Mijn moeder was als een engel voor mij, echter mijn vader was als een duivel voor mij.
Mijn moeder een engel, die me liefde gaf en met haar kon ik praten over alles wat ik had beleefd.
Ik keek er altijd naar uit, als ik thuis zou komen en met haar om de tafel kon zitten, ze luisterde altijd naar mijn verhalen die ik die dag had beleefd. Zo was het elke dag, gezellig met mijn moeder en een glaasje prik erbij.
Mijn vader een duivel, altijd zat je maar aan het bier.
je dag begon en eindigde met drank, zelfs je eigen gezin liet je links liggen. Alle hulp van familie en vrienden wees je af.
Mijn moeder een engel, altijd gaf je me advies als ik daarom vroeg, niks was je teveel.
Mijn vader een duivel, na al die jaren ken ik je eigenlijk niet, het enige wat voor jou telde was dat ene flesje bier.
Mijn moeder een engel, bij jou kon ik altijd terecht met mijn problemen, jij gaf altijd dat kleine beetje meer en daarom: Mam ik hou van je!
Ik ken mijn vader in mijn jeugd niet anders dan een dronkelap, een man wat verslaafd was aan de drank en valiumtabletten.
Het gevolg hiervan was dat hij in de leeftijd van 41 jaar ging scheiden van mijn moeder waardoor hij nog meer ging drinken en zichzelf steeds meer afsloot en verwaarloosde door zelfmedelijden. Hij stierf in de leeftijd van 43 jaar.
Mijn vader een duivel, wat ik me tot op de dag van vandaag afvraag is dit: Pa waarom was je zo vaak dronken, het had zo anders kunnen zijn..?
Hoe zou het geweest zijn als je niet verslaafd was geraakt aan de drank? Zou je nu, tot op de dag van vandaag nog leven? Zouden mijn ouders dan nog getrouwd zijn? Dit zijn nog altijd de vragen die eeuwig onbeantwoord zullen blijven.
Mijn moeder een engel, de laatste jaren van je leven zijn geweldig geweest, je was gelukkig, het leven lachte je weer toe.
Door een ziekte ben ook jij veels te vroeg overleden, mijn moeder stierf in de leeftijd van 51 jaar.
Maar voordat van ons heen bent gegaan heb je zelfs een geweldige nieuwe vader voor ons “gevonden“, zodat ik nu mijn vader een engel kan schrijven, waarbij ik tot op de dag van vandaag veel liefde krijg en hij altijd voor me klaar staat en daarom: Pa ik hou van je!
7 reacties
LouisP · 7 juni 2009 op 11:25
R.
De engel tegenover de duivel. Normaal vind ik het een spannend duo. In dit stukje vind ik dat absoluut niet.
gr.
L.
arta · 7 juni 2009 op 11:45
Ik vind het moedig dat je dit aan het papier ( en ons) hebt willen toevertrouwen, echter, qua schrijven hapert er nogal wat aan:
-Je gooit verleden en tegenwoordige tijd volledig onnavolgbaar door elkaar.
-Er staan erg veel slordigheidjes in.
-Komma’s, punten op plaatsen waar ze niet kloppen.
Dus, gooi het hier en daar wat om, de spellingscontrole er overheen, hou het in één tijd, print het uit, mooi randje eromheen en je hebt gegarandeerd een succes-vaderdag-een-engel-kado!
SIMBA · 7 juni 2009 op 12:10
Het is een pittig onderwerp, moedig dat je erover schrijft. Toch wil ik een paar foutjes voor je op een rij zetten voor het geval je er iets mee wil doen.
[quote]ze luisterde altijd naar mijn verhalen die ik die dag had beleefd.[/quote]
Je bedoeld hier vast: ze luisterde naar mijn verhalen over de dingen die ik die dag beleefd had
[quote]in de leeftijd van [/quote]
Het is:op de leeftijd van….
[quote]dronkelap, [/quote]
dronkenlap
[quote]een man wat verslaafd was [/quote]
wat=die
rammcel · 7 juni 2009 op 16:49
dank je wel simba, ben nog niet zo lang actief als columnx-er, lees er soms te snel overheen, thanks again
rammcel · 7 juni 2009 op 16:52
je zou het maar mee maken als kind, wat vind je wel spannend dan?
gr.
rammcel
LouisP · 7 juni 2009 op 18:16
R.
dat bedoel ik, je moeder als engel prima, maar je vader een duivel. Dat is niet spannend, dat is triestig. En gun ik niemand.
gr.
L.
Mien · 8 juni 2009 op 16:02
Heftige openbaring.
De emotie heeft het schrift hier en daar lamgelegd, maar het blijft een moedig relaas.
Mien
p.s.
In de titel geen punt gebruiken!