“Als een man twee jaar lang pakjes coke rondbrengt, in wiet handelt en allerlei gestolen spullen verkoopt, hoe kan het dan dat hij een straf van achttien maanden krijgt opgelegd en na zes maanden weer buiten staat? Komt dat omdat hij beweert te zijn bekeerd en zich na afloop van zijn detentie, zich braaf één keer per week meldt bij de reclassering? Of heeft niemand zijn strafbare feiten kunnen bewijzen en heeft hij het geluk een gehad een felle advocaat te treffen die u tijdens de rechtszitting met de mond vol tanden deed staan? Meneer de rechter, mag ik vragen hoe het kan dat dezelfde man, nog vóór het einde van zijn proeftijd de kans krijgt om een wietkwekerij in zijn huis te bouwen? Komt dat doordat de reclassering hem nooit heeft gecontroleerd, of komt dat doordat zij zijn mooie verhalen en plannen voor een overname van een restaurant geloofde? Heeft niemand zich dan ooit afgevraagd hoe hij aan het geld kwam om zijn plannen waar te maken? Heeft u nooit vraagtekens gezet bij het feit dat hij maanden lang geen inkomen had maar toch zijn schulden aan de woningbouw betaalde, dat hij wel in zijn auto bleef rondrijden maar geen geld had om de boete die u hem heeft opgelegd te betalen? Heeft u zich nooit afgevraagd waarom deze man elke geboden kans op een eerlijk leven naast zich neerlegde om zijn plannen waar te maken, zonder dat er enig bewijs was van het bestaan van zijn plannen? Hoe kan het dat niemand van de reclassering ooit een bezoek aan zijn huis bracht om te zien wat hij deed; hoe kan het dat niemand zijn spullen die hij voorheen voor het kweken gebruikte in beslag heeft genomen en dat zijn wapenvergunning inclusief wapen weer keurig terug zijn bezorgd, zonder enige controle?
Meneer de rechter, kunt u mij vertellen hoe het kan dat deze man een dag na ontdekking van de kwekerij gewoon weer verder kan, in zijn huis kan blijven en zelfs een maand lang de lichten laat branden zonder dat hij een legale energievoorziening heeft? Hoe kan het dat als dit feit door de politie wordt geconstateerd en hij in bijzijn van zijn dochter wordt afgesloten, er nooit gedacht wordt aan haar welzijn en de situatie als niet zorgwekkend wordt bestempeld? Hoe kan het dat ik als moeder moet vechten voor de rechten van een zes jarig meisje, zonder enige steun van welke instantie dan ook?
Meneer de rechter, kunt u mij uitleggen hoe ons rechtssysteem in elkaar steekt als een vader in zijn rechten beschermd wordt, zonder rekening te houden met de emotionele gevolgen voor zijn kind? Meneer de rechter, wat moet ik mijn dochter vertellen als ze vraagt of haar vader nog een keertje terug moet naar de gevangenis? Meneer de rechter, weet u antwoord op die vraag? Weet u hoe het kan dat iemand met zo’n achtergrond vrijgesteld wordt van zijn voorwaardelijke straf, ondanks dat hij duidelijk het rechte pad niet kan vinden?

Meneer de rechter, mag ik vragen welk sprookje u uw kinderen verteld voor het slapen gaan?”


Fem

"Today is a gift, that is why it is called the present"

5 reacties

Mup · 8 mei 2008 op 15:05

Ik begrijp je strekking, denk ik. Ga er ook ver in mee. Het leesbare ging er een beetje af door teveel mag ik u vragen, het was ook zonder wel duidelijk geweest.

Sterke uitsmijter, groet Mup.

arta · 8 mei 2008 op 15:08

De vorm vind ik niet prettig lezen, de inhoud is inderdaad te gek voor woorden.
De laatste zin is ijzersterk!
🙂

Fem · 8 mei 2008 op 16:41

Deze vorm is voor mij wat experimenteel en uit frustratie ontstaan. Inhoudelijk is het slechts een fractie van de vragen die door mijn hoofd spelen en de opsomming lijkt daardoor misschien wat overdreven maar is helaas op waarheid berust.

Misdaad schijnt te lonen in Nederland en door de machteloosheid die mij als eerlijke burger overspoeld heeft mijn verstand op nul gezet en ervoor gezorgd dat ik in deze “brief” mijn gevoel heb laten spreken.

Inmiddels overweeg ik of ik hem daadwerkelijk op zal sturen….

Dees · 9 mei 2008 op 08:25

Eigenlijk krijgt het geheel door de vorm iets infantiels dat je volgens mij helemaal niet nodig hebt om je frustratie op een effectieve manier te uiten. Volgens mij kun je beter.

champagne · 9 mei 2008 op 19:01

De inhoud is schokkend, de uitsmijter geweldig, verder sluit ik me aan bij Mup.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder