Wat beweegt iemand een luizenmoeder te worden? Zo’n moeder die met een luizenkam schoolkinderen controleert op enge beestjes.
Je moet toch over een ijzersterke moeder Theresa-mentaliteit beschikken om de weerzin tegen deze handelingen te overwinnen?
Er zijn leukere banen te bedenken. Of is je bestaan zo leeg dat zelfs het geklooi met een stofkam door andermans haar je voldoende bevrediging schenkt. Wie het weet mag het zeggen. Het kan ook zomaar zijn dat de luizenmoeder niet hoeft te werken omdat mannie als gevorderd IT specialist voldoende geld verdiend om de ontwikkeling van zijn vrouw overbodig te maken.
Naar buiten staat het wel cool dat vrouwlief niet hoeft te werken. Dus dan maar luizenmoeder? Want het opvullen van leegheid door anti-depressiepillen is ook water naar de zee dragen.

Persoonlijk lijkt het mij onbegonnen werk. Ik bedoel, die luizen kunnen zelfs zoutzuur overleven, schijnt het. Er zijn niet voor niets tientallen smeersels in de handel tegen luizen.
En geen van die middelen helpt. Als mijn kind thuis komt met luizen strooi k wat lieveheersbeestjes op het hoofd en binnen een uur zie je die luizen in paniek als ratten het zinkende schip verlaten. Lieveheersbeestjes?? Ja! Lieveheersbeestjes!
Daarom begrijp ik niet dat niemand op het idee komt om lieveheersbeestjes te fokken. Die weten wel om te gaan met die luizige terroristen. Hap slik, weg luis.
Moet een gat in de markt zijn. Dus bel ik even met de Kamer van Koophandel:

‘Dag, met Jager. Ik wil een bedrijf starten. Kan dat?’
‘Jazeker. Hoe gaat uw bedrijf heten?’
‘B.V. Lieveheersbeestfokkerij de Terminator.’
‘Eh…o ja….en wat is de aard van uw bedrijf?’
‘Aard?? ‘
‘Ja, hoe zou u de werkzaamheden van uw bedrijf willen omschrijven?’
‘Ach zo. Het door genetische manipulatie vergroten van de lieveheersbeesten met als doel het opsporen c.q verdelgen van hoofdluizen.’
‘Hallo…?’
Verbinding verbroken. Moet een ex-luizenmoeder zijn. Die nu op een grensoverschrijdend idee is gekomen…

Categorieën: Diversen

12 reacties

arta · 5 september 2007 op 08:39

😆 😆
Luizenmoeder zijn heeft enkele nadelen:
– je zit aan hoofden van andermans kinderen op zoek naar vieze beesten.
– je hebt nachtmerries op het moment dat zo’n beest je weer eens aangekeken heeft.
– je wordt nageroepen op straat door kleuters: “Kijk, mam, dat is die luizenmevrouw!”
Maar…het heeft één groot voordeel: je weet precies met welk kind jouw kind de komende twee weken niet af kan spreken…druk druk druk… 😀

SIMBA · 5 september 2007 op 08:42

Het is geen baan hoor, de meeste moeders doen dit erbij, vóórdat ze gaan werken.
[quote]Of is je bestaan zo leeg dat zelfs het geklooi met een stofkam door andermans haar je voldoende bevrediging schenkt.[/quote]
Het schenkt geen bevrediging, maar het is pure noodzaak, om erger te voorkomen.

lisa-marie · 5 september 2007 op 09:03

[quote]Wie het weet mag het zeggen[/quote]
Tja wat beweegt iemand. Tja wat bewoog mij om het te doen. Wat dat betreft hebben arta en simba het goed verwoord.
En als jij lieveheersbeestfokkerij de terminator (leuk gevonden trouwens) heb opgestart dan neem ik heel veel lieveheerstbeestjes af. Maar ik denk dat de tuinders mij dan voor zijn.
Overigens heb ik na de ironie van het eerste gedeelte bij de rest wel zitten lachen. 😀

pally · 5 september 2007 op 10:19

IK vind hem leuk, jager!
Maar het schijnt tegenwoordig echt een lastig probleem te zijn op de scholen.
Ik weet trouwens nog een naam voor jouw bedrijf : ‘De luizenjager’ 😀

groet van Pally

schoevers · 5 september 2007 op 17:59

Ik zou me schamen als luizenmoeder!!!
Een schaam-luizenmoeder, dus

pepe · 5 september 2007 op 18:18

Gelukkig zijn er luizenmoeders en ze zijn hard nodig helaas, desalniettemin vreselijk gelachen om deze column. 😆

Li · 5 september 2007 op 20:29

[quote]Een schaam-luizenmoeder, dus[/quote]
😆

Li

SIMBA · 6 september 2007 op 08:31

De grotere kinderen op school bij ons, die noemen de luizenmoeders “netenwijven” 😀

lisa-marie · 6 september 2007 op 10:22

Wij hadden een luizenvader hoe zouden ze die dan noemen? 😀

Mup · 6 september 2007 op 14:17

De pluizenmoeder noemden ze me, en ik zou het zo weer doen, als ik niet op het lieveheersbeestjes idee was gebracht. Alhoewel, die moet ik importeren:-)

Groet Mup.

DreamOn · 6 september 2007 op 16:06

Op de school waar ik werk heten deze vrouwen LOT. Oftewel: Luizen Opsporings Team!
Als mensen dan vragen: “Wat doe je voor werk?” dan is het toch wel stoer om te kunnen antwoorden: “Ik werk voor een opsporingsteam!” Ja toch?

Leuke column! 😀

Trouwens: tegenwoordig is er een handig apparaatje op de markt, even over de haartjes en de luizen en neten zijn verdwenen!
Geen zalfjes en shampoos meer nodig dus!

Groetjes DO.

Dees · 6 september 2007 op 17:24

Wil je mij vertellen dat het echt alleen vrouwen zijn die dit doen??? 😮

Erg geinige column.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder