Keuzevrijheid voor ieder individu is een belangrijke pijler waarop de politiek zijn beslissingen baseert. Zolang de keuzes die een individu kan maken geen nadelige effecten heeft op een andere burger, is dat een goede zaak. Zo mag ik bijvoorbeeld zoveel patat eten of bier drinken als ik maar wil, zolang ik een ander er maar niet mee lastig val. Zodra dat gebeurt, dan moet de overheid direct en adequaat ingrijpen. Op een aantal zaken houdt de overheid er een de de moraal op na. Ik heb dit nooit kunnen begrijpen. Hoe is het mogelijk om aan de ene kant toe te staan om hasj te verkopen, terwijl je het aan de andere kant verbiedt om het in te kopen of te kweken. Volgens mij klopt hier iets niet. Het enige dat men bereikt is dat het aanbod afneemt, waardoor de prijs omhoog gaat. Na iedere drugsvondst kan ik alleen maar denken aan de hoeveelheid extra inbraken en overvallen nodig zijn om de hogere prijs te kunnen betalen. Vervolgens klaagt men over de toegenomen criminaliteit en roept men om een totaal verbod op drugs met een streng vervolgingsbeleid.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat we oorzaak en gevolg door elkaar halen. Sinds mensenheugenis is er al een vraag naar verdovende middelen. Dit heeft de afgelopen 20.000 jaar niet tot onoverkomelijke problemen geleid. Begin vorige eeuw kwam er plotseling een omslag met de eerste wetten die het gebruik van verdovende middelen verboden. Kennelijk waren de mensen niet meer in staat om het gebruik van genotmiddelen zelf te reguleren en is de overheid over gegaan tot een “hard” paternalisme. Overigens kan over de de lijst van verboden stoffen nog een aardig discussie gevoerd worden. Waarom mag alcohol en nicotine wel, maar cannabis niet. Uit onderzoek blijkt trouwens dat er geen duidelijk verband is te vinden tussen het aantal gebruikers en de mate van repressie van het gevoerde vervolgingsbeleid. De vraag is kennelijk van andere factoren afhankelijk. Heroïne gebruik werd pas in 1972 problematisch, meer dan een halve eeuw na het verbod erop. Tegenwoordig is er nog nauwelijks vraag naar heroïne onder jongeren. Het wordt door hun gezien als een drug voor losers. Het is de beleving die een belangrijke rol speelt, het is met andere woorden functioneel is de levensstijl van de gebruiker, of het nu verboden is of niet.

Dit schijnen de Amerikanen niet helemaal begrepen te hebben. In Afghanistan is papaver teelt voor de bevolking vaak de enige bron van inkomsten. Uit Amerika is er een enorme vraag naar verdovende middelen die van papaver gemaakt worden. In de plaats van het verminderen van de vraag vanuit hun eigen markt, branden de Amerikanen de papavervelden in Afghanistan plat. Hierdoor worden de Afghaanse boeren van hun enige inkomensbron beroofd, die daardoor in de armen van de Taliban of Al-Qaeda worden gedreven. De Amerikanen zijn op hun beurt weer verbaasd dat de afghanen de grootste gift van het westen, namelijk democratie, niet juichend omarmen. Het aardige van deze aanpak is dat het steeds lucratiever wordt om papaver te telen en de verdovende middelen te smokkelen. De enige die echt profiteert van deze aanpak is de Taliban en Al-Qaeda. Zij verdienen immers hiermee veel geld. Dat kunnen zij goed gebruiken in hun strijd tegen het westen en de Amerikanen in het bijzonder. De hele aanpak getuigd van een verschrikkelijke hypocrisie en naïviteit.

Doordat de overheid de burgers verbiedt een eigen keuze te maken wat betreft het gebruik van hard- en softdrugs, wordt iedere burger geconfronteerd met een enorme hoeveelheid drugs gerelateerde criminaliteit, waardoor gevangenissen voor meer dan de helft gevuld zijn met drugs gerelateerde criminaliteit tot aan oorlogen die gefinancierd worden met drugsgeld. Het lijkt mij logischer het geld dat bespaard kan worden met het decriminaliseren van hard- en softdrugs te gebruiken voor betere scholing voor jongeren en het creëren van gelijke kansen voor iedereen. Ik heb liever dat iemand carrière maakt als handelaar, dan als dealer. De redenatie dat bij vrije verkrijging iedereen aan de hard- en softdrugs gaat wordt niet door de parktijk bevestigd.

Categorieën: Politiek

2 reacties

KawaSutra · 25 juni 2006 op 02:58

In onze gemeente is ook een koffieshop gevestigd. Van mij mag die vandaag nog gesloten worden. Natuurlijk gaan ze het dan in een andere gemeente halen, dat snap ik. Maar je moet de kat niet op het spek binden natuurlijk. De praktijk is gewoon dat kinderen van 13 of 14, ook al is dit niet toegestaan, de beschikking krijgen over hasj. En ik heb gemerkt dat jongeren, hoe onschuldig een stickie dan ook is, totaal niet meer vatbaar zijn voor welk gesprek dan ook. Zelfs door de telefoon hoor ik al wanneer iemand wat gerookt heeft. Kijk ik ze in de ogen dan zie ik een complete afwezigheid en desinteresse in alles wat misschien wel eens belangrijk voor ze zou kunnen zijn. Ga dit asjeblieft niet vergelijken met het roken van een simpele sigaret. Dan hou je jezelf voor de gek.
Wat een volwassenen zichzelf aan doet moet hij zelf weten. Maar zolang de jeugd zichzelf niet kan beschermen dan ben ik blij dat er een overheid is die in ieder geval nog signalen afgeeft. Koffieshops zijn echt geen aanwinst voor onze maatschappij.

Jouw column is goed geschreven, zelfs inhoudelijk kan ik je goed volgen maar met de hele tendens ben ik het absoluut niet eens.

Dees · 25 juni 2006 op 16:11

Heroine mag dan uit zijn, coke is dat nog steeds niet. Ik ben het wel met je eens vwb de dubbele moraal van de Amerikanen. Ook in bijv. Peru en Bolivia blijven ze maar de cocaplantages afbranden, ipv in eigen land problemen aan te pakken. Betere scholing van jongeren die vrijelijk over hard drugs kunnen beschikken lijkt me niet zo’n goed plan trouwens. Ik denk dat het geld dan terecht gaat komen bij afkickprogramma’s en dat lijkt me niet de meest ideale scholing voor jongeren.

Maar, goed stuk, steekt goed in elkaar.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder