Macht-eloos

Zijn volk in massaal in opstand. Zijn land in staat van oorlog. Bom na bom valt op zijn huis . Auto’s, staan in brand . Dictator vlucht als ‘n haas in ’n waandroom. Zo dwaalt hij half in staat van paranoia van schuilplaats naar schuilplaats. Hij had nog ‘n stuk of wat zoons, maar nu op dit punt dood of spoorloos.
Zijn tocht is zwaar. Hij duikt , valt , springt , staat op, loopt door.Hij komt in ’n dorp aan. Daar ontwaart hij Hassan, zijn oom. Zou hij ‘m tot hulp zijn? Zijn antwoord daarop is volmondig ja. Vanaf dat punt valt hij in katzwijm, hij krijgt koortsdroom na koortsdroom, waarin zijn volk massaal voorbij loopt , dwars door ‘m zowaar. Hij vlucht , loopt hard, maar komt lastig vooruit , waanzin nabij. Na ‘n dag of vijf ontwaakt hij , ’n vrouw zit aan zijn zij. Nicht van oom Hassan zo blijkt. Zijn hoofd bonkt, hij is nog zwak.. Afspraak is dat hij zal gaan,” ja vlug,” dringt zij aan, ” want wij zijn bang. Bang voor jou, maar ook voor ons. Dus ga, nu! “

Daarna toont zijn Oom ’m vlug nog ‘n NATO rapport dat nogal onrust bij ‘m zaait.
Zijn land, half in puin , totaal in chaos, omdat hij zo koppig was, onzinnig, zo dom ook. Razzia’s, topfunctionaris na topfunctionaris dood, ‘t machtsvacuüm dat nu ontstaan is lijkt bijna onoplosbaar. Zijn volk gaat ’r van uit dat hij absoluut schuldig is en wilt ‘m dood, zodat zijn vlucht van ’n bijzaak , hoofdzaak wordt. NATO , Brit , Fransoos, zo ook Yank, wilt zijn hoofd. Bijna laat hij ’n traan. Maar, trots als hij is, richt hij zich op, schraapt zijn voorhoofd schoon; “ Ik ga, in cognito, ” antwoord hij ijzig koud. Waarna hij zijn landsman vraagt of hij ’m naar ’n onvindbaar stuk van zijn land rijd . Hassan’s antwoord daarop blijkt cruciaal. Want vanaf dit punt is hij, plus militair dictator, spoorloos.

Hoofd van NATO ‘s krijgsmacht krabt zijn hoofd . “Waar is hij?”
Hij blijft voorlopig nog onvindbaar. Waar is hij nu toch, waar oh waar, ja waar is Waldo? .