Deze keer gaat hij echt te ver. Het is mijn vrouwelijke plicht hier een stokje voor te steken. Het moet echt niet gekker worden met die uit de hand gelopen schrijfhobby.
Werkelijk waar, Rolf. Ik kan geen enkele zinnige reden bedenken waarom jij contact op zou moeten nemen met die Mark Doornaerts.
‘Mark Doornaert, lieve schat.’
‘Loop niet te lieve schatten. Altijd als ik jou terecht en gefundeerd ergens op aanspreek dan begin je te-lieve-schatten. Om van te kotsen.’
‘Is dat zo, lieve schat?’
‘Schei uit, eikel. Je bent aan het solliciteren naar een dreun. Hoe kun je toch steeds zo betweterig en onuitstaanbaar zijn als ik tegen je praat?’
‘Nou, ten eerste vind ik je echt lief en een schat en ten twe…’
‘Grrr, … je haalt het bloed onder mijn nagels vandaan, Van der Leest. Wat dat betreft ben je net je vader. Ook zo’n neerbuigende en zelfingenomen man.’
‘Ten tweede steun ik jou ook in alles wat jij doet. Ik schrijf nou eenmaal graag. Het is mijn lust en mijn leven. Afgaande op zijn, op literaire leest gestoelde teksten, kan ik vast nog heel veel van hem leren.’
‘Luister jij überhaupt wel eens naar mij als ik tegen je praat? Literaire teksten? Laat me niet lachen. Zie je nou wel dat jij nergens geen verstand van hebt, Rolfje. Niet van vrouwen en niet van schrijven!’
‘Lieve schat, ‘nergens geen verstand van hebben’ is een dubbele ontkenning. Dat is een vaak in informele gesproken taal gebezigde vorm van versterking, maar in verzorgde gesproken en geschreven taal beter te vermijden.’
‘Ga jij mij nou verbeteren, Van der Leest? Zijn taalgebruik is niet literair maar ouderwets en Agrarisch.’
‘Zonder je opzettelijk te willen verbeteren denk ik dat je archaïsch bedoelt, Jennifer. Dat is een form…’
‘Stomme boer dat je er bent. Weet je wat jij van mij kunt krijgen?’
‘Nee, maar ik heb een donkerbruin vermoeden dat jij me daarin duidelijkheid gaat geven …’
6 reacties
troubadour · 9 augustus 2015 op 09:06
Ja, het moet een echte schat zijn!
Geinige gein! Dubbele bevestiging.
Yfs · 9 augustus 2015 op 09:37
Leuk! In de huid van de echtgenote gekropen en vanuit haar gedachtegang een woordenwisseling gestart!
‘Iemand gefundeerd ergens op aanspreken”
Mooi, die ga ik onthouden.
Met deze column is het werkwoord “lieve schatten’ in het leven geroepen!
Hopelijk lukt het je om haar er gefundeerd van te overtuigen dat je echt een schrijver bent! 😉
Esther Suzanna · 9 augustus 2015 op 10:00
Errug leuk!
Ik weet alleen inmiddels niet meer wat de uitdaging nou was…
Althans, ‘schrijf vanuit de andere sekse’ is zo breed interpreteerbaar 😮
Frans · 9 augustus 2015 op 11:17
Het gegeven dat de man de vrouw steeds verbetert, omdat ze het Nederlands kennelijk niet zo goed beheerst, maakt deze column een typisch mannelijk verhaal. Het moet dus wil het aan de opdracht voldoen door een vrouw zijn geschreven en dan beste mensen is dit een meesterwerkje vol zelfspot. Helaas is het waarschijnlijk door een lichtelijk over het paard getilde man geschreven die koste wat het koste zijn gelijk wil halen. Al moet hij zijn partner daarvoor afschilderen als een onbenullige halve analfabeet.
Ferrara · 10 augustus 2015 op 16:38
Ik vind dit meer een twistgesprek van een echtpaar dan dat het verhaal vanuit de andere sekse is geschreven.
Rolf van der Leest · 20 augustus 2015 op 17:33
Allen, dank voor de leuke en opbouwende reacties.
Aan de waarheid kan en wil ik echter niet gaan tornen. Ten eerste omdat, na eerder goed overleg, mijn vrouw alle naai- en herstelwerkzaamheden op zich heeft genomen en ten tweede omdat onze omgang en discussies er niet door zouden verbeteren.
Bovenstaande dialoog heeft daadwerkelijk zo plaatsgevonden en is in die zin authentiek en minstens zo onvervalst als onze liefde voor elkander. Mijn Jennifer is nou eenmaal niet de allermakkelijkste en ziet alles wat ik zeg als commentaar, verweer, verzet, ongewenst en onnodig speekselverbruik.
Toch houd ik heel veel van haar en kan ik op zich wel om haar verhaal lachen. :laugh: 😉
Groeten, Rolf van der Leest