Medusofia

Vandaag geen kerken en moskeeën voor mij, Jaap.
-Ik vond de Blauwe moskee en de Aya Sophia anders erg mooi om te zien.
Dat is ook zo, maar ik wil gewoon een keertje blote knieën en niet weer zo’n rare lap om.
-In dat geval: Geen religieus geleuter!
Het heeft anders niets met jouw leuter te maken, verheug je dus maar niet. Ik stem voor het onderwaterpaleis. -Ja, dat lijkt me ook mooi, maarre, waarom ben je, nu we op vakantie zijn, ineens een stuk minder… Tja, hoe zal ik het zeggen… hitsig?
Ik word gewoon kotsmisselijk van je, om eerlijk te zijn.
-Hoe komt dat dan?
Nou, om zo maar eens een simpel voorbeeldje te noemen. Gistermiddag, bijvoorbeeld.
-Dat was toch heel gezellig?
Ja, tot jij midden in de Blauwe moskee weer eens een enorme scheet moest laten.
-Beter in de wijde wereld…
Ho maar. Ik heb alweer genoeg gehoord. Kom op, we zijn er bijna. Owee als je daar weer gaat lopen schijten, goorlap. Boeren hou je trouwens ook maar bij je.
-Dat komt door dat smerige eten hier.
Het eten is hier geweldig.
-Je eet nauwelijks iets.
Op het moment dat jij weer aan het ontluchten slaat is mijn eetlust over.
-Zo erg is het toch niet?
Onee? Volgens mij kun jij met één scheet een heel leger in katzwijm leggen. Zelfs het meest lekkere eten bederft door jouw smerige gewoontes.
-Ik zeg toch altijd ‘sorry’?
Je krijst ‘sorry’, zodat ook nog iedereen binnen een straal van een kilometer weet dat jij die viezerik bent.
-Wil daarom niet meer seksen?
We zijn er, momentje.

[i] Iki giris befa cystern.
Tesekkür ederim.[/i]
Oh, ik ben zó benieuwd.

Wauw, het is hier prachtig.
-Het lijkt wel een grot met al die mieten en tieten.
Dat zijn pilaren, sukkel. Die zijn gemaakt door mensen.
-Echt?
Tuurlijk. Wist je dat heel Istanbul omringd wordt door zout water, maar dat dit zoet water is?
-Hoe kan dat dan?
Weet ik veel, maar het klinkt best bijzonder.
-Doen die pilaren je nergens aan denken, Sofie? Ik bedoel… Die grote, énorm grote palen.
Ze doen me denken aan verleden tijd, verloren tijd ook.
-Wat bedoel je daar nu weer mee?
Ik bedoel dat ik je steeds minder aantrekkelijk vind.
-Oh?
‘Schatje, neuken?’ ‘Effies een half uurtje met de dekens wapperen, snoesje.’ Dan krijg ik negen van de tien keer al boerend een kus. Bij mij klappen op dat moment alle sluizen dicht, hoor.
-Je bent toch niet vies van me?
Ik walg van je.

-Is dat jouw portret daar achter in die hoek?
Waar?
-Daar! Die slangenkop.
Dat is Medusa. Ze kreeg dat slangenhaar van Athena omdat ze geneukt had in haar tempel. Meer jouw stijl, dus.
-Hahaha.
Eén ding zou ik wel van haar willen hebben.
-Wat dan?
Haar blik.
-Erwtensoep of bruine bonen?
Haha, grapjas. Ze kon mensen verstenen door ze aan te kijken.
-Pfft, onzin.
Helaas wel, want anders zou ik jou eens een blik toewerpen.
Zucht, wat zou ik ervan genieten om jou hier eeuwig voor paal te mogen zien staan.
Kijk in mijn ogen!

Jaap?
Jaap!
Oh, mijn god…