Gerrit en Jan komen aan op het station. Ze hebben er zin in vandaag. Het is de grote meetingdag. Ze gaan iedereen ontmoeten. Oud, jong, belegen, man, vrouw en hond. Wat zijn ze nieuwsgierig. Naar verhalen, gezichten en bijbehorende achtergronden. Langzaam schuift de treindeur pompend open. Popelend scannen Gerrit en Jan meteen het perron. En ja daar staat ze. Akela uit oude Pekela. Ze herkennen haar meteen. Op haar hoofd draagt ze een schattig hoedje met een rode roos die goed kleurt bij haar jas. Akela heet Gerrit en Jan van harte welkom en deelt aan beiden oordopjes uit. Het gezelschap gaat op pad. De stad lijkt een grote bouwput. Een hoge knalgele torenkraan zweeft dreigend boven een groot gat. Al bungeejumpend leggen bouwvakkers de laatste hand aan een klein kasteel. Het lijkt verdomd veel op een kathedraal. Jan is helemaal onder de indruk.

Na wat omwegen bereiken ze de plaats van bestemming. Voor de deur staan een Japanse motorfiets en een stationbak uit Zoetermeer geparkeerd. Dat belooft. De bar ziet er een beetje shabby uit. Gerrit, Jan en Akela treden binnen en worden ontvangen door een vrouw van lichte zinsneden. Het is een kunstzinnig typje. Dat blijkt uit haar primaire kledingkleurkeuze, rood, blauw en geel. Ze is de gastvrouw voor vanavond en tevens de initiator van de meeting.

Het interieur is gedateerd. Aan het plafond hangt een grote gietijzeren stoofpan. Op de tafels liggen Perzische kleedjes en aan de muur hangt een zigeunermeisje. Uit de muziekboxen klinkt zacht de zwoele stem van Julio Iglesias. Por un poco de tu amor. Het zigeunermeisje pinkt een traantje weg. Ook zij is door Julio verlaten.
Achter in de bar klinkt geroezemoes. Aan tafel zit een bont gezelschap van divers pluimage. De ene helft draagt oordoppen en de andere helft is in gesprek.

Druk wordt aan tafel de gastenlijst besproken. De al tig keer geupdate lijst is nu eindelijk in definitieve vorm uitgeprint. Gerrit en Jan worden op de lijst afgevinkt. Stilzwijgend nemen ze plaats naast een rare tante en een verlegen jongetje. Akela vertrekt weer richting station.
Helaas blijkt de bar een toilet te ontberen. Maar geen nood. Zeiken mag hier gewoon in plantenbakken. Zolang er maar honing en geen azijn stroomt.

Een penetrante geur van spruitjes komt uit de keuken. Dat voorspelt niet veel goeds voor het eten van vanavond. Een aantal mensen aan tafel kijkt aandachtig naar een beeldscherm. Ze volgen een spannende volleybalfinale. Door het beeld huppelt zo nu en dan een zenuwachtige vrouw. De coach waarschijnlijk. Ze pleurt af en toe uit nijd een handdoek op de grond. Wordt haar team kampioen?

Plots treedt een rijzige man in pak de bar binnen. Hij zeult een grote camera met zich mee en lijkt iets te willen verkopen. Uit een plastic tas haalt hij een aantal vieze groene boekjes te voorschijn. De vrouw van lichte zinsneden vindt dit maar helemaal niks en verzoekt de man naar buiten te gaan. Deze protesteert hevig en zegt dat de boekjes een waar literair circus aan columns bevat. De tafel komt nu in opstand. Allen zijn geïnteresseerd in het groene bundeltje dat de maffe fotograag.

IJverig wordt het boekje gescand op waardige columns. Sommigen zien zichzelf gepubliceerd. Eureka. De stemming komt er nu goed in. Bier en wijn wordt rijkelijk gehesen. Wat een feest. Er wordt gezongen en gedanst. Het spruitjesfestijn blijkt een ware geursensatie. Vanaf een laptop schreeuwt en zingt een Turkse tortelduif rare liedjes. Iedereen doet mee. Akela, Jan en Gerrit, de vrouw van lichte zinsnede, rare tante, verlegen jongen, en ja, zelfs Fotograag swingt mee.

Het zigeunermeisje droogt nu ook haar traan en zingt uit volle borst mee. Julio is ze allang vergeten.
Er wordt gegeten, gedronken, gezongen, gedanst tot in de kleine uurtjes. De hele meeting is in de zevende hemel en gaat uiteindelijk schriftelijk ten onder in literair drankgelach.

[b][url=http://www.youtube.com/watch?v=Clk8mSOPF-c]Mien Iglesias[/url][/b]
[img align=left]http://3.bp.blogspot.com/_x_Tc2Mb8zDo/SKXjscs2-6I/AAAAAAAAAHU/P5pOyp0oFqo/s320/spruitjes.jpg[/img]

[size=x-small]Fotocredits:
Julio Iglesias (Por un poco de tu amor) > [url=http://www.youtube.com/user/RadioKlima]RadioKlima[/url]
Spruitjes > [url=http://princemoxi.blogspot.com/]PRINCEMOXI[/url][/size]


Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

16 reacties

WritersBlocq · 12 april 2009 op 10:03

Ohhhhwwww Mien, geweldig beschreven! Helemaal waar ook!
[quote] Dat blijkt uit haar primaire kledingkleurkeuze, rood, blauw en geel. [/quote] Behalve ditte. Ik was iets eerder toch plotsklaps op komen draven, heb 4 Bossche bollen naar binnen gewerkt en dit over het rood/blauw/geile pakje van de vrouw van lichte zinsnede uitgekotst. Hierdoor liep zij ietwat paars aan, maar liet het licht in haar pretoogjes niet doven, oh nee!

[quote]Zeiken mag hier gewoon in plantenbakken. Zolang er maar honing en geen azijn stroomt.
[/quote]
Ehmmm… mag ik even heerlijk honingzeiken over jouw zalige epos, en kom je volgende keer gezellig met me kommaneuken?

Jammer Mien, dat je er niet was. Het was echt leuk, zelfs ikke heb niks te zeuren gehad :lach: (behalve dat jij er niet was, maar daar was ik niet alleen in).

Toei toei, Pauline.

SIMBA · 12 april 2009 op 10:38

Goh Mien, was je er tóch bij? Incognito? 😀

arta · 12 april 2009 op 10:53

😆 😆 😆
Mien, waar zat je? Je móet erbij geweest zijn bij zo’n gedetailleerd verslag.
Ik heb echt blauw gelegen hier!

pally · 12 april 2009 op 10:56

Mien zou Mien niet zijn als hij er niet voor zorgde als ons paashaantje het als eerste uit te kraaien over de niet bijgewoonde meeting.
En het alvast vóór zijn grote Turkijereis voor ons te verzinnen. 😀

Jammer dat je er niet was.

groet van Pally

Ma3anne · 12 april 2009 op 11:03

Over meeleven gesproken: een ooggetuigeverslag vanuit Turkije. 😆

Ik verheug me nu al op de volgende meeting, als jij er uiteraard bij bent.

Dees · 12 april 2009 op 11:27

Hahaha, de spruiten van la cocotte onder de gele hijskraan. Super geschreven mien jong en de volgende keer accepteren we geen lullig excuus als een reis naar Turkije 🙄

LouisP · 12 april 2009 op 12:12

M.
leuk.
4de alinea is héél leuk.

groet
L.

Ma3anne · 12 april 2009 op 18:57

foutje… zie foto CX-hyves

WritersBlocq · 12 april 2009 op 19:11

😆 😆 Miens kop op mien lijf, lief! 😆

KawaSutra · 12 april 2009 op 21:32

Ik ben er ook van overtuigd dat je aanwezig was. Het gesprek van dag. Kan ook niet anders, je zou het niet zo treffend beschreven kunnen hebben.

Trukie · 13 april 2009 op 10:11

Mien was er zeker bij. Ik zag hem bij een aantal over de tong gaan :toeter:

Maar Mien, je hebt je aardig in kunnen leven. 😆
Alleen die spruitjes.
Ze waren wel rond, maar niet groen.

lisa-marie · 13 april 2009 op 10:44

:lach: 😀 😆 😆
Tuurlijk was je erbij ,ik herkende je meteen
en ja het bleef nog lang gezellig in de stad van de gele bouwkraan!

doemaar88 · 13 april 2009 op 16:04

Leuk stuk, Mien. Jammer dat je er niet bij was, het was erg gezellig 😀 Al zou ik ook wel graag op vakantie gaan :hammer:

Neuskleuter · 13 april 2009 op 22:56

Ik had wel het vermoeden dat die webcam ergens was geïnstalleerd, maar nu weet ik het zeker! Het klopt bijna exact! Vraag me toch af waar die nou stond… Toch niet in die plantenbak, he?

Fem · 14 april 2009 op 21:52

Mien is stiekem tien maanden oud en druk bezig de wereld te ontdekken :hammer:

Ge-wel-dig!!!

Mien · 23 april 2009 op 15:42

Dankjewel voor jullie hartverwarmende reacties.
Volgende meeting bij mij in de (volks)tuin?

Mien

Geef een reactie

Avatar plaatshouder