden in de zin van verliefd zijn, maar meer in de zin van, hier kan ik mijn leven mee delen. Deze relaties zijn meer op vertrouwen gericht dan op verliefdheid. Ik denk dat er ook veel minder jaloersheid in de vertrouwensrelaties zit. Het woord zegt het al. Ze vertrouwen elkaar. Maar welke relaties eindigen het meest in een scheiding? De liefdesrelaties omdat de verliefdheid verdwijnt en de jaloersheid parten speelt, of de vertrouwensrelaties omdat hier de verliefdheid mist?
Ik ben gelukkig nog niet op de leeftijd dat ik vrienden om me heen heb die deze vraag voor mij kunnen beantwoorden. En als ik naar de vrienden van mijn ouders kijk of mijn familie, dan zou ik het ook nog niet weten. Er zitten rare relaties tussen, waarvan we nooit hadden verwacht dat ze bij elkaar zouden blijven, maar toch zijn ze dat nog. Ik ben ook wel benieuwd wie van mijn vrienden een liefdesrelatie krijgen of een vertrouwensrelatie. Sommigen zijn namelijk te hard op zoek naar iemand en anderen weten al met wie ze willen gaan trouwen, maar gebeurd dit ook? We zullen het moeten afwachten. Ik ben blij dat ik nog niet in de toekomst kan kijken, maar dat ik het verleden met rust kan laten. Ik heb er wel iets van over gehouden, maar ik kan me storten op mijn relatie en ga er optimaal van genieten.
9 reacties
arta · 4 maart 2008 op 13:11
[quote]Ik heb er wel iets van over gehouden, maar ik kan me storten op mijn relatie en ga er optimaal van genieten.[/quote]
Geniet er van!
Ik vind dit meer een dagboekfragment, iets waar je het met je vriendinnen op de bank over hebt bij een grote zak chips.
Van je gegoochel met d’s en t’s werd ik een beetje duizelig…:-)
Mosje · 4 maart 2008 op 13:17
[quote]Mensen zeggen wel eens: Liefde overwint alles, maar is dit ook zo?[/quote]Nee. Sterker nog, liefde maakt van alles kapot. Het zou verboden moeten worden. Ik ben dan ook voornemens een film te maken die de liefde behoorlijk te kakken zet. Hij komt een dezer dagen uit. Wijs me niet op mijn verantwoordelijkheden, die film komt er.
Alle liefde de wereld uit, te beginnen met Nederland.
Je bent trouwens een zeer regelmatige schrijver Laletta, eens in de vijf jaar een stukje.
😀
SIMBA · 4 maart 2008 op 13:25
[quote]Ook al hielt ik echt heel erg veel van hem,[/quote]
hielT??? 🙁 😕
Teunis · 4 maart 2008 op 15:16
Ik, als secretaresse met drie huilerige collega’s op een kamer hoor dit soort wijsheden / inzichten dagelijks over de tafel vliegen. En eerlijk gezegd: Meestal luister ik er maar met een half oor naar. Echter: ik veer op van mijn stoel wanneer de dames in detail treden over wat voor rottigheid de (ex)wederhelft weer niet heeft uitgevroten. Smullen, smullen en nog eens smullen.
Dat is eigenlijk ook wat ik aan je stukje mis. Details. Wat knapte er zoal en waarom? Hoe rood liep je gezicht aan en heb je naderhand zijn auto bekrast? En wat ging er door je heen toen jouw sleutel door zijn lak snerpte? Nirvana? Oohhh vertel het me aub. Dan kan ik weer slapen.
Groetjes Teunis
Mosje · 4 maart 2008 op 16:34
Neuskleuter bleek bij nader inzien een vrouw, en nu Teunis ook?
Mijn man-vrouwantenne is helemaal in de war blijkbaar.
Teunis · 4 maart 2008 op 17:07
Er is niets mis met je antenne Mosje, maar “Secretaresse” is een functienaam. Laat je niet door de vrouwelijke uitstraling ervan van de wijs brengen. Alhoewel je natuurlijk heel wat vrouwelijke kwaliteiten moet bezitten om een dag op het secretariaat door te komen. Woorden als ‘afkolven’ of ‘babyshower’ behoren tot je idioom en je kunt op meerdere niveaus tegelijk communiceren over niets.
Neuskleuter · 4 maart 2008 op 17:37
😆
Ik zou een stuk nu alleen al lezen om te kijken of er nog reacties van Teunis onder staan!
Maar hij heeft wel gelijk. Ik mis ook de voorbeelden, de dingen die je raken. Je walst er lekker algemeen overheen nu.
Enneuh, mijn tranentrekker? Lassie toen ik 5 jaar was. En Lord of the Rings deel 3, toen ik doodmoe het einde heb gehaald 😉 Zowel bij het boek als de film!
KawaSutra · 5 maart 2008 op 00:05
Heb toch vertrouwen in de liefde! 😀
lisa-marie · 5 maart 2008 op 10:25
De laatste alinea vind ik een mooie overdenking.
Geniet van de liefde 😉