Mijn mannelijke brein

Tot nu toe ben ik altijd heel blij geweest met mijn mannelijke brein en heb ik ook altijd gedacht dat ik een soort loterij gewonnen heb door als man geboren te worden. Er is geen handleiding nodig om te werken met een mannelijk brein. Het is een wonderbaarlijke machine die in staat is kaart te lezen, zelfs als de kaart op zijn kop staat. Calculus? Geen probleem! Videorecorder instellen? Wat een papierverspilling zijn die handleidingen eigenlijk. Zo kan ik nog wel een hele rij aan voordelen gaan opsommen, maar mannen weten wel wat ik bedoel. Helaas moet ik nu toch eigenlijk wel gaan toegeven dat ik langzaam maar zeker ook de beperkingen van mijn mannelijke knar begin in te zien.

Waar ik het voorheen zeker wist, ik kon de wereld aan, begreep de wereld en de wereld begreep mij. Wellicht werd dat gevoel versterkt door alle testosteron die toch wel van grote invloed is geweest op eigenlijk alles tijdens mijn pubertijd. Nu inmiddels een paar jaar en ervaringen rijker krijg ik het gevoel dat alles wat meer tot rust aan het komen is. Een heel gekke ervaring eigenlijk. Je eigen beperkingen, ook die als man, gaan je dan pas opvallen. Het is natuurlijk heel handig om een videorecorder in te kunnen stellen en tegen iedere boom te kunnen pissen. Tijdens het ontdekken van je eigen gebreken, die volgens mij allemaal zijn te herleiden naar het feit dat ik een man ben, ga je echter pas zien dat vrouwen stiekem zo ook wel hun voordelen hebben. Met hun eerder emotioneel dan rationeel ingestelde brein. Waar wij dat paaltje op de stoep al lang in de gaten hebben tijdens het fileparkeren hebben zij al in de gaten dat ik met iets op mijn maag zit voor het eigenlijk helemaal tot mezelf is doorgedrongen.

Zo ben ik tot de ontdekking gekomen dat ik echt niet in staat ben twee dingen tegelijk te doen. Vroeger dacht ik, onzin ik doe altijd minstens tien dingen tegelijk. Vandaag werd ik door een squash bal in mijn maag terug de realiteit in geserveerd. Gewoon praten over het meisje waarmee ik gisteren naar de bioscoop ben geweest kost kennelijk zo veel van mijn mannelijke denkvermogen dat ik helemaal niet meer besef dat mijn tegenstander de bal met een strakke beweging tegen de muur slaat. Hij zal dan ook wel heel aandachtig naar mijn verhaal geluisterd hebben realiseerde ik me achteraf toen ik de bal opraapte.

Dat meisje van de bioscoop kost mijn brein eigenlijk nog veel meer moeite dan praten tijdens het squashen. Ook verliefd zijn vond ik makkelijker toen hormonen nog gewoon de lakens uitdeelde in mijn lichaam. Toen wist ik nog gewoon wanneer ik verliefd was, wanneer alleen maar eenvoudig geil of wanneer helemaal niets van dat of wat dan ook. Na een heerlijk tijdje van welverdiend vrijgezel zijn begon het spreekwoordelijk weer wat te kriebelen. Single zijn was heerlijk de laatste tijd. Ik kon me gewoon rustig focussen op waar ik naartoe wilde, onverantwoord lol beleven met vrienden, een motor kopen en heel gek mezelf gewoon eens echt mezelf en volwassen voelen. Het idee dat alle vrouwen duivelsgebroed zijn begon dan toch langzaam maar zeker weg te zakken en dan leer je iemand kennen.

Ben ik verliefd? Ik weet het niet, nou ja ik weet het wel. Ik ben verliefd, maar wil het niet zijn. Denk ik tenminste. Kijk dat bedoel ik nu, hoe moet ik nu weten wat ik met haar moet als ik niet eens weet wat ik zelf wil? Voor mijn mannelijke brein is ze ook een enorme uitdaging om te ontdekken wat zij nu precies van mij denkt. De paar keer dat ik haar nu gezien heb denk ik zeker wel een klik te voelen, maar de weken daartussen voel ik me eenzaam en heb ik al lang weer het gevoel dat eventuele vlinders bij haar al lang zijn weg gevlogen. Nu ook weer, het wachten is simpelweg pijnlijk te noemen. Wanneer zou ze iets laten horen? Zie ik haar nog eens of mailt ze me dat het gezellig was maar zij het niets ziet worden?

Misschien wil mijn brein niet verliefd zijn om de onzekerheid niet te moeten ondergaan. Misschien wil mijn brein wel verliefd zijn omdat ze gewoon echt heel leuk is en het gewoon heel goed voelt. Was het maar zo simpel als een videorecorder instellen.